"Bu gece İstanbul çok ağlıyor"

[MetinCeylan]

• İstanbul'a yagmur yağıyor...
  Damlalar çığlık çığlığa savruluyor etrafa...
  VE ben Yürürken Islak sokağında şehrimin...
  Eziyorum yaşları,anılara basar gibi...
  Yere düşen her damlanın yüreğinde sen olduğunu bilmeden...
  
  "Her fırtınanın Bir yağmuru ve peşi sıra gelen gözyaşları vardır,Yeter ki sen üzülme...""
  
  İstanbul'un ıslak sokakları ve nemli kalbimi kurutacak...
  Yeniden doğan güneşi olacak..
  Yüreğimi yaksada bu sıcaklık...
  Kavursada ciğerimdeki yangını...
  Bil ki o gün...!
  Ellerinde kül olmuşumdur "ayrılığın"...
  Avucunda sıkıp savursanda küllerimi etrafa...
  Sakın sen uzulme, değmesin ıslaklıklar yüreğine..
  Böyle mi gider bilmiyorum bundan sonra...
  Ama erimekteyim, tükenmekteyim gün be gün..
  İstanbul'a baş kaldırırcasına...
  Karşıma diktikçe anıları bu şehir...
  Sendeliyorum, titriyorum ve git gide bitiyorum...
  
  Korkuyorum ...
  Sensiz ve sessiz gecelerimde sırdaş olmayacaksın diye...
  Seninle başladığım bu fimde rolsüz kalacağım diye... "
  
  Her gece odamın kapısı açık bırakıyorum..
  Belki eşiğine kokulu nefesini bırakırsın diye..
  Kitabım baş ucumda uykusuzluğuma gülümsüyor..
  Seni bekliyorum karanlığa sığınarak...
  Camımdan sızan bir damla Işıkla...
  Korkum, uçurumun eşiğinde olmam değil...
  Dayanılmaz olan aslında,yokluğunun resmine bakmak...
  Gözlerin gözlerime tuzak kuruyor...
  Gözlerini kaçırdıkça gözlerimden...
  Çok görme bana, saklı kalsın bendeki sen...
  Bilmesin hiç kimse şah damarımın yolunun senden geçtiğini...
  Bir beklenti sanma bu bekleyişimi...
  Tek umut kaldı bende; düşünden düşmeden önce...
  Ya sen tutarsın son anımda ellerimden...
  Ya da parçalanan sadece bedenim olur gözlerinde...
  Aşkınsa herzaman ki gibi yüreğimde, bense hayallerimin eğişinde...
  
  Bu gece İstanbul çok ağlıyor..."
  Ben ağlıyorum...
  Anılarım ağlıyor...
  Yüreğimse kanadıkça kanıyor...
  Yağmursa yaşlarımızı inadına saklıyor...
  Ve yere düşen her damlanın yüreğinde sen olduğunu bilmeden..."
  Ben yine yalnız yürüyorum...
  Üstüne basa basa anıların...
  
  Seni daha da sevmek diye birşey varken...
  Nedendir bu gidiş..."