|
 Gözlerin geçerken gözlerimden, Şehir ıslanırdı sırıl sıklam. Herkes yağmur yağdığını zannederdi, Bilmezlerdi senin için ağladığımı. Her bir damlanın gözyaşım olduğunu bilmezlerdi. Hiçbiri akıl edip de gökyüzüne bakmadı Baksalardı göreceklerdi Gökyüzünde tek bir bulut dahi olmadığını Sen de bakmadın... Oysa ben yalnız senin için ağladım. Koca şehir uyuyamıyor kaç gecedir senin yüzünden. Şimşek çakarcasına bağırıyorum adını gökyüzüne. Seni sevdiğimi var gücümle haykırıyorum tüm sessizliğe inat. İsmin yankılanıyor boş sokaklarda Gözyaşlarımla ıslanan caddeler artık nem değil hüzün kokuyor. Derdimi anlıyor sanki yıprattığım kaldırım taşları. Bir sen anlamadın neler olup bittiğini şu koca şehirde. Oysa ben yalnız senin için ağladım. Her gece bir yıldız seçiyorum kendime gökyüzünden. Alıyorum karşıma sen diye konuşuyorum delicesine. Ne ben ondan bir şey anlıyorum, ne de o benden. Dayanamıyorum, isyan ediyorum engel olamıyorum kendime. Boğazım düğümleniyor aniden, Tutamıyorum kendimi ve ağlıyorum. Bu şehrin yağmurları böyle başlıyor işte. Yağıyorum şehrin üstüne usulca. Gözyaşlarımla her zerreye dokunan ben bir tek sana dokunamadım; Oysa ben yalnız senin için ağladım... |
Bize bir şans ver! - Veremem... - Sadece bir şans? - Yapamam! - Neden? - Korkuyorum!!!??? Korkuların peşimizi hiç bırakmadı. Benim kadar bile cesaret edemedin yaşamaya. Oysa senden daha çok yenilen bendim hayatta. Beni korkusuz mu sanıyordun? En iyi sen biliyordun üstelik. Tekrar bu korkularıma yenilme pahasına bırakmadım seni, vazgeçmedim. Sense sadece korktun! - Benimle birlikte mutlu musun? - Çok! - Benim olmadığım bir hayatın olsa? - Düşünmedim ki hiç! - O zaman "biz" olma özelliğimizi neden tekilleştiriyorsun? - Bilmiyorum! - Bilmiyor musun? - Galiba... Yani evet! Çok kızıyordum sana, bu kararsızlığına... Ne gelebiliyordun, ne de gidebiliyordun. Ne zaman çekip gitmeye kalksam, geliyordun. Seni görmeye bile dayanamazken, Böyle zamanlarda yine eski ben oluyordum. Ben'li hayatını yokmuşum gibi yaşamaya başlıyordun bir süre sonra. Canım acıyordu umursamazlığına, elimden bir şey gelmiyordu... - Gidiyor musun? - Evet! - Nereye, neden? - Uzaklara, kendim için! - Peki, iyi yolculuklar. - Görüşürüz gelince!? - Kısmet! - Evet! - Hoşça kal... - Hoşça kal... Birgün aniden gidiyorum diye çıkageldin. İçim yandı, söyleyemedim. Sustum, sessizce gidişini izledim sadece. Bir öpücük kondurdun boynuma. Aklım o an'da kaldı o zamandan sonra. Kocaman bir kalp verdim sevgisizliğine... Oysa bir tek hoşça kal ile bitiverdi her şey! Şimdi senin olmadığın bir yaşamı kabulleniyorum, İçimde acın, aklımda yüzün, boynumda öpüşün... Sen gittin... Ben bittim... |
Yolda elele bir çift gördüm aklıma ikimiz geldi kız adamın omzuna doğru yaslanmış adam gözlerine bakıp seni seviyorum dedi sahi bizde böyleydik dimi Kucağında bebeği ile yürüyenleri gördüm aklıma biz geldik nefesim tıkandı üzüldüm yalandan bile olsa hoşnut olup güldüm sahi bizimde yavrularımız olacaktı dimi Sonra yıllara direnen bir çiftle karşılaştım sevgilerini gördüm çok şaşırdım birden kafam karıştı sonra sustum, sahi beraber yaşlanacaktık dimi Sonra her zamanki saatte aradım seni bekledim günlerce gelmeni, birden ışıklar yandı film bitti sahi biz ayrıldık dimi Boş yere günahımı aldın,Yok yere canımı acıttın ,Son sözü sen söylemiştinBenim Son sözüm yok bu Aşk'a . . .Sözlerim suskunluğumdur bundan sonraO Kadar ... !!! |
 Merhaba gülen gözlü arkadaşım, Dudağındaki gülümsemeyi yitirmemişsin daha. Ne güzel dünyaya gülen gözlerlebakabilmek Ve insanlara gülücükler saçabilmek..Senin gibi.. Biliyorum, üzülüyorsun donuk gözlerle karşılaşınca. Ne yapalım arkadaşım, Herkes senin gibi olamaz . Duyabiliyorum " Hayır olmalı"dediğini. Haklısın arkadaşım, Aslında bütün insanlar senin gibi olmalı. Bilseler bir gülümsemeyle neler yapabileceklerini, Bir çocuğun gözlerindeki ışıltıyı Bir gülümsemeyle nasıl görebileceklerini, Sıkıntılarla dolu bir insana nasıl dünyaları Vereceklerini bilseler ve gülen gözlerin buzları nasıl erittiğini, Yürekleri nasıl birleştirdiğini bilseler, Kuşkusuz onlar da senin gibi olmak isterlerdi... Ve sevgi saçıyorsun gülen gözlerinle arkadaşım. Saf ve hiç bir beklentisi olmayan bir çocuk gibi. Hayır arkadaşım, sevgi, yalnızca sevgiliye duyulmaz . Sevgi evrenselliktir... Hiç kimse altın yığınları gibi kasasına Kilitleyemez onu... Onun yeri yüreklerdedir. Bir annenin yüreğindedir onun yeri, Çocuğuna verebilmek için. Onun yeri bahçıvanın ellerindedir, Sevgi tohumları saçabilmek için. Evet... Sevgi her yerdedir.. Yeter ki sen onu bulmak iste. Sevgiyi bulmak kolay... Güç olan onu elinde tutabilmekte. Ah arkadaşım, sevgiyi duyabilmekle de iş bitmiyor... Sevgiyi göstermek de gerekir. Yaşam kısa arkadaşım bugün olan yarın yok... Sevgiyi göstermek beklemeye gelmez, yarın çok geç olabilir. Elindekini yitirmeden değerini bilmelisin... Biliyorum arkadaşım, bana hak veriyorsun. Şimdi koş sevdiğinin yanına.. Önce,ona gülen gözlerle sımsıcak Bir gülümse ve "Seni seviyorum" deyiver. İçinden gelen en sıcak sesinle. Hayır bunlar gülünç şeyler değil arkadaşım.. Seni seviyorum anne, baba, kardeşim, arkadaşım Demek gülünç değil. Bu senin gibi bütün canlılara karşı Sonsuz bir sevgi duyan bir insan için Hiç de güç değil... Yalnızca biraz yürekli ol arkadaşım. Bu, yalnızca yüreğinin buz kapladığını, Taşlaştığını sanan insanlara Biraz güç gelecektir.. Ama onlar dasenin gösterdiğin yürekliliği Gösterdiklerinde, yüreklerinde sevgi Kıpırtılarını duyduklarında Ve ağlamayı öğrenebildiklerinde, İnan herşey onlar için Ve bütün insanlar için daha güzel olacak. Evet arkadaşım, Gülmek varken surat asmak niye, Güldürmek varken ağlatmak niye, Güzel sözler söylemek varken Yürekleri kırmak niye? Yaşam çok kısa arkadaşım.. Ve bu dünyadaki hiç bir şey Kırılan yüreklere değmez . Şimdilik hoşçakal arkadaşım, Yine gel........ Yanına senin gibi gülen gözlü, Yüreği sevgi dolu insanları Alıp yine gel olur mu? Yine gel... Beni çok bekletme... Çünkü yarın burada olamayabilirim. SEVDiKLERiNE "SENi SEViYORUM" DEMEK iÇiN GEÇ KALMA !" |
 |
 Şimdi yedi rengin diLiyLe sesLeniyorum sana.. İçim aşkının LâL rengiydeyken geL.. Dinle bak ne anLatıyor kaLbimin sesi.. Kendini soLu saçLarımın arasından geçen rüzgarda.. Sustur gözLerimdeki hüzzam türküLeri.. Ser kokunu yaLnızLığıma.. Ruhuma uzanan nefesine göm beni... |
Yüreğim zindan, Gece zifiri karanlık.. Bu gece yine uykusuz yine karanlıklardayım...
Değişen bir şey yok açıkcası.. Sadece sen geldin aklıma birden.. Nerden çıktın böyle bilmiyorum.. Aldım işte kağıdı kalemi yine elime.. Oysa içimde cümlelerim bitmişken... Ne yazacağımı bilmiyorum ama aklıma her gelişinde yazmak geliyor içimden.. Oysa seni anlatacak hiçbir kelime kalmamışken.. Nedendir bilinmez... Şu ana kadar öyle çok anlattım ki seni.. Artık boğazım düğümleniyor... Ellerim titriyor.. Kalemim bile en olmadık yerde tükeniyor.. Yazdığım yazıların sonunu getiremiyorum hiçbir zaman... Benim yarım kaldığım gibi onlarda yarım kalıyor.. Ve asla tamamlayamıyorum.. Gidişin öyle çok şey götürmüş ki benden.. Sen yoksun diye herşey eksik... Tam seni unuttum derken, gene bir yerlerden çıkıveriyorsun.. Bazen sabah yüzüme gülen güneşim.. Bazen aynaya bakan yüzüm, bazende gece odam da gölgem oluveriyorsun.. Tam elimi uzatıyorum tam tutucam yokoluveriyosun.. Ve ben gene yarım kalıyorum.. Yarım kalan yeminlerimiz gibi yarım kalıyor kalbim.. Yarım kalan şarkılarımız gibi yarım kalıyor sesim.. Yarım kalan canım gibi yarım kalıyor yaşam... Demek ki hala unutmamışım seni.. Seni öyle unutmalıyım ki, her bir zerreni hatırlamayacak kadar.. Seni öyle unutmalıyım ki, sesini hiç duymamış gibi.. Seni öyle unutmalıyım ki, adını duyduğumda irkilip gözlerimin dolmasından kurtulmayalıyım.. Seni öyle unutmalıyım ki, sanki seni hiç tanımamış gibi.. Seni öyle unutmalıyım ki, yaşanmamış bir hikaye gibi... Seni öyle unutmalıyım ki, unuttum kelimesini bile söylemeyecek kadar.... |
Biz çoktan bitmiş bir masalın kahramanıyız şimdi..Ne ben pamuk prensesim  ne de sen sevdigini kurtaran o asil prens.Kısacası sevgilim mutlu bitmedi bu masal.Kırk gün kırk gece söylenmedi bu aşk.Zalimlere karşı direnmedikpes ettikyenildik. Halbuki böyle ögretilmemişti bize aşk izledigimiz filmlerde okudugumuz masallarda..Direniyordu Mecnun Leylası içinFerhat şirini için.Ne sen Leyla olmayı becerebildinne ben Mecnun.Bittik biz..Yazması kolayanlaması zor..Bittik...Figüranı olduk bu masalın sadece kıyısında köşesinde kalmış kırk haramiden biriydik.. Hala niye bu kadar acı veriyorsun anlamıyorum.Bir selamı çok gören yarim neden gözyaşlarıma engel olamıyorum bu gece.Temmuzda de bitti oysayagmurlarda gitti.Bilmem kaç iklim ötemdesinkaç yıldız uzağımdasınne yapmaktasın??iyimisinkötümüsünpişmanmısınağlama ...inan hiç bilmiyorum..Bilmek acı verir belkibilmek istemiyorum.. Kaçıp gitsem uzaklara kimse görmesetanımasa beniyok olsam o kalabalıktaeriyip gitsem karışsam karanlığa..Yanımda degilsinyakınımda degilsinaynı havayı bile solumuyoruz ama bu acı ne?Herkesemi yaparsın bunuacı mı verirsinsonra çekip gidermisin?? Belki de masallardaki gibi yapmalıyım.Her masal mutlu sonla bitmez ya bu masalda da ölen ben olayımgülen sen..ibreti alem görsün diye aşkımın yüceliginisallandırayım cesedimi boşluklardagelme gelme sakın mezarımın başına..Ve bu masal bitsin burda |
Sisli Bir cam ardında güneşim Gölgem acıyla akmakta giden ırmağa Uzun suskunluklar yine misafirim Yine kelimelerimi çaldılar benden gidenler Hep böyle yaparlardı gelenler ve gidenler.. Bugün burada kendine aykırı bir sessizlik Duygusuz bir ben varım Aslında bakıyorum bu ev kadar yalnızım. Oysa Dün gece uyurken ismini fısıldamıştım bu eve Çoğalıp bana dönsün diye Sen olunca kelimelerim çoğalıyor bilirmisin? Ama nerden bileceksin ki Adım dilinde ses bile olamamıştı.. Eve verdim kendimi Düzelteceğim bu iflah olmayan yalnızlığı Duvarlara yakışmıyor bu yüz asmalar Senin o gül gülüşünden sonra.. Kapıların gıcırdaması lazım Ses değmesi gerekir Bende ki Sen hiç kimse olamaz Bilirsin Ama Bu evin yaşaması lazım seni yitirmemek için.. Yitip gidenlerin ardından pek bir şey söylenmez Yokluk tur bu var edilmez Uğraşımı hoş gör sevgili Benimki sisli pencere ardından güneşi görmek Bilirsin Zordur Sisin İçinde Güneşi bulmak Ve sen yine bilirsin; Zordur tuzla buz olmuş camdan evi onarmak.. Dipnot:Telafisi yoktur geçip gidenin..Benimki sadece yürek oyalaması Ama sen bilirsin sevgili;tuz basmakla geçmiyor yürek yarası.. |
| Saat: 03:14 |
lisanslı Powered by vBulletin®
Copyright ©2000-2026, Jelsoft Enterprises Ltd.
SonForum.org 2007-2025