Gitme kal…

Yarınlara kanat çırpar yüreğim
Geçmişini kaybetmiş öksüzler gibi
Yitirdiklerinden çalabildiği hatıralara sığınır gibi
Yüzündeki acı sonsuzluğa döner
Bakınca sonra simama saplar hançerini zalim gibi


Gitme kal…

Gözlerindeki sen terk etme vicdanını
Vicdansızlığın kızgın çöllere savurur kum gibi
Dökülür gözlerimden tane tane tesbihim gibi
Tüm ahlar dilimin ucuna dökülecekmiş gibi
Sonra birden eller kalkar semaya dua gibi


Kalma git…

Geçmişin yarınları terk edip sensiz yarınlara kavuşturduğu gibi
Sonbaharın terk edip ilkbaharla buluşturması gibi
Şu nefsin ruhu azad edip Yaradan’a kavuşturması gibi
Kalma git…