özlerim seni yıllarca
 

Gece ışıl ışıldı gökyüzü

Önce her yıldıza senin adını verdim, yetmedi

Ben yalnız gözlerini yıldız bildim

Herkes sarhoş olacağı yıldızı ararken

Ben senin gözlerinde bitirdim içki kadehlerini

Her şey siyah beyazken

Ben mavi bir düşte gezindim

Konuk oldum uykularına

Gördüğün her rüyanın içindeyim

Gördüğün deniz miydi

Ben o denizin martısıydım

Bir ormanda mı yürüyordum

Ben o ormanın en ulu ağacıydım

Sen bir dağın tepesinde görüyorken kendini

Ben dorukların beyazlarındaydım

Sonsuz hasret ateşiydim ben her gece kapında yanan

Sen bile söndüremezdin beni

Çünkü hasretin sen varken bile sönmeyenden di

Kolaydı sevmeler ben imkansızı seçtim

Ne kadar yakınsan o kadar uzaktın benden

Elimi uzatsam tutabilirdin

Ama bir o kadar da ulaşılmazdın

Kaçanlardan değildim ben kaçmadım

Ben yüreğimin sesini dinledim ve aslında yüreğim SENDİN

Her sözcüğü denedim seni anlatmak için

Her sözcüğün üstünde durup bin kez düşündüm

Ya onlar anlatamadı seni yada sen onlara yetmedin

Ben ki bu kadar konuşmayı seven

Böylesine laf cambazı bir tek seni tarif edemedim

Sözcükler yetmedi ya renklere sarıldım bende

Bir tek mavi anlattı seni maviye yakışan sendin

Ne kendimi sakladım nede sözlerimi

Duygularım içtendi seni kendimi sever gibi sevdim

Tutkuyla bağlandım ama sevda senin tutsağın değildi

Ben özgürlüğüme düşkündüm ve özgürlüğüm sendin

BU DÜNYADA ALDIĞIM TATLI BİR HUZURDUN

Uçsuz bucaksız yollarda koluma takıp yürüdüğüm sendin

Gecemi aydınlatan mehtap aradığım yar SENDİN

Sen şarkıların tadıydın ben her şarkıda seni dinliyordum

Dinle ey YAR :

Sana bağımlı olmadan büyüttüm bu sevdayı içimde

Sen olsan da olmasan da büyümeye devam edecek bu sevda

Sevmişim bir kere seni bunun sonu yok

Seni özlemeyi de sevmeyi de en çok ben bilirim

Hiç yakınmadım bundan

Üstelik, kavuşmama ihtimali işlenmemiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken

Sana dokunamamak böylesine yüreğimi acıtırken yinede bil ey YAR:

BİL Kİ BEN YÜREĞİMİ ACITAN BU YARAYA İNAT DOKUNMADAN

ÖZLERİM SENİ YILLARCA…

RÜYALARIM SENDE KALDI


İçimde bir şeyler eriyor her gecE
sancılı ve sessiz
akıp gidiyor bilmediğim yolculuklara
suskularla örüyor alnımı zaman
ah aldığını geri vermiyor yıllar

umutlar kırılıyor iç çekişlerimde
düş bahçelerimde çiçekler üşüyor
yıkılıyor yıllarca kurduğum hayaller
yedi kat yerin altında kaldı haykırılarım
ah sesimi kimse duymuyor

sor son kez yitik düşlerin Keremini
hadi sor kırılsın tılsımlı aynam
kırılsın kilitleri tüm kapıların
sen ki Aslı kadar uzak
ölüm kadar yakınsın ey yar
hadi bir masal anlat
yoksa ölüm üşütür beni

yoruldum yıllarca kendimi taşımaktan
bir serseri gibi yaşamaktan
içimde tutsak kaldı geçen günler
dönüp bakamam geriye
rüyalarım sende kaldı
ümitlerim sende
ah adresini kimse bilmiyor

yıllarca bulutlarda sakladım seni
rüzgarlarda, fırtınalarda
uzun saçlı yağmurumdun benim
önce sesini yitirdim çağlayanlarda
sevgini, sevincini
sonra kendimi

bir sonbahardı alıp gitti gemiler seni
uzak limanlara
ardında ben kaldım öylece avuntusuz
bir de martılarım çığlık çığlığa
şimdi hiç bir gemi almıyor beni

bir yanım ellerin parmakların
bir yanım gözlerin dudakların
rüyalarım sende kaldı
ümitlerim sende....

Bir yudum mavi gecesin yatağımda
ve bir papatya yıldız;
sakın sönme!

Sakın gitme uzaklara...
Işıksızlığım,
üşümüşlüğüm tuttu bir kez;
bir kez de yalnızlığım...

Seni sardım çiçekli çarşaflara...

Haydi konuş!

Haydi dokun bana!...
Ağlamak üzereyim ama...

Bir yudum mavi gecesin yatağımda
ve bir hercai ay;

sakın çıkma!
Sakın bakma dışarıya...

Kıskançlığım,
seni sevmişliğim tuttu bir kez;
bir kez de hırçınlığım...

Açılan kapılara inat,
seni kapattım odalara...
Haydi konuş!
Haydi dokun bana!...

Ağlamak üzereyim ama...

MUTLULUK GÖZLERİNİN RENGİ


Yaşayamadığım çocukluğum
Gençliğimin baharında göz yaşlarımın yalnızlığı
Sen ve sensizlik alevlerinin ardında
Çığlıklarımda kalan son söz
Seni unutmak basit değil
Basit olan hiçbir duygu bana ait değil
Aşk, mutluluğun gölgesi rüyaların sihiri
Yaşamak değil nefes almak benimkisi
Mutluluk gözlerinin rengi
Alevlerde yanan ruhuma su ol yağmur ol
Özümü sev melek ol cennet ol
Ben yokum artık tükendim ben ol benim ol
Günahlar gülümsüyor günahsızca
Gölgen yavaş yavaş gelirken rüyalarıma
İstediğimi ver bana acıt ruhumu acımasızca
Yapraklar düşerken yenilir rüzgara
Fırtına koparken rüzgar ağlar masumca
Göz yaşlarım akar özüme
Aşka can verirken gurursuzca
Gökyüzünde kayboldu yıldızlar
Her yağmurda filizlenir korkular
Çocukluğum ve sen yaşayamadığım duygular
Seni unutmak basit değil
Basit olan hiçbir duygu bana ait değil
Bana ait olmayan her duygu kadar benim ol....

Hep sen varsın düşüncelerimde. ...geceleri rüyalarımda, gündüzleri hayallerimde sadece sen varsın.. sağımda, solumda, aynadaki yansımamda, nereye baksam hep sen varsın... Artık ben "ben"değilim, anladımki ben "sen" olmuşum..
Yanımda olamasanda, sana dokunamasamda, hep içimdesin..nereye gidersem gideyim seni içimde taşıyorum!
Hissettiğim duyguların esiri aklım, sadece delicesine yaşamak var seni seninle..


Elimdeki resminin her karesini ezberledim artık…kaç kıvrım, kaç çizgi varsa yüzünde hepsi beynimin tam ortasında. Her geçen saniyede sana kavuşacağım güne biraz daha yaklaşıyorum. . kokunu içime çekeceğim, sıcaklığını hissedeceğim, sana dokunacağım o an! Zaman geçtikce sabırsızlanıyorum. .içimdeki sevgi öyle bir coşkuyla sana akıyorki ben bile kontrol edemiyorum kalp çarpıntılarımı. .
Tanrının bana verdiği mucizeyi şimdi yanımda istiyorum... Hayatımdaki en güzel varlığı, "seni" istiyorum!


Seviyorum seni delicesine, uğrunda ölürcesine… Herzamankinden daha çok seviyorum seni.. Artık bu sevgi o kadar büyükki içime sığmıyor...
Özlüyorum seni, mesafelere isyan edercesine akıyor gözyaşlarım. . Hiç kimsenin kimseyi özlemediği kadar özlüyorum seni!
Sana kavuşacağım anı bekliyorum.. zamanın çabuk geçmesi için uyumak istiyorum, fakat içimdeki heyecan buna engel oluyor..sana kavuşacağım anın heyecanı öyle bir coşkuyla sarıyorki bedenimi artık kontrolü kaybediyorum. ..


"Yağmur .....denize düştüğünde deniz, yeşile düştüğünde yeşil, toprağa düştüğünde toprak kokar...
Yağmur, saçına düştüğünde sevgi, eline düştüğünde özlem, göğsüne dü$tüğünde aşk kokar.."


Ben yağmuru göğsüme düşürdüm, simdide beni hayata bağlayan yağmur damlama "sana" kavuşacağım anı bekliyorum

YALNIZ ŞARKI



Aşk huzun gece uzun
Ne yana donsem yuzun
Bir yanimda sevda atesi
Bir yanimda kullerin

Karsi kiyida uyusa gunes
Gonlume gece yagar
Sen hic dinlemedin ki beni
Sozlerim oksuz kalir

Niceleri buna sevda dedi ask dedi dus dedi
Kimileride boyle ask olmaz unut dedi
Bu yuregim carpiyor seninle senin icin
Birtek o seni benden de cok seviyor

Niceleri buna sevda dedi hayal dedi gec dedi
Kimileri de boyle ask olmaz unut dedi
Bu yuregim carpiyor seninle senin icin
Birtek o seni benden de cok seviyor...

Gittin!!
Bu gidiş hiçbir kelimeye yakışmadı…
Binlerce hece yokluğunla düş kırıklığında..!!!
Yoksun!!
Zaman hep isyankâr yüreğimde…
An be an aklındasın yüreğimin…
Hayat hep seni sen geçiyor buralarda…
Buralar…
Buralarsa sessiz ve hasret varlığına…
Varlığınsa musalla yokluğuma…
Yokluğum!!
Varlığınla anlamda…
Bütün anlamlarımsa ‘SEN’ parantezli cümlelerimde…
Cümlelerim yarım…
Yüklemsiz bir özneyim sensizlikte…
Sensizlik!!
Tükeniş, karanlık…
Bir yaprağın dalından mevsimsiz düşüşü…
Bir gülün boynunu büküşü…
Ay’ın geceye küsüşü…
Gece!!
Yoksun diye hep var olan…
Bitmek bilmeyen karanlık…
Tükenmez yalnızlık…
Yalnızlık!!
Varlığın…
Ben ben hep yalnızdım zaten…
Yalnızım çünkü ‘SEN’ varsın…
‘SEN’!!
Giden…
Gitmesi gereken…
El yüzlülere sevdalı…
‘SEN’!!
Aşk…
Ayrılık…
Hasret…
Özlenen…
‘SEN’!!
Kalması gereken…
Ama gitmesi gereken
Ve gitmelerin en yakıştığı…
Yollara sevdalı yolcu…
‘SEN’!!
Tükenişim…
Hasretim...
Gözyaşım…
Gülüşüm…
‘SEN’!!
SEN… bitmek bilmeyen kaçışım…
Bu kadar bendeyken
Bu kadar SEN ’ ken
Yoksun işte…
Yoksun…
Ve yokluğunla firarda harflerim…………

sağol canım bende özlemedim bu ortamları desem yalan....