|
 ...Ve aşk, nefesimizde bulur gerçek nefesini.. |
Aşk korkuya peçedir, korku da aşka perde, Allah'tan nasıl korkmaz, insan Onu sever de... necip fazıl kıskaürek..... İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya: Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya. necip fazıl kısakürek.... Bir alem ki, gökler boru içinde. Akıl almazların zoru içinde Üstüste sorular soru içinde. Düşün mü,konuş mu, sus mu ,unut mu? ............................................... Anlamaz;yazısız,pulsuz,dilekçem... Anlamaz!ruhuma geçti bilekçem! ...................... Beni kimsecikler okşamaz madem Öp beni alnımdan,sen öp seccadem! necip fazıl kısakürek..zndandan mehmede mektup(kesik kesik alıntılandı) __________________ |
 |
teşekkürler kelebek, yüreğine sağlık :)
|
Aşkı ne bilirdim ki!... AŞK beni bir tarafa atmakmış… AŞK ‘LA İLAHE İLLALLAH'ın eri olmakmış…  Hakikat erinin nurlu havuzunda yıkanmakmış… AŞK sırrın sırrına ermek için sırra köle olmakmış.. |
Ferhat’ın yoluna çıkan dağın adı unutuldu. Şirin’i hapseden zindanların duvarları çoktan toz oldu. Ferhat’ın Şirin’e aşkı dillerin ucunda sımsıcak konuşuluyor, Kalplerin taraçalarında terütaze nefes alıp veriyor. Dağ yıkıldı, duvarlar unutuldu, araya girip ayıranların isimleri anılmadı; Ancak Ferhat’ın kalbinde olan, Şirin’in ruhunda gezinen aşk dağ gibi dimdik ayakta duruyor, Yamaçlarını süsleyen pınarlardan nice dudak hâlâ daha ab-ı hayat içiyor... Ağlama ey aşk, ağlama ki, Leylâ’yı Mecnûn’a uzak eyleyen çöl kaç kere kurudu, Kumlarını kaç rüzgârın hoyrat eteklerinde savurdu ama Leylâ’nın gözyaşları hâlâ daha aşıkların yanağını yıkıyor, Mecnûn’un deliliği her gece aşıkların aklını başına getiriyor. Çöl kaybetti ey Leylâm; senin adın kaldı. Aşkı hor görenlerin adı çöllerin kumları gibi kimliksiz kaldı ama Mecnûn’un hatırı hep kaldı. Yûsuf ile Züleyhâ’dan geriye ne kaldı ey aşk? Mısır sultanının adı hiçbir şiire sızmadı. Yûsuf’u satanların esâmesi okunmuyor, Yûsuf’a canını veren Züleyhâ, bak nasıl da hayretle anılıyor. Üzülme ey aşk, üzülme, yüzünü yıkayan gözyaşların nice Yâkub’un gözlerini açmaya ayarlı. Sultan kaybetti, kuyu kaybetti, zindan kaybetti, Yûsuf kazandı, Züleyhâ kâr eyledi. Zavallı Züleyhâ...Senin için ne müşkiller yaşadı ey aşk. Yûsuf’a sarmaşıklanan yüreğine söz geçiremedi senin yüzünden. Bir Mısırlı Züleyhâ varmış desinler diye yapmadı bunu elbet. Senin için yaptı, aşk için yaptı. Arada haram vardı ey aşk. Sen ona helali götüremedin. Ona nasip olmadı Yûsuf. Onun sevdası mahşere kaldı. |
çok çok güzel bir başlık oldu,teşekkürler kelebek :)
|
Noyan ve son ben teşekkür ederim asıl değer verip baktığınız için :)
|
Ben senin adını andım
Gayrı gönüller viran oldu Her geceye seni yazdım Gündüzler ziyan oldu Ben güle sen diye baktım Gül hicabından al oldu Seni dile döküp anlattım Bülbüle bir hal oldu Yüreğimi öyle sardın ki içim Yalan dünya bana dar oldu Aşkınla öyle sırılsıklamım ben Yağmurlar tutuştu har oldu Seni çizdim baktığım her yere Yüzün dağa taşa nakş oldu İki gözüm kavuşsak ölürdük Hasrete yandık aşk oldu |
| Saat: 00:01 |
lisanslı Powered by vBulletin®
Copyright ©2000-2026, Jelsoft Enterprises Ltd.
SonForum.org 2007-2025