 |
|
||||||||
| Şiirler ve Yazılar Beğendiğimiz yada yazdığımız şiir ve yazıları burada paylaşabiliriz. |
 |
| Seçenekler | Stil |
01-20-2009, 23:28
|
#1 |
Dostluk üzerine Yazilar ve Siirler...
DOST'A... Terentius, "Onunla her şeyi paylaşmak zevkinden mahrum kalınca, hiçbir zevki tatmamaya karar verdim" demiş, yitirdiği bir dostunun ardından. Nasıl bir insandan bahseder Terentius? Karşısında zavallı gibi görünmekten korkmadığımız, bizi değiştirmeye değil zenginleştirmeye çalışan, yargılayan değil, kendimizi sorgulamamıza yardımcı olan biri midir yitirilen? Sabahın 3'ünde çaldığımız kapısını açtığında, tek kelime etmeden kollarına atılıp ağlayabileceğimiz bir insan mıdır Terentius'un acısını bu şekilde dillendiren? Nedenlerini merak etse de, göz yaşlarımızın dinmesini bekleyecek kadar anlayışlı, titrek sesimiz ve telaşlı cümlelerimizi sükunetle dinleyecek kadar sabırlı, acımızın bir kısmını kendine yük edinecek kadar cömert ve yürekli insanlar mıdır dost diye seçtiklerimiz? Sadece sohbeti değil, sessizliği de sıkıcı olmayan ;yalnızlığımızı unutmak için varlığı, eksikliğini hissetmemiz için yokluğu kafi gelen insanlara mı dostum deriz? Başımıza gelen güzel bir şeyin coşkusu yüreğimize sığmadığında, saate aldırmayıp telefona sarıldığımız ve karşımızdaki uykulu sese "Kulaklarına inanamayacaksın!" diye bağırdığımızda, "Sabahı bekleyemez miydin?" demeyen biri midir gerçek bir dost? Güzel bir film izlediğimizde, keşke O da olsaydı dediğimiz, okuduğumuz bir kitaptan bahsedebildiğimiz ve en mahrem sırlarımızı anlattıktan sonra rahatça uykuya dalabildiğimiz bir sırdaş mıdır yoksa? Konuşurken gözlerimizi kaçırmadığımız, kendimizi saklamadığımız ve yüzümüze en acı gerçekleri haykırırken bile darılmadığımız yalnızlığımız mıdır dost dediğimiz insanlar? Ne bileyim, ayni fikirde olmasak da uzlaşabildiğimiz, köprüleri atmadan da tartışabildiğimiz, her savaştan birlikte ve biraz daha güçlenmiş bağlarla çıktığımız insanlar mıdır dost payesi verdiklerimiz? Tanıdığımızı sanırken, daha keşfedilmeyi bekleyen nice el değmemiş duygular ve düşünceler taşıdığını gördüğümüz; sürekli bizi şaşırtan kendimiz midir onlarda sevdiğimiz? Aristo haklı mıdır ; "Dostluk bir ruhun iki ayrı bedende yaşamasıdır" derken ve Terentius, başka bir bedende toprağa verdiği ruhunun yasını mı tutmaktadır? Paylaştığı her şeye ölüm de mi dahildir? Acaba, neyi kaybedeceğini, dostu ölmeden önce fark etmiş midir? Ya biz; her şeyi paylaşmanın, iddialı ve gerçek dışı geldiği günümüzde, sahip miyiz gerçek bir dosta? Ya da adımızın önüne dost sıfatı koyan insanlar var mıdır hayatımızda? Yoksa kendimizi sevmeyi başaramadığımızdan, şaşırıyor muyuz bizi sevdiğini söyleyen birinin varlığına, inanamıyor muyuz yanımızda kalmasına ve uzaklaştırıyor muyuz içten içe bizi sevmesini istediğimiz insanı kendimizden? Ve bir gün, bir el daha kayıp gittiğinde avuçlarımızdan, kendi mezarımızın başında ağlayacağımızı biliyor muyuz? İş işten geçmeden önce teşekkür edebiliyor muyuz sevdiğimize? |
|
|
|
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:29
|
#2 |
|
Bir dost sesi..
*Kime uzatsam dost diye havada kaldı ellerim dost diyenler kırdı kanadımı kalmadı içimde sellerim kimseye yaranamadım tüm güvenlerimi tükettim bir dost sesi yok şimdi * sevdim diyenler açtı yüreğimdeki bu derin dehlizi duygularım paramparça hepsi nokta gibi bıraktılar izi Yarabbim insanlık ölmüş herkesde para konuşma krizi bir dost sesi yok şimdi * yaşamakdan artık haz almıyorum herkesden deli gibi kaçıyorum şefkat tellere takılmış yaşamıyorum bir dost sesi yok şimdi * mihenk taşına değdirsem yok kimsede tam bir değer alın duygularınızı verin şiirlerimi kalmadı bende eser mızrabı kalbime vurdum namesiz şarkılarda yaşıyacağım yeter bir dost sesi yok şimdi...!! |
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:30
|
#3 |
|
Dostuma dostça
Yürüyorum.. Bazen sessiz bazen haykırarak yüreğimdekileri.. Yürüyorum bilinmeyen gecelerden,bilinmeyen sabahlara. Yürüyorum karanlıkları yırtarak. Sen dostum,sen arkadaşım,sen sırdaşım. Seninle yürüdüğümüz yollarda yalnız başıma yürüyorum. Unutulmaya yüz tutan dostluklardan sıyrılarak senin dostluğunu anıyorum her sabah Tek ağlayan sendin bana,tek üzülen bendim sana.. Yalnızlıkların içinde bulmuştuk birbirimizi. Senin dost yüzünün samimiyeti bir güneş gibi aydınlatmış yüreğimi. Kalabalıklar arasındaki kimsesizliğimi silmiş götürmüş bir ikindi vakti. Bir ses,bir söz,bir dua,bir tebessümdür seni hatırlatan; sende bulduklarım gibi tatlı sohbetlerin doyumsuzluğu, tartışmalarımızın bilgeliği,yalnızlıklarımızın birleşimi doğurdu bu dostluğu. Şimdi ellerim titrerken biliyorum ki aklındayım. Beraber yürüdüğümüz yollar aklında, senin titreyen sesin benim ısrarlı vurgulamalarım aklında.. Bir mektepmişiz birbirimize şimdi daha iyi anlıyorum. Aramızdaki mesafe mi? Nedir ki o? bir nefes alımlık bence.bir el uzatımlık.bir adımlık mesafe.. Biliyorum sessiz bir ağacın yanındasın. Rüzgarın esişiyle için ürperiyor. Titriyorsun birdenbire soğuk kış günlerindeki gibi. Buralar sessiz..buralar sensiz.. Hayal aynalarım kırılıyor sensiz.. Sessizlik içinde senin sesin var her an.. Bir yağmur yağıyor ama belliki uzun sürmeyecek. Yağmur damlaları yüreğime düşüyor, senli diyarların dört mevsim yağmurlarından seni getiriyor.. Türküler mi? Hala seni anlatıyor.Bu türküler hiç susmayacak. Romanlar mı? Hala senden bahsediyor.Bizim romanımız bitmedi. Sahildeki bank mı? Sen halen ordasın.deniz rengi ceketinde yanında. Geceler mi? Geceler deprem getiriyor yüreğime.Deprem olur içimde gecelerce. Resmin mi? Hep yanımda.Sanki gözyaşlarını anlatıyor. Şehir mi? Şehre yağmur yağıyor.Sensiz,yalnız ve çaresiz.. Ben mi? Sensizliğin içinde seninleyim. Sen mi? Sen uzaklardasın.. Şehre yağmur yağıyor ve sen uzaklardasın. DOSTUM..., Sabahın ilk ışıklarında aç pencereni,yağmur diyarındaki tertemiz havayı çek ciğerlerine O mis gibi havada ben varım iyi bil.. Benim şehrimdeki havada da sen... |
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:31
|
#4 |
|
Bir ateş yaktın yürekte
Dost ararken sen ırakta Dost seni bekler durakta Bir ateş yaktın yürekte Dost ararken dost ararken Yüreğime ateş verdin Beni yaktın nedir derdin Aşkın vuslatına erdim Dost ararken dost ararken Hesaplara küsür oldum Günahlara kusur oldum Gözlerine esir oldum Dost ararken dost ararken Boraniyem kapın çaldım Derdin havuzuna daldım İnan beni benden aldın Dost ararken dost ararken |
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:32
|
#5 |
|
Dostluk
Yüz yüze dostluklar vardır. Güneşle ayçiçeğinin dostluğu , böyle bir dostluktur mesela.Ayçiçeği sabahtan akşama kadar hiç ayıramaz gözünü güneşten. Uzak dostluklar vardır. Denizlerin ortasındaki bir adayla , dağların arasındaki bir göl, birbirlerinin uzak dostudurlar.Dostluklarını gündüz kuşlarla , gece yıldızlarla iletirler birbirlerine. Sessiz dostluklar vardır. Dilsiz bir adamın elleriyle, dilsiz başka bir adamın elleri arasında sessiz bir dostluk oluşur.Her şeyden konuşur sessizce bu eller. Zorunlu dostluklar vardır. Pazarla pazartesinin dostluğu gibi. Pazar ağır bir gündür, pazartesi hızlı bir gün.Ayak uyduramazlar birbirlerine.Ama dost olmak, yan yana durmak zorundadırlar. Uzun dostluklar vardır. İkindi güneşinin altında uzayan gölgeler birbirlerine kavuşurlar ve uzun boylu bir dostluk oluşur aralarında. Günün birinde ölen dostluklar vardır. Kanuni Süleyman’la İbrahim Paşa’nın yıllar süren dostluğu, bir gün bıçakla kesilir gibi kesilivermiştir ortadan.Hatta sonra Kanuni ölmesini ister İbrahim Paşa’nın.Ve hatta yerine getirilir bu isteği Kanuni Süleyman’ın. Vakitsiz dostluklar vardır. Bir peçete,bir kağıt mendil vakitsizce dostu oluverir gözlerinizin…. Zaten varsa dostluklar vardır sadece. Ekmek gibi, su gibi tanıdık geliyorsa size biri; o sizin dostunuzdur. Bakımsız dostluklar vardır bir de. Zaten var, zaten dostuz deyip yıllarca bir telefonun, bir kaç cümlelik mektubun bile çok görüldüğü dostluklar... Ama olmasın bakımsız dostluklar. Dostluğun anlamını saptırmasın insanlar. Burdaki çıkarsız,uzak,yakın,sessiz tüm dostlarıma yürekten sevgiler. |
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:33
|
#6 |
|
Dostum... içimi kapkara bulutlar kapladığında, başımı omzuna yaslayabileceğim... onun içindeki kara bulutlar yüreğini kararttığında, başını omsuzuma yaslayabilecek insandır. Dostum... sıkıntıdan ellerim buz gibi olduğunda, ellerimi tutarak, sevgisi ile taaa yüreğime kadar ısıtabilecek... sıkıntıdan onun elleri buz gibi olduğunda, ellerini tutarak, sevgim ile taaa yüreğine kadar ısıtabileceğim insandır. Dostum... işyerinde; bir bardak çayın... veya bir fincan kahvenin içimi süresince, "gönül ne kahve ister, ne kahvehane" "gönül bir dost ister, kahve bahane..." diyen satırları hatırlayıp... hayatın minicik bir parçasını paylaşabildiğim insandır. Dostum... bazen aynı "walkmen"de bir şarkıyı, bir türküyü; bazen internetin sanal evreninde... bir kaç satır fıkrayı, şiiri... kokusunu alamasak bile, sanal bir gülü... paylaştığımız insandır. Dostum... onun sosyal veya bürokratik tabakasından... cüzdanının kalınlığından, cinsiyetinden, inancından, mezhebinden, siyasi düşüncesinden önce... İnsan olduğu için sevdiğim... Ve Beni İnsan Olduğum İçin Seven, İnsandır... |
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:33
|
#7 |
|
Hani vardir ya her yerde, hissetmek istersin onun varligini... Hani hep yanibasinizdaymis sanirsiniz, ismini söylersiniz dalginlikla, her an berabersinizdir... Yaninda oldugunu unutuverirsin bir andan sonra, sonra üzüldügünde o simsicacik kollarini açar sana, sarilir aglarsin omzunda doya doya... Senin sorununu kendi sorunu gibi benimser, bir kolun bir bacagin olur adeta... Ayrilmak istesen de koparip atamazsin... Bir türlü sevindiginde ise senden fazla mutluluk duyar... O senin için farklidir bütün insanlardan, tabii sen de onun için... Aranizdaki sevginin bitmesine izin vermezsiniz, kimse bozamaz aranizi, kimse araya girmeye dahi cesaret edemez... Ne zaman yardima ne zaman insana ne zaman dosta ihtiyaciniz olsa hep yaninizda bulursunuz, kendini adeta sizin için ayarlamistir... Beraber gülüp beraber aglarsiniz, daima olumlu özellikler verirsiniz birbirinize... O sana gülmeyi ögretir sen ona kahkaha atmayi... O sana emeklemeyi ögretir, sen ona yürümeyi... O sana okumayi ögretir, sen ona yazmayi ve bu böyle sürüp gider... Iste bunun adina DOST derler... Hayatta hiçbir seyiniz olmasin ama hep bir dostunuz olsun... Dostlarinizin Kiymetini Bilin... |
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:34
|
#8 |
|
Neden kanadından kanlar geliyor... gözlerindeki yaşlar kimin için.... kalbini kıran kim... bu umutsuz sözleri kimlerden kalma... sen melektin unuttun mu yoksa... melekler her zaman güzeldir... ve gönül aynaları hep sevdiklerine döner... bir melek ne kadar zor var olur bilirmisin... bir melek bir insan için,bir dünya için ne kadar önemlidir düşündün mü..... Dünyayı bilemem ama sen benim meleğimsin.. bu gözlerdeki akan yaşların hesabını kim vericek bana.. seni üzenleri neden söylemiyorsun.. karşılıksız sevgilere kimler düşürdü seni... bembeyaz elbiseni kim kirletti.. meleklik simgeni,başındaki hareyi kim çaldı... kim senden kalbini istedide verdin acemice.. ve acemice kimlerin sözüne kandında vazgeçtin meleklikten.... o güzel güzelliğinden arta kalanları kimler harcadı.. kime bu küskünlüğün...neden bu sevmek istememen... biraz sevgi verebilirim... hemde karşılıksız... senden birşey beklemeden.. sadece benimle olman kaydıyla... zaten benimle değilmisin..... Yaralarını sarsam kızarmısın bana... gözlerindeki yaşları ellerimle silsem... uykularına mutlu rüyalar versem... ya tatmadığın duyguları sana bir güvercinle ulaştırsam... bembeyaz bir sayfa açsam,sadece senin yazıcağın.. kuşlardan borç olarak tüylerinden alıp kanatlarını tamir etsem bana ne dersin.. gönlüne derman olamam,ama bir dayanak olabilirim.. ayakta durman için her şeyi yaparım... söyle bütün insanlığı sorguya çekiim.. sen iste yeterki.... ben sensiz yapamam meleğim.. ve seni ağlarken görürsem bu sonum olur... hadi ağlama artık... bende ağlarım yoksa.. bilirsin periler feci ağlar.... Bana hikayeni yeniden yazmama izin ver... geçmişinle alakanı kesmemi iste benden.. hiç olmadı beni sevde.. koru de... bana dostlugu anlat de.. anlatamam ama gözlerim belki bir şeyler söyler.. onlar çok şey gördüler çün ki... varlığına huzur veremem belki,ama yarmazlıkta etmem.. bana bir melek lazım dı.. bu sen oldun.. şimdi sen üzülürsen ben ne halde olurum.... Hadi kalk artık.. sil şu gözyaşlarını.. sen daha lazımsın bana... seninle daha çok işim var.. kolaymı iki aşk acısında pes etmek..yakışmaz bize..rajona ters... şimdi güzel gözlerin artık gülsün... en güzel gülüşlerini dudaklarına bırak ama... sevgi her insan kuluna değmez..sende seni seviceği bul... bir melek ancak bir defa gelir meleğim.... sonsuz sevdalar ancak meleklere layıktır.. sende meleğini bul.. bulamazsan dön dolaş gel bana... Bu gönül hep seni bekliyor..... |
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:35
|
#9 |
|
SAYGIDEĞER GÖNÜL DOSTLARIM Bu hafta Dostluk haftası idi biliyormuydunuz. Acaba ne kadar dostunuz var,hiç düşündünüzmü, Dost kazanmak için nasıl olmak gerekir hiç düşündünüzmü. İşte ben bu konuda Dostluğun anlam ve önemi hakkında fikir ve düşüncelerimi dostluk ile ilgili yazdığım DOSTLUK şiirimi siz saygıdeğer Gönül Dostlarım ile paylaşmak istedim. Bence GERÇEK DOSTLUK NEDİR ? sorusunuz tek cevabı vardır oda şudur bence :....PAYLAŞMAK--PAYLAŞMAK....PAYLAŞMAK 1- PAYLAŞMAK Öyleki iyi ve kötü günlerinizi, acılarınızı,üzüntülerinizi,kederlerinizi, sevinçlerinizi,mutluluğunuzu açık açık birbirinizle dürüstçe ve güvenerek paylaşabilmek 2-GÜVENMEK Öyle güven vermelisiniz ki karşıdaki dost dediğiniz kişi size gönül rahatlığı ile herşeyini paylaşabilip anlatabilmeli.Sizin yanınızda huzur bulmalı.Sevgi ve saygı duymalı.Ona en zor anında bile damla damla mutluluk aşılamalısınız.Güvenilir bir kişi olmalısınız..Sırlara sadık kalmalısınız.Onu çok iyi dinlediğinizi hissettirmelisiniz,Çok iyi empati kurmalısınız.Konuştuğunuz , kişi karşınızda ise onu dinlerken gözlerine bakmalısınız,dinlendiğini bilmeli... 3-AÇIK SÖZLÜLÜK:Bence eğer bir dostunuzun hatasını veya olumsuz bir yanını gördüyseniz onu uyarıp doğru yolu göstermelisiniz.Hani derlerya `DOST ACI SÖYLERMİŞ Yani dostunuza zarar gelecek birşey var ise açık sözlülükle ona söylebilmelisiniz. 4-FEDAKARLIK: Gerçek dost dostunun her zor anında yanında olmalıdır.Mazeret göstermeden eğer size onun ihtiyacı olduğunu öğrenmiş iseniz dağları delip yanında olmalısınız Onun acı ve sevincine ortak olmalısınız.Gerçek dostluklar büyük özveri ister. Acılı,sevinçli,hastalıklı,kederli anında yanında bulunmalısınız.Ona güç vermelisiniz. 5-SÜREKLİLİK: Gerçek dostluklar çabuk bitmez.Uzun yıllarca her türlü sevinç ve üzüntülerini,zor anını takip edip dost olduğunu,hep onun yanında olduğunu ve olacağını hissettirmelidir. Tek kelime ile SADIK BİR DOST Olmalıdır... Benim şimdiiçimden bunlar geçti ,kısa yazayım dedim ama başaramadım herhaldeç. Yazdıkça yazdım,bağışlayınız dostlarım Artık şiirimi eklemesem dedim ama neyse ekliyeyim.Yorulmamış iseniz okursunuz,canınız sağolsun. EĞER ANLAMIŞSAM GERÇEK DOSTUMU ONA CANIMI VERİRİM SONSUZA KADAR DA UNUTMAM,SADIK KALIRIM..SEVERİM VE SAYARIM.. EĞER ÜZMÜŞSE O DOST BENİ BİR O KADARDA İNADIM VARDIR,ASLA AFFETMEM KOLAY KOLAY İNCİTMEM KİMSEYİ AMA İNCİNDİĞİMDEDE GERİ DÖNÜP BAKMAM Biliyorum bu huyumda belki biraz katı olabilir ama işte ben böyleyim... Neyse ben DOSTLUK Hakkında görüşlerimi yazdım .Belki siz farklı düşünebilirsiniz. TÜM DOSTLARIMA SEVGİ VE SAYGILARIMI SUNUYORUM DOSTLUK Bu zamanda kolay mı, gerçek dostlar edinmek İyi günde kötü günde her şeyini paylaşmak Sahte sevgiden uzak yürekten sevebilmek Ne güzeldir kardeşçe zor anlarda kaynaşmak Herkese dost denemez kötü gün görmeyince İhtiyacın olunca yanına gelmeyince Dertleri çektiğinde izini kaybedince Silmelisin defterden en iyisi unutmak Düşmanını dostunu tanımak istiyorsan Acı günde anlarsın huyunu bilmiyorsan Bak o zaman onları vefasız buluyorsan Kanma sahte sözüne tek hedefi kandırmak Af dilemek için hep hikaye anlatırlar Sakın kanma boş söze mutlaka aldatırlar O gülen sinsi yüzde fesatlık akıtırlar Amacı çıkarına menfaat hesap yapmak Geçmiş ise insanlar, bu dostluk sınavımdan Her anında koşarım , ayrılmam hiç yanından Veririm şu canımı hiç gözümü kırpmadan Sonsuza dek unutmam, görevim çare bulma |
|
|
|
|
|
01-20-2009, 23:35
|
#10 |
|
Unutma ´´senden bir tane daha yok bu dünyada´´ unutma,gülümsemeyı asla unutma.gözlerininiçi gülsün gülerken,bakısların pırıl pırıl olsun ve her zaman nemli kalsın göz pınarların..unutma,kendini sevebılecek bir ınsan haline getirmeyi ve ondan sonrada kendini sevip kendıne sarılmayı... Zamana güven ve onun senin en büyük dostlarından biri olduguna acılarının ve felaketlerinin ancak onun koynunda uyuyabilecegini unutma...unutma,basına gelenlerin günün birinde kişisel tarihinin ayrıntılarından biri olmaya mahkum olacagını unutma...her çiçek sevgilin olsun,her sevgilin ise bir çiçek...açık tut gönlünü tüm güzelliklere yasalar, günahlar,yasaklar sen oldugun için vardır.. ´´içinde hiç ölmeyecek bir gençlik virüsü yarat ve kaç yasında olursan ol 25 yasında kalman gerektıgını unutma´´ asla taviz verme seni sen yapanlardan.onurlu bir yaşam sürebilmen için şartlar ne olursa olsun direnmeyi sakın unutma... Içindeki seni katletmeye kalkma sakın,kendine vuracagın her darbenin seni senden bıraz daha uzaklaştıracagını unutma.... ´´unutma hatanın affedilmeyecek olanından kaç´´ama hata yapmayayım diye de yakıp geçme yıllarını.......... ´´unutma ki:hiç hata yapmayan bir insan yapabileceklerınin en iyisini yapamamış demektir hayatta´´ ................. Korkma insanca korkularından,ve korkunun kendisinden çok onun beklentisinin daha korkutucu oldugunu unutma....... Bir anlamı olsun kendinle yaptıgın kavgaların ve hep ileriye taşısın seni kavgada attıgın her adım....açık bırak pencereni ve sabah güneşinin rüzgarı önüne katarak perdelerle yapacagı raksa dönük olsun bakısların................ Küçücük mutlulukların görkemine inandır kendine ve gülümse........... ´´umutların bitmesin asla ve umutların bittigi yerin hayatında bittigi yer olacagını asla unutma´´ ve şaire kulak ver: ´´senden bir tane daha yok bu dünyada´´ gülümsemeyi ve yaşamayı asla unutma... Engerçek dosta senı seviyorum........ |
|
|
|
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
