Ankara’da bir semt vardı

o semtte sadece sen vardın

bütün yollar sana bağlanırdı

sana gelmeye kalksam sokaklar karışırdı



sen labirentin gizemiydin

seni bulmak isterken kaybolurdum

senin serçelerin vardı

ben ekmek ıslatınca kaçarlardı



Ben Ankara’yı sen sanırdım

sen olmazsan Ankara büyür diye korkardım

ben hala Ankara’dayım

ve Ankara hala soğuk



sevgimi acıtan kışından soğuk sağarım

üstüme ölü toprağı serpilmiş ağırım

alışmalıyım sen yoksun ya

Ankara’nın ısınası da yok

bundan sonra toprağın can veresi,alası da yok


sen yoksun ya Ankara yok

nereyi kent yaptıysan oraya geleyim dedim

senden bir ses de yok

teşekkürler emeğine sağlık....