Yüreğime, şiirler bastım sen gidince...

Tutunacak dalım kalmasa da, mevsimsiz esen bir rüzgarda, sonsuz sevgimle avunup sindim bir köşeye...

Kaybolmuştu herşey...

Sen kaybolmuştun...

Ve geride, bıraktığın kadar kalmıştı herşey...

Bıraktığın, bana layık gördüğün kadar...

Yağmurlar, yıkayamadı ardından ağlayan sokakları...

Şehir ölü dinginlikleri yaşarken, uyku bilmedi gözlerim.

En unutulmuş kuleleriyle, yılgın rüzgarlara kaldı İstanbul... Kabuslar sardı uykularını şehirlerimin.

İçimde ücra yalnızlıklar...

İçimde kırılgan bir çocuk...

En yaşanmamış yanlarımla, yüzüme çarptı yıllar...

Ben...

Ben, öylesine daraldım sen gidince...

Yüreğime, şiirler bastım sen gidince...


alıntı