Sayfa 7 Toplam 10 Sayfadan « Birinci < 5 6 7 8 9 > Sonuncu » Konuya ait 9 Mesajı başka Sayfada göster

Hasret 01-22-2009 04:17 Yüreğimin hasretinden eridiği gecelerde merak ediyorum seni.. Yanakların hala yumuşacık mı? Bakışların gene en sevdalı halinde mi? Sesin hala insanın içini ısıtıyor mu? Sevgin hala yaşama sebebi oluyor mu? Benim için fark etmez aslında, her zaman en güzel halinle Aklımdasın.. Canımdasın. Beni boşver Ben gene bildiğin gibiyim Tebessümlerim birer borç gibi üzerime yük oluyor Sesim yokluğuna isyan Parmaklarım saçlarında dolaşmayı özlüyor Dudaklarım sana hasret Yüreğimle öpüyorum seni Varlığın her zamankinden daha çok özleniyor Düşlerimle kokluyorum seni Bütün varlığımla sevdim seni Sen yoksun artık… Ben de olmamak istiyorum… Bizi birbirimize zincirleyen sözlerimiz vardı Birimiz düştüğünde diğeri onu tutacaktı Birimiz ağlarken diğeri gülmeyecekti Benim için sadece sen Senin için sadece ben olacaktı Bizim sevdamızın zayıf halkası olmayacaktı.. Bazı geceler kabuslar görüyorum, artık var olmadığını görüyorum. Sıçrayarak terler içinde uyanıyorum birden. Kalbim sanki intihar etmek istercesine atmaya başlıyor. Sadece rüyaymış…. Diyemiyorum… Yüreğindeki sevgide boğulma hayali ile yaşarken Gözyaşları ile boğulma gerçeğinde soluyorum Gittiğini düşündükçe içim ürperiyor Umutsuz kalbim bu gerçekle yüzleşmeye gücü yetmiyor Hepimiz yalnız ölücez sonunda Benimki erken oldu diye şikayet etmiyorum Ölüm bile bizi ayıramazdı Ayrılık bizi öldürdü.. Herşey kararıyor artık Ne gökyüzü mavi, ne de güneş parlak.. Son nefesim sana ağıtımın son notası Acıların anlamını yitirdiği eşsiz melodi Eğer bir gün senin de sebepsiz yere için ürperirse Bil ki son kez yüreğine sevgimi fısıldıyorumdur ...

Hasret 01-22-2009 04:18 Ayrılığın hiçbir acıya benzemeyen, tarifi olmayan derin sancılar yaratan bir his ve dibe vurmuşluğun anlamı olduğunu Aşkıma ayrılığın gölgesi vurduğunda anladım! Her şey yolunda giderken Mutluluğu ifade etmenin farklı yollarını aramaz kimse gerek duymaz sadece doyasıya yaşamak ister mutluluğunu.. Kalbine saplandığında ayrılık hançeri o acıyı ifade etmek için adeta saldırır sözcüklere... Uzun uzun cümleler kurar yüreğini parçalayan,iliklerine kadar işlenmiş olan acısından az da olsa kutulmak için. Fakat bilmez ki içini dökmeye acısını hafifletmeye çalıştıkça Bir kaynaktan çıkar gibi sevgiyle karışık nefreti çağlar içinde... Sarar tüm benliğini... Soranlara ''unuttum'' derken,kalbi haykırır aslında ''Ne unutması! Gün geçtikçe bağlanıyorsun,özlüyorsun yokluğunun acısıyla başedemez hale geliyorsun'' diye... ''Sevmiyorum'' der,sürekli tekrarlarsın kendine gönlünle kavga edersin,isyanlara sarılır kalbini avutursun yastığınla paylaşırsın yalnızca yaşlarını... Kalbinden habersiz gizlice düşünmeye kalkarsın da sarsılırsın yüreğinin sızısıyla... Düşüncelerin arasında ''düşünmeli miyim?'' diye düşündüğün tek düşüncedir... Düşlerindeki yitip gitmiştir... işte AŞK böylesine yücedir... AŞKı her yüreğin yaşaması gerekir...

Hasret 01-22-2009 04:19 Bu gece yüreğime ılgıt ılgıt bir hasret düştü, seni hatırladım. O an iki damla yaş süzüldü gözlerimden yüreğime, sana olan sevgim yağmur gibi döküldü gönlüme. Bütün mutluluklarım seninle başladı, umutlarım seninle yeşerdi. Sen benim mevsimlerimin bahardalı, gönlümün sevdalı masalısın. Seni kaleme alıp yazmak istesem, geri kalan zamana sığmazsın ki...!!! Sen yoksun ya; mevsimlerde tat var mı sanıyorsun...!!! ne baharlar bahar, kalbim buruk mu buruk. Gönlüme hele hele de gözlerime söz geçiremiyorum ille de seni istiyor, hep seni arıyor. Kafamın içi ise bir deli poyraz. Sen akşam serinliğinde gönlüme dökülen gönül türküsü, sabah süzgünlüğünde ise gözümdeki yaşsın. Vurulup kalmısım gözlerine, bir içtenliği varki gözlerinin tutsak almış gönlümü. Bakışlarında kuşların ürpertisi ve çocukların masum korkusu hakim İşte en çokta bunu seviyorum. Sana içindeki dağlardan sesleniyorum! geceler sabaha susamış, hayaller gerçeğe, ben sana. Haydi tut ellerimi ve sakın bırakma. Küçük bir çocuğun karanlıktan korkması gibi seni kaybetmekten korkarım. Seni özlemediğin, duyup hissetmediğim an yok ki özleyişim o kadar içten ki hemen gözyaşlarım yanağımda tomurcuklanıp yuvarlanıyor ardından tatlı bir uykuya dalıyorum. Rüyamda ruhumda ki bulutların dağıldığını ve oluşan gökkuşağı altında o sevimli hayalini görüyorum işte bu durum beni biraz olsun ferahlatıyor ve özlemini gideriyor. Gözlerim hayallerinin peşinden koşa koşa yoruldu. Bakışlarının gönlümde bıraktığı etki hala devam etmekte. Geceleri tatlı hayallerine dalarak uyumak bir hastalık bir alışkanlık haline geldi. Sabahlara kadar hep seni anmak, seni düşünmek en büyük meşgalem oldu. Gönlümde periler kadar güzel hayallerin gözlerimde ise aşkının parıltısı var. Geceleri yıldızlara bakarak, gündüz güneşe dert yanarak, hep gelmeni umarak, seni bekledim. Seni gecelerin en masum yakamozlarından, benim gibi yanlız gezen yıldızlardan sordum. 'SEVİYOR,GELECEK' dediler doğrumu kavuşmak ölümse ayrılık zulüm elbet kavuşuruz sabret gülüm tek sana ait kanayan şu gönlüm ben yolumu çoktan seçmişim ya sen ya ölüm....!!!" Sen yollarim hep sana cikiyor. ben sana yürüyorum. En guzel cicekleri toplayip demet demet sana vermek istiyorum. Menzili olmadan, nereye varacagini sormadan, aşkın rehber oldugu bir yolculuga cikip sana varmak istiyorum. Evimin butun duvarlarinda senin yuzunu gorup, bana baktigini hissetmek istiyorum. sokakta bana bakan her insan, yuzumdeki tarifsiz sevinci gorup hayrete dusuyorsa.... hayatin en anlamli seyi ne? diye sorduklarinda hic tereddut etmeden senin adini veriyorsam eger bu ASKtir. sen yillardir icinde sakladigin ve haykirmak icin biriktirdigin sevda sozcuklerini de alarak gel. ya da tek bir söz bile etmeden, suskunlugunla gel. sen Gitme. Gidersen.... Gozumdeki son piriltiyida alir goturursun. Bir zemherinin ortasinda titrek ve bir basima birakirsin beni. Yapma. Senin gozlerindeki derin ucurumlarda bir dagci edasiyla gezinmek mutlu ederdi beni Gulusunun seni guzellestirmesini seviyordum Hic bir sevginin saf ve masum olmadigin bilerek gel. NEREDE KIMSESIZ BIR AŞK VARSA ÇEKER ORAYA GİDERİM. sen de gel. ÖLÜM kelimeler hic bu kadar zor olmamisti bana. Ölüm, yoklugunun diger adidir.... her seyi birakip gitmenin diger adi ölüm..... Ölüm.... umutsuzluk gibi......... umutsuzlugun ardindaki o delice yasama ozlemi gibi..... ölmek ayiptir, yasamak ondan da ayip. yasamak artik bir imaj sorunu ve ask; öldürmektense ölmek daha onurlu bence Beni sev ama öldürme...

Hasret 01-22-2009 04:20 İçimdeki çok seslilik yoruyordu kaç zamandır ruhumu. Olur olmaz zamanlarda ben bunu hak etmedim naralarıyla,çığlık çığlığa uyanmaları adet edinmiş yüreğimden sıkılmıştım.Sabredince geçer sanıyordum bu kabuslar,ben bana rest çekmişken şu zavallı yüreğim geçmeyi başaramadı aşkın sırat köprüsünden.Bulutları mesken eylediyse gözlerim hor görmesin kimse;kendimce haklı sebeplerim var,güldüğüme ne bakıyorsun ey gönül gülücüklerimde saklı sobelenmemiş acılarım var. Efkar basmıştı ayazın hakim olduğu gecelerimi.Yalnızdım,korkuyordum,savunmasızdım gecenin çıplak koynunda.Üstelik aklımda bin bir türlü düşünce hele bir tanesi var ki kes yüreğinin dilini diyor canice.Yürek aşk savaşında zaten mağlup,gururu serde değil yerde elinde kalan bir acı ağıt,varsın ben sıkılayım da yüreğim çığlık çığlığa söylesin şarkısını. Dudağımda yarım kalan söylenmemiş son sözümdür Baki olsa da ayrılık aşk her daim ölümsüzdür Bir başıma kaldığımda,avunmak için eski hatıralara aşererdim.Avunmanın en güzel yolunu bulmuştum kendimce.Mutluluğa sana yani beni yıkan yakan gülümseten ne kadar anı varsa hepsini aynı anda yaşamak arzusu dolardı içime.Yalnızlığa tahammül edemeyen bir ruhum vardı,güçsüz biçare görürdüm kendimi böyle zamanlarda.Eskimiş zamanların yıkık dökük hikayelerinin barındırdığı küflü,devrik bir cümleden farkım olmadığını hissederdim.Nasıl da korkardım bana müsaade gitme vaktidir artık dediğin anlarda.Ah bu ürkek çocuksuluğum,kimliğini yüreğinde yitirmiş halsiz hallerim… Ayrılıklar da sevdaya dahil, diyen şair ayrılığı gerçekten yaşamış mıdır,acısının ne olduğunu biliyor mudur? Bu kadar kolay kabullenilen bir duygu ise ayrılık neden hala yüreğim damla damla kanıyor.Ya ben sevdanın tanımını yanlış biliyorum ya da bu şair ayrılığın ne olduğunu bilmiyor. Geriye dönüp bakmak,eskileri anmak,gözyaşları içinde kabuslardan uyanmak,varlığına şükretmek yerine lanet okumak.İşte böyle,her sahnesinde ayrı bir dram yaşar yaşatır hikayem,yalnızlığın şarkısına her gece yüreğim vokal yapar.Dili olmadan şarkı söyleyebilmek kaç yüreğin harcıdır,böylesine büyük sevmek bilseniz ne dayanılmaz bir acıdır. Ben bir hata ettim,yüreğimin dilini kesince acılarım haykıramaz sandım. Acının,gözyaşının sesini duyurmak için dile ihtiyacı yokmuş geç de olsa anladım.. Her gece usanmadan,sıkılmadan,bıkmadan hep aynı şarkıda ağladım Varsın eller gönül yarası kapanır sansın Kabuğun altında sevgili sen kanayansın ...

Hasret 01-22-2009 04:21 Düğümlendim.. Her bir düğümü tek tek çözmeye çalıştıkça ellerimle, yeni düğümler oluşuyor adeta, hiç çözülmeyecekmişçesine.. Bu kez her şey daha zor... Aslında zor olan ne sensin ne de hayat. Zor olan benim bana.. Artık zor geliyorum kendime.. Yoruldum... Bir daha düşersem, kalkamayacağım ayağa, hissediyorum. Belki uzatacaksın elini ama, bu kez ben tutamayacağım, biliyorum... Gözümün bebeğinde, yüreğimin en saklı yerindesin sen. Kimselere göstermiyorum seni, hatta bazen kendimden bile gizliyorum. Varsın aklım sensiz bilsin yüreğimi... Yokluğun içimi acıtıyor. Buna rağmen kal istiyorum, içimde bir yerlerde. Sanki seni çıkarıp atarsam, tamamen kaybolacakmış gibi geliyor sana dair ne varsa. Sana ait olan izler silinip yok olacakmış gibi, senli kelimeler yazamayacakmış gibi kalemim bir daha.. Her tutunmaya kalktığımda sana, dipsiz kuyulara çekiliyor ruhum. Çıkmaya çabalarken gücüm tükeniyor gitgide. Bir gün temelli bitecek, fark ediyorum.. Tüm şarkılarım, tutsak olup sensizliğe, çığlığa dönüşüyorlar içimde. Yüreğimle bağırıyorum, sen duymuyorsun, sen bilmiyorsun.. Bir zamanlar gecelerimi aydınlatan gözlerin, şimdi karanlığa çağırıyorlar beni. Kapatıp gözlerimi, düşlerimde buluyorum seni. Açtığımda yine gidiyorsun. Ve ben yine karanlıklara uyanıyorum. Üşüyorum... Beni üşüten ne ayazları kışın, ne de yalnızlığım. Yokluğun üşütüyor beni, bir yandan yakarken yüreğimi.. Göremezsem gözlerini, hiç aydınlanmayacak günlerim.. Tutamazsam ellerini, hiç ısınmayacak yüreğim...

Hasret 01-22-2009 04:22 ''Satırlarıma ‘SEN’ değil, Özlemin dökülüyor… Olmazsa olmazım ‘SEN’ ’… Yoksun işte… Bir hayalden ibaret özlemlerim…Yastığıma başımı koyduğum da sadece ‘SEN’’li hülyalara bırakıyorum ruhumu… Dışına çıkılması zor bir yol gibisin…Çıksam, düşeceğim sanki uçurumundan… Oysa yoksun, varlığımın sınırlarında… Anladım ki ‘SEN’ kolaylaştırdıkça anlamını, ben zorlaştırıyorum ‘SEN’i…Oysa basit bir oyunsun, beynimin içinde karmaşaya sebep olan. Ve karmaşık olan ‘SEN’ değil, ‘SEN’sizliği anlamak… Hangi kelime, hangi cümle ‘SEN’sizliği anlatabilir ki ? Düşünüyorum da düşünecek bir şey yok özünde… Varlığının yerine yokluğunu kabullenmeyi öğrenmeli avaz avaz… Bir ‘SEN’sizliği bir de yalnızlığı yaşayabilmeli içimde ki sesliliğe rağmen… Oysa, Bıraksam çığlıklarımı terkini sindirecek suskunluğum… Bu yalnızlık, suskunluğuma eşit olacak ‘SEN’sizliğe giden her adım da… Biliyorum, kendimi kandırıyorum zamana karşı… Ve bilmek bahane değil ‘bana’… Olmazsa olmazım ‘SEN’… Yoksun işte… Ve görmüyorsun… Sana gözlerim değil, Yüreğim… Bedenim… Ağlıyor ! ...''

Hasret 01-23-2009 04:56 Kaybolursun kalabalığın içinde, yok olursun tuhaf bir serseri gibi... Umursamazsın belki insanların üzerine gelmesini. Hatta bazen çok ilginçtir, kahkahalarınla gülersin komik geldiğinden mi bilinmez. Ölümden kaynaklanır belki de yaşayamamaktan doya doya! Rüyalarında düşler görsen, rüyalarında gerçekleri gerçekten hissetsen kısaca ayaktayken yatsan uykuya, bilinir mi gerçekler? O zaman belki de ıslak düşler resimlerde kalır, belki de kalmaz... Bilinmez ki dimi? Ama birşeyi çok iyi bilirsin. Oradasındır! Kalabalık içerisinde yaşayan bir serseri. Bazen birilerinin seni tutmasını, yardım etmesini beklersin düşmeden hemen önce, bazen de yaklaşanları, sıcak davrananları görür, hisseder; kaç benden dersin. Git! Uzaklaş! Fısıltı gibi gelen merhabalara yeni bir tanesi eklenir ve hâlâ dimdiksindir , boynu eğiklerden değil! Her şey yolunda dersin, güneş yakmaya , insanlar sıkıştırmaya devam eder. Bir ara güzellikler parıldar ama bazen de söner. Aşktır belki bu. Yolda devam edersin yürümeye ve bir an..... yollar ayrılıverir. Tekrar tut beni dersin, tut beni! içinde patlamaya hazır balondan bahtiyar, yalancı kimlikleri hayatın ve koşup kaçmaya başlayan insan, sen!.... Bazen her şey doruk noktasına ulaşır ve durursun.. Karşında birini farkedersin aniden. Düşünürsün. Hiç yolda olmayan biridir, bir anda kendini bulursun onun yolunda veya o seni bulmuştur senin yolunda. Bir ucunda sen bir ucunda o. Ortada buluşalım dersin ama ne yol vardır ne de hayatın doğruları o anda. Fısıltı bir merhabayla başlar ve elvedayla biter... Güneş yakmaya devam eder. Herşeyi çıkarır, istenmezleri atıverirsin üzerinden. Sev beni dersin. Sev beni, hiç kaçırmadan gözlerini sev beni. Anla beni dersin. Güneşin yakışını , ayçiçeklerinin boyunlarını güneşe çevirmelerini izlersin... Kırılmayı hak etmedim ben dersin. Kırılmamalıyım! Ama.... Bu kalabalık içerisinde senin gibi olan biri daha vardır, gözlerini senden hiç ama hiç kaçırmayan biri. Önce göremezsin onu. Ya da görürsün ama dikkat etmezsin. Sonra düşünürsün. Kalabalığın içinde yalnız bir serseri dersin ona, belki de lüzumsuz biri. Gelişimi anlayamazsın, degişimi olduğu gibi... ama kimbilir belki de anlarsın... işte o zaman aklıselim gezmeye gitmiştir. bilemezsin ki.. Anlayamazsın onu. Anlayamazsın onun hissettiklerini, ya da anlarsın ama tahmin edemezsin, kendi hissettiklerini. Sev beni diyeni anlayamazsın, seni sevmeyini anlayamadığın gibi. Kalabalığı oluşturan tüm yalnızlar hep bir araya gelir, monotonluk artık yok derler! Yarınlardan, geleceklerden bahsederler, güzelliklerden bahsederler. Haykırırlar. Söylenenler, bilgiler, sevgiyle eyleme dönüşür. Zaten öyle değil midir? Bilgiler eyleme sevgiyle dönüşmediği sürece sıfırdırlar. Güneşin, aydınlığın bu büyük zaferinden karanlık korkar, kaçar gider başka karanlıklara. Tutulamaz sensizliğin mahçupluğu. Sessizlik rahatsız eder, kendini zavallı, suçlu hissedersin belki de... dayanamazsın mantığın direnişine ve işte o an! Düşlediğin andır belki de...

lisanslı Powered by vBulletin®
Copyright ©2000-2026, Jelsoft Enterprises Ltd.

SonForum.org 2007-2025