Tüm Hoşçakallar Senin Olsun...
Yavaş yavaş silinmeye başladı bendeki yerin..Sensizliğinle yaşarım sanıyordum ama sevemedim onu..İçimde bir burukluk var sen yok olmaya yüz tutmuşken..Yokoluşunun her bir adımında eksikliğinin garipliği sanırım..Bilmiyorum!Neden gittiğini bilmediğim gibi..Bilmediğim ama masumca,sessizce kabullendiğim birçok şey gibi..
Tuhaflık var bu işte esasında..Eksilirken bende,hala tükenmiyor sana söyleyeceklerim.Bazen özlem oluyor,gözyaşlarıyla biten..Bazen kızgınlık,belirsizliğine,haksızlığına,gidişine küfürlerle..Bazen tek bir iç çekiş,ardından dalıp gitmek uzaklara..uzaklık senli günler..Bazen nemli gözlerle,bazen suskum bir tebessümle..
Aklıma geldi,havada asılı kalacak ama tutmayım içimde;sussaydı şarkılar ya da beynim yok edebilseydi hafızamı daha mı kolay olurdu?Ya da devam etsem tüm bu tutarsızlığıma..Neyse boşver..
ha unutmadan,hiç silemeyeceim gelme umudun var en diplerde,karanlık bir yerde.korkuyorum biliyor musun?Geldiğinde beni,bendeki seni daha doğrusu,bulamamandan..Ya da geldiğinde zar zor çıkmış olduğum bu karanlık,bu adi,bu zamansız,ruhsuz anlara tekrar itmenden..
En iyisi sen şimdi gel,daha bitmemişken bende,hala gücüm varken seni sevmeye..Ya da..Ya da en iyisi sen hiç gelme!Alışmışken ve toparlamışken benliğimi uğraşma,bulaşma bana!Gelme bir daha!Bir kez daha gideceksin geldiğinde.Hiç gerçekten gelmeyeceksin!..
Evet evet sen iyisi gelme..Bu son gidişin olsun ve tüm HOŞÇAKALlar senin oldun!...
|
