sonforum.org - yazmak geldi içimden

Yazmak kolay ama bir o kadar da zor. Anlatılacak ne çok şey var içimde dünden kalan ama unutmaya çalıştığım...Yalnızlık.İçimizi en güzel anlarda bile hep sarmadımı...Yaşadığımız mutluluklar, hüzünler hep bitmedimi? Döktüğümüz gözyaşları niye? Sadece kendimiz için... Biten aşklarda da, biten ömürde de dökülen gözyaşları hep kendimiz için. Çünkü bizi asil korkutan YALNIZLIKTIR... Sevgiyi, özlemi birlikte yaşamak güzeldir...

Sizin içinize hiç hüzün girdimi, giripte yüreğinizi üzdümü...
Savurdumu yüreğinizi sereserpe yanlızlığın üstüne...
Yaşadınınız mı en koyu yanlızlıkları... Siz hiç hüzün oldunuz mu...Hiç sebep
yokken ağladınız mı geceleri ter içinde...
Karanlığın denizinde boğularak uyandınız mı? Sessiz sedasız karanlık çöktümü
üzerinize akşamüstleri? Sabah olup uyanınca,bir gülen yüz, bir ses karşıladımı
sizi? Gündüzler güzeldir. Gönlünce gezer dolaşırsın...Ya geceleri? Kabustur
geceleri yaşamak karabasan gibi çöker üzerinize... İşte o zaman çekilmez olur
yalnızlık ve hayat...
İçinizdeki fırtınaları,dindirmek istersiniz... Sevdiğinizin gözlerinin içine
bakarak anlamlı bakışlarla anlatmaya çalışırsınız, kaos içinde çırpınan
kelimeleriniz isyan eder...
Ondan uzak kaldığınız o işkence dolu günlerde, o uykusuz saatlerde, onu
düşünürsünüz, yüzünü hayal ettiğiniz zamanlarda hep bu soru hançer gibi saplanır
yüreğinize...Neden yalnızım diye...
Yalnız olduğunuzu ve bedeli ne olursa olsun, onun yanında olmaktan başka bir
şey istemediğinizi söylersiniz kendi kendinize...Gidişini düşünmek bile korkutur
sizi...Ama sen yalnızlığın pençesindeyken kimbilir kimler bedenin de soluklanır
onun.
Benliğiniz yokluğunda yorulur, darmadağın olursunuz... Tarifi olmayan
duygularla uyanırsınız her sabah,onun Varlığınla çoğalır yokluğunla
eksilirsiniz...
Yaşamın hangi ücra köşesine giderseniz gidin, onsuz olmak size en dayanılmaz
acıları, en çekilmez hüzünleri yaşatacaktır ve bunları bile bile yaşamak zorunda
kaldığınızı..
Hatırlamak istemediğiniz anılarınız sanki çok istiyormuşsununuz gibi
her mutlu anınızda karşına dikiliveriyor...
Oysa bilirsinizki, kalan değil, gidendir yalnız olan...Bilirsiniz ki giden
değil kalandır terk eden...
Bir gün unutululacak en büyük sevgiler bile....Yalnızlık değilmidir
yaşanmışlıkları unutturan...