Faili meçhul sanılan gözyaşlarımın tek zanlısı
Puştluk vakti çekip gidince anladım
Ayak parmaklarının ucundaymış kaderim
Yüreğinde aşk müebbeti yemeğe,
Hazır bir sevdalıyken
Terkedişinle tahliye ettin
Serseri sevinçlerimi bu hayattan
Ve kuyruğuna hayallerimizi bağladığımız yıldızlar
Seninle birlikte gözlerinden kayıp gittiler
Öyle yalnızım ki sayende
Belki bir sarhoş sokaktan geçerken
Şarkı söyler diye
Pencereleri açık bırakıyorum
Ve uyku dedikleri şeyi
Sensiz hiç aramıyorum
Keşke zamanı olsa da şu zamanın
Birazcık beklese gözlerine bakarken
Kal diyemiyorum...
Sen yavan ekmeğimin arasında bir gülücük
Umutlarımın arasında desteğini
Katık yaptığım baharımdın
Her aklıma gelişinde, vicdanıma kan
Gururuma kin kusuyorum
Dön diyemiyorum...
Farkında değildin öptüm sen giderken
Ve yolun açık olsun diye
Ardından aşk döktüm...