![]() |
Öperken koklamayı 'senden' öğrendim! ..
Öperken koklamayı 'senden' öğrendim! ..
Ben, 'koklanmayı' senden öğrendim; Ve de koklamayı! .. ..... Ben, koklamayı; senin koklamalarından öğrendim... § Ben, seni duymayı; beni dinleyişinden öğrendim... Ben, seni görmeyi; bana bakışından öğrendim... Ben, sana dokunmayı; bana dokunuşundan öğrendim... Ve ben... Ben, öperken koklamayı; Öperken beni koklayışından öğrendim... ..... Ben, öperken koklamayı, Senden öğrendim! .. § Sen, yüreği kıpır kıpır denizlere kokuyordun... Sen, yeşil yansımış bahar göklerine kokuyordun... Ve sen; Yıkanmak üzere olan toprağa kokuyordun aslında. Sen, 'sana' kokuyordun; bana bulanmış... Sen, sana kokuyordun, 'bana' karışık! .. Güzelliğini hiç bilmez olur muyum; Toz olup ufalanışını, kuruyan terinden arta kalan tuzun! .. Saçının dibinde yaşayan son damlanın, bulaşıp dudağıma; Parlamasını yâren bir yıldız gibi... Bilmez olur muyum tuzunun güzelliğini? .. § Ben, yaprak yaprak açılmayı ve yaprak yaprak okşanmayı senden öğrendim... Ben, koklanmayı... Ve öperken koklamayı senden öğrendim! § Ben, seni duymayı; beni dinleyişinden öğrendim... Ben, seni görmeyi; bana bakışından öğrendim... Ben, sana dokunmayı; bana dokunuşundan öğrendim... Ve ben... Ben, öperken koklamayı; Öperken beni koklayışından öğrendim. ..... Ben, öperken koklamayı, Senden öğrendim! .. Muammer Erkul |
cok güsel siir tskler:)
|
Tşkler..Emegine Saglık ;)
|
çok teşekkürler kardelen çok güzel bu şiirir telefonuma çalıdım bile...
|
Saat: 00:41 |
lisanslı Powered by vBulletin®
Copyright ©2000-2026, Jelsoft Enterprises Ltd.
SonForum.org 2007-2025