ağlayacak halim kalmadı
 

Kaçtım
Kendimden gelen haykırışları duymamak için.. sessizliğin içindeki sesleri, karanlığın içindeki yüzleri görmemek için.. kaçtım

Baktım
Geriye dönüp baktığımda yitik bir kentin kayıp bir düşü oldum düşlerimin griliğinde kendime baktım.. sisli ve yağmurlu bir havada İstanbul'a bakar gibi baktım

Saklandım
Tüm kelimelerimi yanıma alıp saklandım.. cümlelerimin beni terk etmesine izin verdim kilitli bir kapının ardında herkesten ve her şeyden saklandım

Islandım
Yağan yağmurlar altında şemsiyesiz saatlerce dolaştım ıslandım yağmurla birlikte yağdım avuçlarına yağmurla ıslandım

Sustum
Tüm şiirleri, şarkıları sözsüz bestesiz bıraktım cümlelerimi anlamsız, kelimelerimi çırılçıplak yalnız bıraktım sustum

Döndüm..
Buz tutmuş düşlerim, yaban kalmış gülümseyişlerimle eksik kalan günlerimle yaşanmamış yarınlarıma döndüm

Kaçarken baktığımda saklanan benliğimin yağmurda ıslanışını susmaların ardından gördüm
ve dünüme bu günüme yarınıma döndüm.


Gitme, içimdeki çocuğun ağlayacak hali kalmadı

icimi karartın kardiii_--:D

benimki hep karanlık :)

bi ısık tutacak biri olsa keske:(

keşke ama nerde bizde o şans

zaman gösterim belkide:)