Ghost Pirates of Vooju Island | Oyun İnceleme
 

Ghost Pirates of Vooju Island

Nurettin Tan

Yapım Autumn Moon Entertainment | Dağıtım dtp entertainment | TürAdventure | Diğer PlatformlarYokMonkey Island serisinin bile günümüzde üç boyut kazanarak çağdaşlaştığı şu günlerde, halen eski tarzda “Icon Adventure” çıkarmak yürek ister. Yeni nesil, cam gibi grafiklere alışık olduğu için, hem de online desteği olmayan bu türde oyun çıkarmak deli işi sayılır. En nihayetinde şu tarzdan vaktinde Day of the Tentacle, Indiana Jones: The Fate of Atlantis, Sam & Max, Full Throttle, The Dig, Simon the Sorcerer, Hand of Fate ve Amazon gibi klasiklerle büyümüş bizim yaş haddi dolayısıyla çoğunun oyun dünyasından emekli olduğunu düşünürseniz ne demek istediğimi anlarsınız. “Umarım oyun satar ve Autumn Moon Entertainment da bu tür adventure oyunlarının devamını getirir.” demekten başka bir dileğim yok.
Ghost Pirates of Vooju Island’a adımınızı atar atmaz Monkey Island havasını soluyacaksınız. Vudu Büyüsü, Azurbbean Denizi adındaki hayali bir mekanın ortasında bulunan tropik bir ada, zombiler, korsanlar ve çizgi film gibi grafikler... Oyunun atmosfer ve tarz olarak Monkey Island’a benzemesi hiç itici gelmedi; çünkü hikayesiyle ondan tamamen ayrılıyor. Adasına düşen korsanları zombiye çeviren kara büyücüye bedenlerini kaptıran üç arkadaşın, büyü tamamlanıp büyücü bedenlerini tamamen köle etmeden hayalet bedenleriyle onları kurtarmaya çalışmasıyla başlıyor oyun. Oyunun arka plan görüntüleri elle çizilmiş. Bu yüzden o eski macera oyunlarının havasını ta ciğerlerinize çekiyorsunuz. Başka bir güzel noktaysa çok olmasa bile emir komutlarının bulunması. Günümüzde çıkan çoğu macera oyununda yakındığım en büyük sorunlardan biri olan karakterin bir nesne üstüne tıklayarak bütün emirleri aynı anda veriyormuş havasının olmaması. Şöyle açıklayayım: Diyelim ki bir eşya gördünüz, Ghost Pirates’ta bunu inceleyebilir ya da kullanmaya çalışabilirsiniz. Canlılar için bir emir daha ekleniyor, o da konuşma komutu. Bu da bulmacaları daha kolay çözmenizi engellediği gibi sizi eşyaları birbiri üzerinde kullanırken düşünmeye zorluyor.
Üç karakter yönettiğimiz için her birinin farklı özellikleri yüzünden birbirleri arasında iletişim kurabiliyorlar. Örneğin; şişman vatandaş bir vudu simgesi gördüğünde bunu anlayamıyor. Bu durumda eşya çantamızı açıp eşyayı aldıktan sonra vudu büyücüsü olan Doc’un üzerine eşyayı getirirseniz, bunun hakkında size ya yardımcı oluyor ya da eşya hakkında detaylı bilgi veriyor. Karakterlerimizden biri vudu büyücüsü, diğeri baya havalı bir hatun ki kendisi iyi bir hırsız, diğeriyse korsan gemisinde aşçı olan şişman bir karakter. (İsmini hatırlayamadım, tamam!) Birbirleriyle olan konuşmaları çok çeşitli ve bazen komik ama zorlama espriler de yok değil. Karakterlerinizin korsan olduğunu, dolayısıyla ağızlarının da biraz bozuk olduğunu eklemem lazım. Şişman olanı saçma şeyler yaptığınızda resmen annenize sövüyor.



Etrafta çok fazla eşya var. Bu yüzden içinde bulunduğunuz sorun neyse etrafı iyice araştırmak zorunda kalıyorsunuz. Bu da oyunun zorluk derecesini çok zor olmasa bile makul bir dereceye getiriyor. Bazı noktalarda “Nasıl, nasıl!” diye çıldırdığımı çok iyi biliyorum. Çantanıza her düşen eşyayı ise yanınızda taşımıyorsunuz. Örneğin; koca bir kutuyu incelediğinizde resmi eşya çantanızda görünüyor ama eğer karakter onu ortamdan kaldırmamış ve o nesne halen mekanda görünüyor ise bunu fikir olarak çantaya atmış diyebilirim. Yani şu anlama geliyor: O yerinde duran nesneyi o noktada kullanacaksınız, onu aslında yanınızda taşımıyorsunuz.
Oyunda çok basit hatalar da yok değil. Örneğin; karakterlerin arka planda durması gereken bir objenin üzerinden yürümesi, yanlışlıkla haritanın bir ucundan öbür ekrana geçmek için tıkladığınızda karakteri durduramamamız ya da bir nesneyi incelemek için tıkladığınızda bunu iptal edememeniz gibi diş kovuğunu doldurmayacak kadar ufak ayrıntılar. Hiçbiri oyunun önüne geçecek ya da oyun zevkinizin içine pisleyecek kadar göze batmıyor.
Doc ile oyunun başlangıcını anlatarak yazıyı kapatıyorum. Doc, Temple’ın önünde oyuna başlıyor. Sola tavuk kümesine gidip, Bag of Chicken Feed’i alıp Lose Fence’yi kaldırın. Yukarıya, Plantation’a yürüyün. Kutulardan Hindistan cevizi almaya çalışın ama zombiler sizi engellesin. Sonra merdiveni sallayıp merdivenin üzerindeki zombiyi düşürün ve merdivene siz tırmanın. Ambarın kapağını açıp içerideki bütün Hindistan cevizini aşağıya boşaltın; böylece suları tavuk kümesine kadar akacak ve zombileri çalıştıran şef zombi meyvelerin altında kalacak. Çantada beliren Hindistan cevizini çalışan iki zombi üzerinde kullanıp birbirleriyle kavga etmelerini sağlayın. Kırılan Hindistan cevizlerinden daha fazla meyve suyu akacak. Tavuk kümesine gidip Bag of Chicken Feedi, Lava Moat üzerinde kullanın, böylece tavuklar aşağıya, Temple’a kadar gelecek ve yoldan geçmenizi engelleyen tuzu yiyip yolu açacak. Bundan sonrası da sizin ellerinizden öper.
Çizimleri çok güzel, diyalogları eğlenceli bir macera oyunu... Yer yer zorlayan bulmacalarıyla insanda inat hissi doğurup bulmacayı çözmeden makine başından kaldırmadığı oluyor. El çizimi grafikler ve çizgi film tarzında görüntülerle macera oyunu oynamak isteyenlerin kaçırmaması lazım. Özellikle eski tarz maceraları sevenler kesinlikle ilgilensin.

Level Online