sonforum.org

sonforum.org (https://www.sonforum.org/index.php)
-   Aşk, Sevgi ve Evlilik (https://www.sonforum.org/forumdisplay.php?f=88)
-   -   Ben ışıkları sönük bir evin kapısını hiç açmadım ki! (https://www.sonforum.org/showthread.php?t=26790)

Hasret 01-13-2009 03:07

Ben ışıkları sönük bir evin kapısını hiç açmadım ki!
 
sen gözden kayboluncaya kadarmış bu şehrin güzelliği

kararlı bir ayrılığa gittin diye

nefret ediyorum bu gardan, bu otobüslerden...

bu hüzün sımsıcakken

aşka ilk kez yenilmişken

nasıl giderim sobası sönmüş evimize?

ben ışıkları sönük bir evin kapısını hiç açmadım ki!

‘‘ve insan ayrılırken de büyük olur...‘‘ diyecek kadar
cesaretli olmadım hiç...

gözyaşlarımı içime akıtıp
kabullenmeden önce yokluğunu direniyorum


sen geceyi geçerken başını cama yaslayıp

bir kar fırtınasını seyrediyorsun

beyaz bir hüzün üşütüyor seni

hırkana dolanıyorsun...

beni hatırlıyorsun, sevinçlerimizi

kavgalarımızı da...

gözündeki yaşına uymayan

bir gülüş sarıyor yüzünü

otobüs camındaki görüntünü görüp irkiliyorsun

bana bavulunu bile taşıtmadığın yolculuğuna

yeniden başlıyorsun...

dinlediğin radyo
ayrılık şarkılarını kesip
‘‘kar yağışı ülkeyi felç etti‘‘ diye abartırken
yalnızlığına bir bensizlik taşıyorsun...



sen beni düşünmeyi suç sayarken


ben içimde açtığın uçuruma düşmeden önce

seni biriktiriyorum...

tenimde parmak izlerin, kokun...

şimdi pusuya yatmış bir kederin

beni yalnız yakalamak için öfkelendiğini biliyorum

o yüzden kalabalıklaşıyorum

düşmeden dostlarıma tutunuyorum...

biliyorlar sensizliğimi
sebebi belli bir yangında yanacağımın telaşındalar...
en teselli veren cümleleri kuruyorlar


ve içlerinden biri unuttum diyor giden aşkını

(sarılırken yeni sevgilisinin beline
eski sevgilisine sarılır gibi)

ama sen sıradan bir alışkanlık değildin ki!

biraz sonra herkes iki kişilik dünyalarına dönünce

ben nasıl taşırım beni ve omuzlarımdaki yitik sevdayı?
nefesini yüzümde duymadan gelir mi uykular?

sabah olur mu?
sen olur musun bir daha?...


işte herkes gitti...


yüzümde kalan son gülümseme de yalan oldu sonunda

korkuya benzer duygularla tanıdım aşkın ikinci yüzünü

ayrılığın şiirlerine hiç dokunmamıştım

her şey seninle başladığından

güzelliklerin bile adını koymamıştım

hiç bir yasa seni benden koparamayacakken

şimdi nasıl yaşarım sensiz?...
ben ışıkları sönük bir evin kapısını hiç açmadım ki!...
‘‘ve senden ayrılmakta güzeldir...‘‘ diyecek kadar
kahraman olmadım hiç...




Saat: 05:20

lisanslı Powered by vBulletin®
Copyright ©2000-2026, Jelsoft Enterprises Ltd.

SonForum.org 2007-2025