Karanlık Boğulurken
 

Karanlık Boğulurken

Şafak çoktan söktü, ufukta ışık cümbüşü,Zulmetler hırıltıda, soluk soluğa nûrlar.Çözülüyor bir bir ufkumdaki sis ve duman,Her yanda zümrüt saçlarıyla o yeni bahar...




Yollarda bir nesil var, sanki fetih ordusu,

İki büklüm olmuş rükûa varıyor surlar.

Tâlihime tebessüm ediyor arz u semâ,

Ve bir zafer tâkına doğru gidiyor yollar...

Bir bir gerçekleştiğinde bütün bu rüyalar,

Dostlar şahlanır, düşmanın da yüreği hoplar.