"Susacak Var"

**kAcAhK** · 07-18-2008, 14:34

GİT
şimdi gidiyorsun
git
oysa senden tek bir damla istemiştim
sana kocaman bir deniz sunmak için
şimdi gidiyorsun
git

ne zaman başladı bu hikaye
anımsamak zor
gençtim
hazırda fırtınalarım vardı
dörtnala sevdalarım
komazdı öyle üç-beş nöbetleri
geceler içimi acıtmazdı böyle

bir insan bu kadar eksilebilir mi

hatırlarsan sesine uyku kaçmış bir adam vardı
bu şehrin bir yerlerinde
düşler ormanının gece bekçisi derdin sen ona
gözlerinde gizledi o seni
sen bilmedin
o adam bendim
unuttun mu

bak sevdiğin adam gülmeyi bile unuttu
seni unutamadı

işin kolayına kaçmadım
uğruna ölmedim yani
uğruna ölünecek sandığım biri için yaşadım hep
sen bunu da bilmedin
ben bir bakışına bin anlam yükledim
sen aşka kestirmeden gittin

bir hayatın özetini bırakıp avuçlarıma
şimdi gidiyorsun
git

bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden
bütün ışıklarımı söndürüyorsun
bu cehennem cinayetlerini işliyorsun
sonra bunlara intihar süsü veriyorsun
yazıklar olsun
yazıklar olsun
susuyorsun
susuyorum
susacaklarım bitmiyor

uzun lafın kısası olmaz
anlatacağım çok şey var
hoyrat bir rüzgar gibi geldin
aklımı ve hayatımı dağıttın
şimdi gidiyorsun
git

daha ayrılığa bile çarpmadan
aşk bizden döndü
bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri
artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil
ama sana dokunmak da yasak bana
göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır
sen var ya sen
allah kahretsin!

yani şimdi
gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı
yani şimdi başkaları mı sevecek seni
başkaları mı tutacak ellerini

ben saçlarını okşadığım zaman
ellerin öksüz kalırdı
şimdi gidiyorsun
git

SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM

Binmediğim hiç bir otobüs
Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
Gittikçe azalıyor hayat
Neyi erken yaşadıysam
Hep ona geç kalıyorum
Sana göçüyorum her sonbahar
Yolların çıkmıyor aşkıma
Unuttuğun yağmurların adı saklımda
Seni içimden terk ediyorum

Susmaktan yoruldum
Kuşlar ve şarkılar,
bu şehri terk edeli
Efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı,
yanağıma varmadan öldürüyorum
Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM

Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile
Pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanılgımdın
Yandığımdın
Yangındın

Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum

Şimdi
İçimizde öldürülecek bir anı bile bulamayan
İki yarım kaldık
Tamamlayamadık bizi
Elinden tutamadın yanlızlığımın
Saçlarımı da uzaklarına gömdün

İçimin mavisi senin okyanusundandı
Al! geri veriyorum.
Kilitleri hep yalnış kapılara vurdun
Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
Sana bensizliği terk ediyorum

"Yarime uzanmayan bütün dallarım kırılsın" demiştin
Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

Ne tuhaf değil mi?
İçimi acıtan da sendin
Acımı dindirecek olan da
"Ya öldür beni"dedim
Ya da git benden.
İçi bulanık bir sevdanın ucunda
Seni kaybettim.
Aldırmadın aldırmalarıma
Bir gecede yakıp yarini
Şafaklara sattın ihanetini
Küllerime basanlar bile utandı yaptığından
İşte soluk bir ömrün son nefesi
Benden
İçimden
Terkediyorum.

SENSİZ BİR GÜN..?

Uyandım yine yeni karanlık bir güne.Gözlerimde ve bedenimde hala uykunun mahmurluğu var.Bu gün diğer günlerden daha karanlık nedendir bilmem.Her şey her yer bir başka geliyor gözüme.Kalktıktan sonra her iki yanımda seni aradı ellerim,yokluğun aklıma düştü yine gözlerim karardı olduğum yerde.İnan sensizlik bana hiç de iyi gelmedi.Sonra buna alışmak zorunda olduğumu hatırladım ve yürüdüm seninle yürüdüğümüz salonda.Her yer bırakıp gittiğinden beri sen kokuyor.Belki de ban öyle geliyor.Bedenim her adımda biraz daha yanıyor ve kalbim ah kadersiz kalbim….Ayrılık onu derinden yaraladı,hasretle daha kaç gün savaşabilir bilmiyorum.
Aslında ben bundan sonra benim sonum ne olur bilmiyorum,sensizlik beni ne zaman öldürür?Ya da ne kadar bu zulme katlanabilirim?Senden sonra hiçbir değeri kalmayan hayatım nerede,nasıl son bulacak bilmiyorum,bilmiyorum ve bir daha bilmiyorum bundan sonrasını inan.Hiçbir şeyin,hiçbir güzelliğin artık anlamı yok benim yaşamımda.Hayat ve günlerimde çok büyük bir boşluk var.Güneşin doğuşu,yıldızların kayışı,mevsimlerin ve hayatımdaki hiçbir olayın önemi yok,dedim ya hayat boş geliyor bana çünkü hayatımın anlamı yok.Sen yok yoksun,sana dair hiçbir şey yok hayatımda.Her şeyi bir kalemde silip atmak ne kadar acı olsa da bunu yaptık.Söyle ayrılık dahil yaptıklarımızdan bir pişmanlığın var mı?Hala kalbin sevgimi,ellerin ellerimi,gözlerin gözlerimi ve hayallerin hayalimi arıyor mu?Yoksa onlarda mı vefasız çıktı söyle?Önceki gün beraber gittiğimiz ağacın altına gittim yalnız ve çaresizliğime anılarımız takıldı.Gözlerim doldu,kalbime derinden bir sancı saplandı ve sonra,sonra neyse boşver…
Aklım sensizliğe alışırken kalbim halen bu durumun geçici olduğuna inanmış görünüyor ama bilmiyor aşılamaz engellerin büyüklüğünü ve çaresizliğin ne acı bir his olduğunu.Akşam oldu yine sen nerelerdesin bilmiyorum ama ben hala ağlıyorum.Gökyüzü karanlığın içinden bana sesleniyor ve ben sensiz bir günü daha noktalıyorum,bu durum böyle daha ne kadar devam eder bilmiyorum ama yinede noktalıyorum….
SENİ ÇOOOK SEVİYORUM !!!!

07-18-2008, 14:34	#1
Kullanıcı Adı kAcAhK	"Susacak Var" GİT şimdi gidiyorsun git oysa senden tek bir damla istemiştim sana kocaman bir deniz sunmak için şimdi gidiyorsun git ne zaman başladı bu hikaye anımsamak zor gençtim hazırda fırtınalarım vardı dörtnala sevdalarım komazdı öyle üç-beş nöbetleri geceler içimi acıtmazdı böyle bir insan bu kadar eksilebilir mi hatırlarsan sesine uyku kaçmış bir adam vardı bu şehrin bir yerlerinde düşler ormanının gece bekçisi derdin sen ona gözlerinde gizledi o seni sen bilmedin o adam bendim unuttun mu bak sevdiğin adam gülmeyi bile unuttu seni unutamadı işin kolayına kaçmadım uğruna ölmedim yani uğruna ölünecek sandığım biri için yaşadım hep sen bunu da bilmedin ben bir bakışına bin anlam yükledim sen aşka kestirmeden gittin bir hayatın özetini bırakıp avuçlarıma şimdi gidiyorsun git bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden bütün ışıklarımı söndürüyorsun bu cehennem cinayetlerini işliyorsun sonra bunlara intihar süsü veriyorsun yazıklar olsun yazıklar olsun susuyorsun susuyorum susacaklarım bitmiyor uzun lafın kısası olmaz anlatacağım çok şey var hoyrat bir rüzgar gibi geldin aklımı ve hayatımı dağıttın şimdi gidiyorsun git daha ayrılığa bile çarpmadan aşk bizden döndü bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil ama sana dokunmak da yasak bana göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır sen var ya sen allah kahretsin! yani şimdi gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı yani şimdi başkaları mı sevecek seni başkaları mı tutacak ellerini ben saçlarını okşadığım zaman ellerin öksüz kalırdı şimdi gidiyorsun git SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM Binmediğim hiç bir otobüs Beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde Gittikçe azalıyor hayat Neyi erken yaşadıysam Hep ona geç kalıyorum Sana göçüyorum her sonbahar Yolların çıkmıyor aşkıma Unuttuğun yağmurların adı saklımda Seni içimden terk ediyorum Susmaktan yoruldum Kuşlar ve şarkılar, bu şehri terk edeli Efkar demliyorum gözlerimde yaşlarımı, yanağıma varmadan öldürüyorum Tam sancağımdan yaralıyorum kendimi Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp SENİ İÇİMDEN TERK EDİYORUM Ne unutacak kadar nefret ettin Ne hatırlayacak kadar sevdin Yıkık bir duvar kadar bile Pişman değilsin biliyorum Beni hep bulmamak için aradın Yanılgımdın Yandığımdın Yangındın Sensizliğe yenilmek Sana yenilmekten zor olsada Ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak Seni içimden terk ediyorum Şimdi İçimizde öldürülecek bir anı bile bulamayan İki yarım kaldık Tamamlayamadık bizi Elinden tutamadın yanlızlığımın Saçlarımı da uzaklarına gömdün İçimin mavisi senin okyanusundandı Al! geri veriyorum. Kilitleri hep yalnış kapılara vurdun Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim Sana bensizliği terk ediyorum "Yarime uzanmayan bütün dallarım kırılsın" demiştin Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi? Ne tuhaf değil mi? İçimi acıtan da sendin Acımı dindirecek olan da "Ya öldür beni"dedim Ya da git benden. İçi bulanık bir sevdanın ucunda Seni kaybettim. Aldırmadın aldırmalarıma Bir gecede yakıp yarini Şafaklara sattın ihanetini Küllerime basanlar bile utandı yaptığından İşte soluk bir ömrün son nefesi Benden İçimden Terkediyorum. SENSİZ BİR GÜN..? Uyandım yine yeni karanlık bir güne.Gözlerimde ve bedenimde hala uykunun mahmurluğu var.Bu gün diğer günlerden daha karanlık nedendir bilmem.Her şey her yer bir başka geliyor gözüme.Kalktıktan sonra her iki yanımda seni aradı ellerim,yokluğun aklıma düştü yine gözlerim karardı olduğum yerde.İnan sensizlik bana hiç de iyi gelmedi.Sonra buna alışmak zorunda olduğumu hatırladım ve yürüdüm seninle yürüdüğümüz salonda.Her yer bırakıp gittiğinden beri sen kokuyor.Belki de ban öyle geliyor.Bedenim her adımda biraz daha yanıyor ve kalbim ah kadersiz kalbim….Ayrılık onu derinden yaraladı,hasretle daha kaç gün savaşabilir bilmiyorum. Aslında ben bundan sonra benim sonum ne olur bilmiyorum,sensizlik beni ne zaman öldürür?Ya da ne kadar bu zulme katlanabilirim?Senden sonra hiçbir değeri kalmayan hayatım nerede,nasıl son bulacak bilmiyorum,bilmiyorum ve bir daha bilmiyorum bundan sonrasını inan.Hiçbir şeyin,hiçbir güzelliğin artık anlamı yok benim yaşamımda.Hayat ve günlerimde çok büyük bir boşluk var.Güneşin doğuşu,yıldızların kayışı,mevsimlerin ve hayatımdaki hiçbir olayın önemi yok,dedim ya hayat boş geliyor bana çünkü hayatımın anlamı yok.Sen yok yoksun,sana dair hiçbir şey yok hayatımda.Her şeyi bir kalemde silip atmak ne kadar acı olsa da bunu yaptık.Söyle ayrılık dahil yaptıklarımızdan bir pişmanlığın var mı?Hala kalbin sevgimi,ellerin ellerimi,gözlerin gözlerimi ve hayallerin hayalimi arıyor mu?Yoksa onlarda mı vefasız çıktı söyle?Önceki gün beraber gittiğimiz ağacın altına gittim yalnız ve çaresizliğime anılarımız takıldı.Gözlerim doldu,kalbime derinden bir sancı saplandı ve sonra,sonra neyse boşver… Aklım sensizliğe alışırken kalbim halen bu durumun geçici olduğuna inanmış görünüyor ama bilmiyor aşılamaz engellerin büyüklüğünü ve çaresizliğin ne acı bir his olduğunu.Akşam oldu yine sen nerelerdesin bilmiyorum ama ben hala ağlıyorum.Gökyüzü karanlığın içinden bana sesleniyor ve ben sensiz bir günü daha noktalıyorum,bu durum böyle daha ne kadar devam eder bilmiyorum ama yinede noktalıyorum…. SENİ ÇOOOK SEVİYORUM !!!!

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Kullanıcı ismi		Beni hatırla
Şifreniz