sonforum.org - Yüreğim/ne bile eğilme..

Ölümlerden ölüm beğendim düşlerime
Yüreğimin sesi kesse sesini
Düş kokusu sızmayacak karasına gecenin.
Gece sade kalacak
Ve sadece
Sarhoş naraları duyulacak sokak lambalarının dahi söndüğü caddelerde.

"Sus " demezse/m anlamıyor/um!
Kesmiyor sesini işte!

...

Çaresizliğimin önünde diz çöküp yalvarıyor
Beş kuruşun az geldiği
Altı kuruşa ise değmeyen ruhum!
O kadar da söylemiştim oysa;

Yüreğim/ne bile eğilme.

Asilliğinden de ödün vermemeli yalnızlığım.

...

Ey kendim/ni bilmezliğim
Biz bu hallere düşecek insan mıydık?

Zaman geçtikçe
Aman diyecek tüm hallerim.
Halsizliğim de abanacak üzerime.

Bazen söz dinletemiyoruz işte
Kimseye
Kimsesizliğe...

...

Kimse "siz" kadar yakın olmadı taa içerilerime
Bu yüzden incinmeyiniz ruhumu katledişlerimden.

Kendime kendimden öte borçlandım.
Kurdum kurdum düşleri ve
Kendimi aldattım.

Yaşanmış anılarım
Yaşanmayacak tüm yarınlar
Ziyan ve zebildir lûgatında yalnızlığımın.

...

Dedim ya
Beş kuruşun az geldiği
Altı kuruşa ise değmeyendir ruhum!

İşte sırf bu yüzden
Ölümlerden ölüm beğendim düşlerime.

Duydunuz mu kalemimin sesini kırılırken?