|
 SUS KALBİM Ne Olur Sus Kalbim Onu Unutmaya Başlamışken Aklıma Getiripte Ağlatma Beni Sakın Birşey Anlatma O Güzel Günleri Hatırlatma Ne Olur Sus Kalbim Unutmay Ramak Kalmışken Sesini Yükseltme Ne Olur Şimdi Sus Kalbim Başka Sonbahara Sakla Çığlıklarını Ne Olur Sus Kalbim Böylesine Kaçarken Ondan Adım Adım Yakalamışken Mutlulugu Şimdi Zamanı Degil Ne Olur Sus Kalbim |
 SUS Sus konusma Agacin gölgesine Suyun sessizligine Tahta bir salincagin anisina sakladim Gövdemin yaralarini Asirlari yükledim Yorgun omuzlarima Bilemezdim bir gün senin Gözbebeklerime oturacagini Bilemezdim öldüm dedim an Küllerimden yeniden dogacagimi Bilemezdim… Çünkü ben Basaklarin ihanetini gördüm Yüzlerini egdiler, ilk sert rüzgârda Kuslarin zalimligini gördüm Uçup gittiler umutlarim gibi Geceler gördüm Mehtabinda üsürken düslerim Ve yüregimi sunarken ellerim Nefretler buldum kanli avuçlarimda Sus; ne olur konusma Kulaklarimi sagir eden yalnizligimda Içimdeki tek sefkat senin nefesin Ruhumun cennete sigindigi tek yer Senin islak gözlerin Ne olur sus… Vahsi çigliklarin tam ortasinda Mecalsiz çirpinislarima çullanirken anlamsiz kalabaliklar Tek sessizligim sensin... Can&Eylül/Murat Ginlik  |
 Erkek sana sunduğum aşk mı az geldi mühür gözlüm değerimi bilmedin böyle çekip gidiyorsun Kız bana sunduğun aşk hala şuramda ela gözlüm seni severken gitmek kolaymıydı sanıyorsun Erkek gitme gülüm bu terkediş ağır gelir bana Kız sus konuşma yalvarırım daha zorlaştırma Erkek olurda birgün dönersen kalamam ruhunda Kız biliyorum birtanem bu sana son elveda |
sus sadece sarıl her hangi bir sözcük çıkmasın iki dudağının arasından sus sadece sarıl bedenimi kavramana gerek yok sadece ruhumu sarsan yeter... hani gidiceksinya bu gecenin sabahında bir daha konuşmam susarım ne adımı bilir denizler nede gülüşümü görür tekrar martılar sadece susarım sessiz çığlıklar atarım yüreğimde ama birdaha istanbul duymaz sesimi koyu bir çay demlerim kendime suskunluğum gibi onuda içerim sessizce sadece susarım iki yapraklı bir yonca bulurum belkide şehrimin en güzel yerinde , biri sen biri ben ama yinede susarım en güzel hayallerim düşer peşime gamzelerin gelir aklıma sadece susarım sabaha varmazya gözlerim kelime oyunlarına artık gerek yok sadece seviyorum ve her gidişinle birlikte ben sana susuyorum suskunluğum kendime suskunluğum bize suskunluğum aşk denilen şeye, hani alıp başını gidiyorsun ya bir başına uzaklara bütün suskunluğum aslında hiç olmamış sana... |
Suskunum...........! Tüm acım tüm isyanım tüm feryadım tek bi kelimeye nasılda sığabiliyor hayret! Canım yanıyor parça parça bölünüyor içimdeki kök hücrelerim Kalbim saklı haznesinden kurtuluyor da atıyor kendini bedenimin boşluğuna İstila var herkes bi parça kopartma derdinde Geriye kalanlar hurdacının eskicinin bile almayacağı kadar virane enkaz olacak biliyorum… Suskunum hiç bir şey yapamıyorum Elinden oyuncağı alınırken karşı koymaya çalışan bi çocuk edasından kurtulalı çok oldu Tepindim ağlamaktan haykırmaktan yerle bir ettim ortalığı da Ne oldu… Hiç bir şeyim geri verilmedi bana benim olan ne varsa… Ağlamak çığlık atmak bağırmak tepinmek nafile hiçbir işe de yaramıyor Giden zaten aklına gitmeyi koymuşsa kimse o gideni geri döndüremiyor Yada onun Senin oyuncağın olması onu dünyalar kadar çok sevmen bu mahkemelerde hafifletici sebep yerine bile geçmiyor… Bu yüzden suskunum aklı başında bi suskunluk aklı firarda bir yürek için çok da akıllıca sayılabilir… Belklide en büyük isyanım bu belklide tek çıkar yolum Neden bilmem ama içime kapandım dışarıda bi dünya yıktım içimde bi dünya kurdum Evimin kapısına da yazdım Bunalıma gittim biraz zor dönerim… Herkesi uzaklaştırıyorum kendimden beni seven herkesi sevmeyen istemeyen her kim varsa ben istemesem de zaten beni terk etti… Mutlu bir gelecek kurma hayallerim vardı bir gecede kurulan bir gecede yıkılırmış Peki o zaman benim dünyam neden her gece tekrar tekrar yıkılıyor.. Zorlamı ittim ben kendimi bu yola Zorlamı aklım almıyor dışardan gördüğüm ben içimdeki beni karşılamıyor yada olmayı hayallettiğim düşlediğim beni çok gerilerde bıraktım Tek çıkar yol diye bişey kalmadı Çıkar yol benim çıkmaz sokaklarımda geri dönüş umudumdu Geriye dönemiyorum İleriye gidemiyorum Kaldım bu soğuk duvarlarda ellerim başımın arasında Sesim çıkmıyor ağlamak nafile dedim ya Suskunluk en büyük ceza hem bana hem etrafıma… Ders almayı bilseydim yaşadıklarım benim kulaklarıma küpe olabilseydi yada ben bu başı taşlara vursaydım da şu yaptığım hataları yapmasaydım Kader mi Kısmet mi Yaşanması gerekli mi ???? Eğer öyleyse amenna Ama canım yanıyor anla bi yol lazım bana yada yada Annem kızmasın ama Bıçak getirin makas getirin kesin beni bu hayattan. Ne bu hayata ne bu bedenene bana ne sana ne yaşadıklarıma daha fazla dayanamaz bu yüreğim… Aklım firari Ruhum kaçak… |
Benim rengim kırmızı değil belki ama içimden kırmızı nehirler geçtiğini bilecek kadar ayığımdır sarhoş zamanlarımda bile... hiç içmedim sarhoşluğum insanların nefeslerindendir. |
Yalnızlığa bağlanmışsa rüzgâr ipini koparan uçurtmanın ne suçu var... |
Ruhumda kelepçeler içimde kırıkların ellerim yine bomboş senle yapayalnız bir ömrü paylaştım... |
Uzun susmalar arası kahve molasındayım... |
| Saat: 08:15 |
lisanslı Powered by vBulletin®
Copyright ©2000-2026, Jelsoft Enterprises Ltd.
SonForum.org 2007-2025