sonforum.org - Sensizliğin Penceresinde Üşüyorum

Düşlerime kış düşüyor
Yaşamım sıcaklığını kaybediyor
Sensizliğin penceresinde
Zemheri soğuklar yaşıyorum
İmkansızlığının en acımasız
Yerindeyim

Kalbim
Donmuş bir kalıp buz parçasına dönüyor
Sensizliğin penceresinde üşüyorum
Soğuk camlara yaslanıyorum
Suskunluğuma kar yağıyor
Pıhtılaşmış umutlarım
Yüreğimin ayaz tünellerinde kalıyor

Sensizliğin penceresinde
Zemheri soğuklar yaşıyorum
Üşüyorum.

Semra Cicigöz