|
 Kaybolursun kalabalığın içinde, yok olursun tuhaf bir serseri gibi... Umursamazsın belki insanların üzerine gelmesini. Hatta bazen çok ilginçtir, kahkahalarınla gülersin komik geldiğinden mi bilinmez. Ölümden kaynaklanır belki de yaşayamamaktan doya doya! Rüyalarında düşler görsen, rüyalarında gerçekleri gerçekten hissetsen kısaca ayaktayken yatsan uykuya, bilinir mi gerçekler? O zaman belki de ıslak düşler resimlerde kalır, belki de kalmaz... Bilinmez ki dimi? Ama birşeyi çok iyi bilirsin. Oradasındır! Kalabalık içerisinde yaşayan bir serseri. Bazen birilerinin seni tutmasını, yardım etmesini beklersin düşmeden hemen önce, bazen de yaklaşanları, sıcak davrananları görür, hisseder; kaç benden dersin. Git! Uzaklaş! Fısıltı gibi gelen merhabalara yeni bir tanesi eklenir ve hâlâ dimdiksindir , boynu eğiklerden değil! Her şey yolunda dersin, güneş yakmaya , insanlar sıkıştırmaya devam eder. Bir ara güzellikler parıldar ama bazen de söner. Aşktır belki bu. Yolda devam edersin yürümeye ve bir an..... yollar ayrılıverir. Tekrar tut beni dersin, tut beni! içinde patlamaya hazır balondan bahtiyar, yalancı kimlikleri hayatın ve koşup kaçmaya başlayan insan, sen!.... Bazen her şey doruk noktasına ulaşır ve durursun.. Karşında birini farkedersin aniden. Düşünürsün. Hiç yolda olmayan biridir, bir anda kendini bulursun onun yolunda veya o seni bulmuştur senin yolunda. Bir ucunda sen bir ucunda o. Ortada buluşalım dersin ama ne yol vardır ne de hayatın doğruları o anda. Fısıltı bir merhabayla başlar ve elvedayla biter... Güneş yakmaya devam eder. Herşeyi çıkarır, istenmezleri atıverirsin üzerinden. Sev beni dersin. Sev beni, hiç kaçırmadan gözlerini sev beni. Anla beni dersin. Güneşin yakışını , ayçiçeklerinin boyunlarını güneşe çevirmelerini izlersin... Kırılmayı hak etmedim ben dersin. Kırılmamalıyım! Ama.... Bu kalabalık içerisinde senin gibi olan biri daha vardır, gözlerini senden hiç ama hiç kaçırmayan biri. Önce göremezsin onu. Ya da görürsün ama dikkat etmezsin. Sonra düşünürsün. Kalabalığın içinde yalnız bir serseri dersin ona, belki de lüzumsuz biri. Gelişimi anlayamazsın, degişimi olduğu gibi... ama kimbilir belki de anlarsın... işte o zaman aklıselim gezmeye gitmiştir. bilemezsin ki.. Anlayamazsın onu. Anlayamazsın onun hissettiklerini, ya da anlarsın ama tahmin edemezsin, kendi hissettiklerini. Sev beni diyeni anlayamazsın, seni sevmeyini anlayamadığın gibi. Kalabalığı oluşturan tüm yalnızlar hep bir araya gelir, monotonluk artık yok derler! Yarınlardan, geleceklerden bahsederler, güzelliklerden bahsederler. Haykırırlar. Söylenenler, bilgiler, sevgiyle eyleme dönüşür. Zaten öyle değil midir? Bilgiler eyleme sevgiyle dönüşmediği sürece sıfırdırlar. Güneşin, aydınlığın bu büyük zaferinden karanlık korkar, kaçar gider başka karanlıklara. Tutulamaz sensizliğin mahçupluğu. Sessizlik rahatsız eder, kendini zavallı, suçlu hissedersin belki de... dayanamazsın mantığın direnişine ve işte o an! Düşlediğin andır belki de... |
 Susma... Durma... Hadi...! Bırak kendini devrik cümlelerime... Şaha kaldır tüm kelimelerimi... Seni el üstünde tutan harflerimi yağmala... Gecenin ürkütücü karanlığını devir üstüme... Damarlarımda dolanan SEN'i kes... Yere düşen her damlanın sesinde yankılansın adın.. |
''Sen" Diyor "Sen" diyor; arayan, özleyen, soran ve seven kalpler: "Sen" diye başlıyor; "Neredesin" le bitiyor bazen arayışlar. Herkes için farklı oluyor bu "sen", yine de bir sevgilidir beklenen. Kimi acısını yüklüyor, kimi özlemini; "sen" bazen bilinen biri bazen bilinmeyen. Soruyorum kendi kendime; kimdir bu "sen" herkeste farklı tezahür eden? Belki de ezelde söz verdiğimiz sevgiliden kalbimizde kalan son kardelen... sevgi duru |
Aslında sen porselenden bir düştün,Gerçeklerin ayağına takıldı düştün ve birleştirmek yerine parçalarını,Parçalanmış hayatının peşine düştün |
 İç’ime Seslenmekten Vazgeçiyorum.. Sus diyorum Suskular büyütüyorum alfabemin saksılarında Susmadığım her şeyi Yokluğun izbe sokaklarına terk ediyorum |
    Ben hayaller kurarım Deprem olur...yıkılırım İçimde yalpalar yüreğim...dağılırım Ben hayaller kurarım Fırtına-boran olur...savrulurum İçin için yanar ruhum...kor olurum Ben hayaller kurarım Yeri gelir...terkedişimle toz kaldırırım Yeri gelir...her yanım aşk kokarım Ben hayaller kurarım; Bir yanım hep eksik kalırım... |
♥ Neden yağıorsun yağmur Neyi Islatmak İstiorsun.? Cadde ıslak... Sokak ıslak... Ben ıslak... Eger gozlerimi ıslatmak İstiOrsan Bırak ! Onlar zaten ıslak.. ▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀ ▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀ |
 |
Geceye aşık olan ay güneşin biran önce kaybolması için dualar ediyordu hergün ayrı bir güzel görünmek için hep gecenin etrafında dolanıyor gece ise ayla güneş arasında kalıyor her seferinde ama bakıyorki bütün aşıklar ay ısığında birbirlerinin gözlerine bakıyorlar beraber şarkılar söylüyorlar gecede gönlünü ay'a kaptırır her gece oyunlar oynarlarmış yıldızlarda eşlik ederlermiş ay ve gece mutlu oldukları zaman kendilerine bakan sevgililer için bir yıldız kaydırırlarmış sevgililer hemen ölene kadar ilk gün ki gibi aşık olmayı dilerlermiş ay gecede sıkıca sarıldıklarını gördükce mutlu olurlarmış geceyle ay birgün güneş yüzünden kavga etmişler ay öfkeyle bağırmış bana ona baktığın gibi hiç bakmadın demiş gece hemen durumu anlatmış o zaman bakan ben değilim ben geceyim karanlıklar beni anlatır o gündüz ışıkları seven diyerek ay'ın gönlünü almış ve ay ve gece yıllarca birbirlerini hiç yalnız bırakmamış..
|
| Saat: 08:54 |
lisanslı Powered by vBulletin®
Copyright ©2000-2026, Jelsoft Enterprises Ltd.
SonForum.org 2007-2025