Dağ Rüzgarı

[kAcAhK]

Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim,
Seni tanımadan,
Hele seni böyle deli divane sevmeden,
Yalnızlık güzeldir diyordum.
Al başını, kaç bu şehirden,
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara,
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git
Git gidebildiğin yere git diyordum.
Oysa ki, senden kaçılmazmış,
Yokluğuna bir gün bile dayanılmazmış,
Bilmiyordum.

Yine de dayanmağa çalışıyorum işte,
Bir kır çiçeği koparıyorum, gözlerine benzeyen.
Geçen bulutlara sesleniyorum ellerin diye,
Rüzgar güzel bir koku getirmişse,
Saçlarını okşayıp gelmiştir diyerek avunuyorum.
Yaşamak seninle güzel zamanı,
Bir başka zamanda seni yaşamak,
Her şeyden önce sen,
Elbette sen
Mutlaka sen
İster uzaklarda ol, ister yanıbaşımda dur
Sen ol yeter ki bu zaman içinde
Ben olmasam da olur.

Seni bir yumağa sarıyorum yıllardır
Bitmiyorsun.
Çaresizliğim gün gibi âşikâr
Su olup çeşmelerden akan güzelliğin,
İnceliğin ışık, ışık yüzüme vuran.
Sen güneş kadar sıcak,
Tabiat kadar gerçek,
Sen bahçelerde çiçek açtıran,
Sudan, havadan, güneşten yüce varlık,
Sen, o tek sevgi içimde,
Sen görebildiğim o tek aydınlık.

Bir nefes de benim için al,
Havasızlıktan öldürme beni.
Bulutlara, yıldızlara benim için de bak.
Susadım diyorsam,
Bir yudum su içmelisin.
Ben yorulduysam sen uyumalısın.
Ellerim sevilmek istiyor,
Saçlarım okşanmak istiyor,
Dudaklarım öpülmek istiyor
Anlamalısın.

Ağaçların yeşili kalmadı,
Gökyüzünün mavisi yok,
Bu dağlar o dağlar değil,
Rüzgârında kekik kokusu yok,
Kim bu çaresiz adam,
Bu kan çanağı gözler kimin,
Kaç gecedir uykusu yok,
Gündüzü yok,
Gecesi yok,
Yok
Yok
Anladım
Sensiz yaşanmaz bu dünyada
İmkanı yok...