1-Her ikisine de sahip olduğunuzda başlangıçta çok sevinirsiniz,ancak ileride başınıza neler açabileceklerini düsünemezsiniz.

2-İkisi de çok sabırsızdır,isteklerinin hemen yerine getirilmesini isterler. İstekleri hemen olmazsa bağırıp cağırmaya , ortalığı birbirine katmaya başlarlar.

3-İkisinin de bellegi zayıftır; birgün önce onlar için yaptığınız onca seyin önemi yoktur.

4- Her ikisinin de arada gazını almalısınız.

5- İkisi de size teşekkür etmez.

6- Siz ikisine de çok şey verdiğinizi düsünürsünüz. Onlar size açıkca birsey vermemektedir. Siz " seviyor ama belli etmiyor " diye kendinizi rahatlatırsınız.

7- İkisi de kötü davranır, tırmalarlar, hatta fırsat verirseniz sizi ısırırlar. Siz cocuğunuza bakıp" Büyüyünce gecer" , amirinize bakıp "
Birgün degerimi anlayacak" dersiniz. Ama o gün hiç gelmez; cocuk büyür ergen olur, yüzünüze kapıyı çarpar, amiriniz yaslanır, yüzünüze dosyaları fırlatır.

8- Bebeğiniz de amiriniz de sizin empatik becerinizi geliştirir.
Bebeğinizin ağlamasının gaz ağlaması mı, yoksa acıkma ağlaması mı olduğunu kısa sürede kavrarsınız. Amirinizin hoşnutsuzluğunun işten mi, yoksa kendinden mi kaynaklandıgını kısa sürede öğrenirsiniz.

9- Her ikisinin de yüzünde tebessüm belirtisi ararsınız. Bebeğiniz
yüz kaslarını hafifçe oynattıgında " Bana gülümsüyor !" diye bağırırsınız.
Benzer sekilde amirinizin de yüzüne bakıp " Bugün bana hafifce
gülümsedi galiba" dersiniz.

10-İkisinin de kelimelerinden anlam çıkarmaya calışırsınız.Bebeğiniz "A.." dediğinde "Anne dedi", "B.."dediğinde "Baba dedi"
diye heyecanlanırsınız. Müdürünüz ise "T.." dediğinde teşekkür ettiğini düşünürsünüz.

11- Bazen her ikisinden de bıktığınız düşüncesi geçer aklınızdan ama hemen suçluluk duyar, günah işlediğinizi düşünürsünüz, " Allah eksikliklerini göstermesin " dersiniz.