İçimde darmadağın olmuş bir mazi taşıyorum..
Görmeden de sevebiliyorum artık seni,
Bazı şeylerin üstesinden gelebiliyorum.
Zamanla aramda ki bağ giderek güçlendi,
Sığıntı gibi bir köşesine sığınıp,
Bekliyorum..



Hep beklemek eylemini gerçekleştirdiğim için,
Bundan gocunmuyorum artık..
Sesini duymadan da sevebiliyorum artık seni,
Yalan değil bu,
Mümkünatı yok diyenlere inat,
Bu vazgeçmeyişim..



Hayat denen masalda üstüme düşen rolü,
Layıkıyla yapma çabası içerisindeyim şimdilerde..
Çok sonraları uslandım belki..
Ama inan ki,
Artık sana dokunamadan da sevebiliyorum seni,
İçimde ki bu yeni filizlenen tohumu çok sevdim ben..



Tüm çabam,iyleşmek adına,
Senin adına..
Yaralarımı kendimle saracağım,
Ve bir gün içimi kanatan,
Bizi biz yapan o şehri feht etmeye geleceğim..



Bekle beni,
İçinde ki Beni tüketmemeye çalış,
Geleceğim,
Bekle beni..!