Ey sabah, fecrini yitirmiş şiirlerin arasında kafiye!



Notaların bağrında ölüm güzellemeleri

Bir Mecnun doğar ki Leyla’nın hasretinden

Dağlar kaldıramaz

‘’ Ben hem Ferhat’ım

Hem de dağım’’



Kaldırma hasretimi, bu hasrette cemre çok

Her gün düşerken gönlüme yeniden

Bağrıma söylerim en çığlık ifadeleri.



Sabah işte tanı bedenimi

Düşerken gözlerinde bir kurtuluş

Ayrılığın muaflığında belirir alametim.



Hem varım hem de yokum

İsimim, düşüm

Kalemim, sözüm

Dilindeki cümlenin virgülüyüm

Soluksuz oku tarihimi.