|
Saat yine üç, Belki biraz beş geçiyor. Ben yine biraz sessizim. Yine biraz bulanık… Yine biraz derinlerdeyim. Yine biraz soğuk… Kış gibi üşüyorum bugün… Kış gibi soğuk geliyor haziran… İçimdeki kelimeler anlamlar bulmaya çalışıyor her harfinde. Ben yine yalan olmayan cümleler arıyorum bir yerlerde. Anlamlar yükleyemediğin cümlelerine anlamlar katmaya çalışıyorum. Delice yazmak istiyorum sana. Bittiğinde okumaya doyamadığın bir yazı olsun istiyorum bunu. Bir başlık bulamıyorum bu yazıya, istiyorum ki baş harfinle başlasın bütün cümle heceleri. Yağmurlu bir gecede yıldızlara anlatmak istiyorum seni. Denize, kuşlara, balıklara… Bazen babama. Annemde aklıma gelmiyor değil hani. Herkese anlatmak istiyorum. Neden bilmiyorum. Etrafında gördüğüm bütün kızların saçını başını yolasım geliyor mesela. Durup kavga etmek istiyorum onlarla, hiçbir sebep yokken. Soğuk bir kaldırım taşında karnımın ağrımasını bekliyorum seni düşünürken. Saçma sapan hayaller kuruyorum seninle ilgili. Bana getirmeyeceğini bile bile kırmızı bir gelincik istiyorum senden. Sonra yalansız bir kaç kelime söz duymak istiyorum dudaklarının arasından. Beni mutlu etmese bile yalansız olsun istiyorum her biri. Seni hep esmer halinle hatırlamak istiyorum. Hep o siyah gömlekli halinle. Bir sonbahar akşamında deli gibi yürümek istiyorum seninle. Uçsuz bucaksız bir yolda… Yapraklar arasında hayallerimi kaybetmek istiyorum sonra. Olmayacağını bildiğim hayalleri Heba ediyorum senin uğruna. Sırf bunu bildiğim için ağlaya ağlaya gebermek istiyorum mesela. Gözlerindeki kimsesizliğin tek sahibi ben olmak istiyorum. Onlar benim olsun her biri benimle, bende olsun istiyorum. Dolmuşa bindiğimizde cam kenarında oturup başımı sana yaslamak istiyorum. En güçsüz anlarımda seninle olmak istiyorum. Ve o hiçbir zaman aklımdan çıkaramadığım apansız bir zamanda kaybolmak istiyorum seninle. Ben bukadar çok isterken seni… Artık hiçbir cevap bulmak istemiyorum sana sorduğum sorularda. Davranışlarına yerli yersiz sebepler kondurmuyorum mesela. Gelişinle ömür buluyor gidişinle kayboluyorum sanki. Bir gülüşünle çiçekler biriktiriyorum yüreğimde gül bahçeme ekiyorum tomurcuklarını. Ellerinle ezberliyorum seni. Parmak uçlarınla tanımaya çalışıyorum. En çok ellerini seviyorum mesela. Dokunmaya bile kıyamıyorum. Ben sevmeye bile kıyamıyorum ki seni. Ben bu kadar severken seni… Olmayacağını bildiğim hiçbir hayalin peşinden koşmuyorum artık. Sana yazdığım hiçbir şiirde adına yer vermiyorum. Hiç bir virgül sonrasında seni anlatan cümleye izin yok. Kelebeklerin kanatlarına hayallerimi takmıyorum mesela. Peşin sıra kuşlara anlatmıyorum seni. Bizim denizden geçen beyaz gemiyi beklemiyorum. Süslemiyorum seninle ilgili olan hiç bir anıyı. Uyumadan önce seni düşünmüyorum saatlerce. Yarını iple çekmiyorum mesela. En çok hangi şarkıyı sevdiğini bilmek istemiyorum. En çok hangi yemeği sevdiğini de. Sen bu kadar istemezken beni… Sana söyleyemediğim bütün cümleleri kelime arasındaki boşluklarda sakladım.İster baştan bir daha okursun ister siler atarsın…ben bu kadar beklerken seni…. Adı konmamış bir türkünün melodisindeyim şimdi… araz |
Sebepsiz gidişine bir sebep uydururken yüreğim bildiklerinden uzaklarda bir yerlerde başka başka renklerden bakıyordu sanki gidişinin soru işaretlerine... bir sebebin olmalıylı karanlıklardan karanlık beğenmeye davet etmek için bu aşkı... sebepsizlik yakışmazdı çünkü sebep olduğun büyük aşktan sonra sebepsiz yıkımlara... kimsenin çözemeyeceği, karma karışık bir sebep uydurmak lazımdı şimdi bu sebepsizliğe... siyahın her tonunu kuşandı cevap arayan sorularım cevaplarına giden yolda. zirifiri karanlıkları yakıştıramıyorum gidişinin cevabına... gökkuşağından urbalar dikiyorum gözlerim kan çanağına dönene değin... renkler koyulaşıyor, sonra kaçışmaya başlıyor... karanlık bir fondan başka hiç birşey kalmıyor elimde sana dair, gidişine dair, yalnızlığıma dair... kalbimin güneş gören tek odasınada duvarlar örerek arkana bile bakmadan gidiyorsun ve beni sadece yokluğuna değilkaranlıklarada mahkum ediyorsun...köşeye sıkıştı ve cenin şeklini aldı bedenim... kımıldayacak halim yok. bir şizofreniyi oynuyorum nicedir!yollara çıkacak takat kalmadı güçsüz bedenimde. yolsuzum, yolluksuzum ve gittiğinden beri bende yokum... Yalnızlığın en koyusunda bile şaşıyorum kalabalıklığıma! gelen giden eksilmiyor ve tuhaftır gelen gidenide aratmıyor... Önce anılar çalıyor kapısını zihnimin, sonra sitemler, keşkler ve nedenler geliyor peşpeşe... birazdan gözyaşı da gelir davetsizce. ben sen gittiğinden beri hiç yalnız kalmadım ki! ilknur DİNÇEL |
çok güzel bir sayfa olmuş,eline emeğine sağlık .
|
Rica ederim general begenmenize sevindim ....
|
Hiç bir şey yokmuş gibi bakma öyle  Ben gönlümü sana verdim ama Sen gittin ah kaldın uzaklarda Gün geldi başucunda bahar oldum Sense ah güzü sevdin durdun  Aman be aman be Ben bittim artık bana dönsen de Yapamam dönsen de artık olmaz seninle  Aman be aman be Acıyı öptüm durdum sen diye Artık yok bu işkence kaldım kendimle Vazgeç benden git artık gelme |
 diz boyu hicran. kapılardan geçilmiyor yüzüstü. aşk, yüzüme düş yüzüstü. ellerim, kanlı savaşlardan kalma yorgunluğun aynasından döndü henüz. bu yüzden ağırım kirpiklerim(d)e. dün gece limanı eksik düşlerimden bir gemi kalktı yine. acımla uğurladım. vedasızdı gözyaşım. avutamadım gözlerimi közle. düştü... közdü... illa ki yakmalıydı! bu yara kabuk bağlamaz gülüşünsüz... uzun sabahlarda boynumda senden kalan mühür. sanki Süleyman mührü. koridorlarda kederlerimden uzun gölgemle savaştım. ben yenildim/mağrurdur uykusuzluğum benim. son ses sustu... ses ağlamadan avunmadım... eceli erken hayatın avlusunda kendimi kefenledim.......... |
Ne zaman yağmur yağsa sana ağlar gibi ağlar ve şu koca dünyada birbirini severken kaybeden tek çiftin biz olduğunu düşünürdüm. Şimdi yine yağmur yağıyor ama ben ağlayamıyorum çünkü artık ‘acılarım ağzımı kanatmıyor.’ Şairin dediği gibi, insan karanlık bir orman… Kendi karanlığımda kaybettiğim anılarımı bulamamam belki de bu yüzden! Hala yağmur yağıyor. ‘Gitmeliydim.’ diyorum ve birden ağzım kanıyor! BİNNUR EDİSAN |
Zamanı eskittik heveslerimiz uğrunda. Değmedi ne takvime, ne akrebe, ne yolkana... Yaşandı bitti demek ölesiye zorken, Yaşadık ve bittik. Yüreklerimizse; Yara/Yama! Z/amansızdık! Z/amansızdı sevda! Gözümüzün değdiği her yer göz/den yaşlı. Bir de soğuk ki hava, sorma. Kar taneleri cam kırıklarında keskin vuruyor avuçlarıma, Üşüdüğümü unutacak kadar yanıyor canım yokluğuna. Hangi heceme gelirsin, Söyle o dilden konuşayım. Beni an/la... Beni anlarda... |
 |
| Saat: 02:53 |
lisanslı Powered by vBulletin®
Copyright ©2000-2026, Jelsoft Enterprises Ltd.
SonForum.org 2007-2025