denizci
08-30-2010, 22:32
http://wedonetwork.co.uk/wedotech/wp-content/uploads/2010/03/lost-planet-2-logo.jpg
İlk Lost Planet oyununa dönüp baktığımda yalnızca oyunun başında geçirdiğim eğlenceli saatleri hatırlıyorum. Büyük boss savaşları, büyüleyici grafikler ve sağlam oynanış mekanikleri bana yeterli gelmiş, oyunun korkunç save sistemi, tutunma kancasındaki tüm dandiklikler ve tabi ki berbat senaryosuna rağmen oyun beni eğlendirmeyi başarmıştı. Peki Capcom Lost Planet 2’yle seride önemli değişiklikler gerçekleştirerek ortaya sonunda kaliteli bir TPS oyunu mu çıkardı yoksa değişiklikler yanlış noktalarda mı yapıldı? Yazı boyunca işte bu sorulara cevap arayacağız.
Lost Planet 2 ilk oyunun sonundan 10 yıl sonrasındaki olayları konu ediniyor. E.D.N. III gezegeni erimiş ve dünyada sahip olduğumuz gösterişli ormanlar, çorak çöl arazileri ve yerleşim yerleri gibi karışık bir çevre yapısı ortaya çıkmıştır. Düşman insan kuruluşları Thermal Enerjiyi ele geçirmek için birbirleriyle savaşmaktadır ve aynı zamanda her biri küçük insanları yok etmeye çalışan böceğimsi Akrid adındaki uzaylı ırkıyla da mücadele etmektedirler. Tüm bu ortamda bizim amacımız ise kendi kar korsanlarımızı kullanarak gezegenin kontrolünü ele geçirmek. Oyunun hikayesi, ilk oyunda olduğu gibi unutulmaya oldukça müsait ama farklı bölümlerden oluşan serilerin birleşip ana hikayenin toparlanmasını sağlıyor. Tek bilmeniz gerekense her şeye, her zaman ateş etmek.
Lost Planet’teki yapılan en büyük değişiklik oyuna 4 oyuncuya kadar co-op desteğinin konulması. LP2 arkadaşlarınızla bir arada oynayabileceğiniz bir single player oyunu değil, hayır LP2 yalnız başınıza oynayabileceğiniz bir co-op oyunu. Bu önemli bir ayrım çünkü oyunu nasıl oynadığınıza bağlı olarak oyundan edineceğiniz deneyimde çılgınca farklılıklar gösterecektir. Oyunu yalnız başınıza oynarken diğer 3 yapay zeka dostunuzun size yardım etmesi güzel bir şey fakat bu durumda LP2’deki bütün hatalar gözünüze daha da fazla batıyor. Oyunu arkadaşlarınızla oynadığınızdaysa, herkes bir arada çalışıyor, oyunun size verdiği ekipmanları kullanıyorsunuz ve hatalar hala mevcut olmasına rağmen, oyunun size sunduğu diğer güzelliklerin ışığı altında bunlara pek aldırış etmiyorsunuz.
LP2’de her ne kadar farklı tarzda insanları yönetseniz de, sonuçta yine bir insanı yönetiyorsunuz ve oyunun oynanış şekli de aynı kalıyor. Bir insan olarak farklı türden yüksek güçlü silahlar edinebiliyor ve bir dizi havalı Vital Suit’leri (VSs) kullanabiliyorsunuz. Bu büyük savaş robotları size çok daha büyük bir yıkım gücü bahşediyor ve uçma seçeneği sunuyorlar. Genel olarak yapmanız gereken her bölüme dağıtılmış data mesajlarını aktivite etmek ve ardından alanın sonuna kadar ilerlemek olacak. Burada karışık bir şey yok fakat tetiği çekmeye hazır düşman orduları ve saldırgan Akrid’lerin hepsi sizin kanınızın peşinde, bu yüzden öleceksiniz.
Oynanış olarak, Modern Warfare gibi yüksek aksiyonlu oyunlarla kıyaslandığında LP2 biraz ağır geliyor fakat yine de bir aksiyon oyunu. Canınız Akrid ucubelerini paramparça etmek istediği zamanda bile genel olarak, nereden geldikleri belli olmayan insan yığınlarıyla mücadele ediyor olmanız biraz can sıkıcı. İnsan düşmanlarınıza karşı verdiğiniz mücadeleler uzaylı düşmanlarınızla yaptığınız savaşlar kadar etkileyici değil. At boyutlarındaki dikenli yaratıkları öldürüyor ya da bina ebatlarındaki bir bossun işini bitiriyor olun, bu adamlar yine de şovu sizden çalıyorlar. Hepsi parlayan zayıf noktalara sahipler fakat yine de dikkatsiz olursanız birkaç öldürücü darbeden sonra karakterinizin öldüğünü fark edeceksinizdir.
Yaşam ve onun korunması LP2’nin anahtar parçası. Akrid’lerin, insan düşmanlarınızın öldürülmesiyle ve çevredeki çeşitli patlayıcı nesnelerden toplanan Thermal Enerji, harmonizer adındaki yeni bir araç sayesinde, sağlığınızı yeniden doldurmanız için kullanılabiliyor. Ayrıca dostlarınıza da Thermal Enerji verebiliyor ya da onları içerisinde daha iyi ve eşit güçteki (mükemmel plasma tüfeği gibi) silahlar bulunduran sandıkları açmak için kullanabiliyorsunuz. Bu sistem oldukça hatasız işliyor fakat oyunun en büyük problemi bir diğer yenilik olan “Battle Gauge”de karşımıza çıkıyor.
Battle Gauge harika bir fikir ve kahrolasıca bir baş ağrısı. Aktif hale getirdiğiniz data mesajlarınızla onu dolduruyorsunuz ve öldüğünüz her seferinde gauge’niz yani göstergeniz tükenmediği sürece tekrardan doğabiliyorsunuz ve sistem oldukça iyi işliyor. Bu, böylesi bir co-op oyunu için olmazsa olmaz bir özellik, fakat tekrardan doğamadığınız anlarda işler ters gitmeye başlıyor. LP2 episodelara ayrılmış durumda, onlarda kendi içerisinde chapterlara ayrılmış ve oyun bir chapterı tamamlamadığınız sürece save yapmıyor. Yani örneğin bir chapter içindeki birkaç bölümü geçtiniz ve sonra şanssızlık eseri öldünüz. Battle gauge’iniz tükenmiş durumda öyleyse çok şanssızsınız çünkü oyun sizi görevin başından başlatmak yerine o chapterın en başına atıyor. İlk oyun modası geçmiş, oldukça zorlayıcı bir save sistemine sahipti ve yapımcılar her ne kadar yeni ve farklı bir şey denemek istemişlerse de LP2’deki save sisteminin de ilk oyundan aşağı kalır bir yanı yok. Maalesef bu kötü save sisteminin çoğu oyuncuyu da oyundan soğutacağına şüphe yok.
LP2’yi gerçek ve ne yaptıklarını bilen insanlarla oynamanız oldukça önemli. 3 aptal yapay zeka karakteri ile sizinle işbirliği yapan, ihtiyacınız anında size destek sunan, bir kalkanla sizi koruyan, haritanın doğru noktasını savunan ve shooter oyunlarına yatkın 3 arkadaşınız arasında azımsanmayacak bir fark var. Oyunun başlarındaki 90 saniyelik bir savunma görevi yapay zeka ile oldukça zorlu ve zevksiz olabiliyor fakat yanınızdakiler gerçek insanlarsa bu savunma görevi gerçek bir savunma savaşına dönüşüyor. Ayrıca devasa boss savaşları da sizi yapay zekayla oldukça zorlayacaktır, fakat onları arkadaşlarınızla iyi bir ekip oyunu sergileyerek kolayca alt edebilirsiniz.
Diğer bir sorun hala biraz sınırlandırıcı olan tutunma kancasında karşımıza çıkıyor. LP2’de kancamızı ilk oyunda olduğundan çok daha fazla kullanıyoruz, fakat sistemde hala hiçbir akıcılık fark edilmiyor. İyi silahlar ve çeşitli ekipmanların bulunduğu yüksek platformlara çıkmamızda işimize yarıyor fakat kancayı havadayken kullanamıyoruz ve bu da Just Cause ya da Bionic Commando’da olduğu gibi seri geçişler yapmamızı engelliyor.
Oyunun sizi hayal kırıklığına uğratmayacak yönü ise sunumu. Lost Planet'te karlı mekanlar o zamana göre çok iyi görünüyordu ve devam oyununda bu mekanlar çok daha iyi gözüküyor. Akridler, beklenildiği gibi, Capcom’un MT Framework motorunun neler yapabileceğini bizlere en iyi şekilde gösteriyor. Her şekilde ve boyutta yaratıklar bazen tamamen bir vadiyi kaplayabiliyorlar. Bunlar büyük yaratıklar ve bu yıl görsel açıdan karşılaştığınız en etkileyici canlılar. Genel olarak tek yaptığınız Capcom’un görsel manadaki detaylandırmalarına bakmak olsa da bazı bölgeler, diğerlerine göre biraz daha sönük ve sıkıcı.
Oyunun bir diğer bahsedilmesi gereken yönü de sahip olduğu multiplayer modları. Oyun 16 oyuncuya kadar destek sunan Elimination, Team Elimination, Data Post Battle, Akrid Egg Battle, Fugitive and Battle Series. VSs gibi birçok online moda sahip. Oyuna Warhawk benzeri bir savaş gemisi gibi yeni mekanik araçlar eklenmiş. Multiplayerda 10 harita var ve bunlardan bazıları oldukça büyük, kara ve denizi de kaplıyorlar. Bu etrafta oyuncuların yüzebileceği ciddi su altı savaşlarının bizleri beklediği anlamına geliyor.
Capcom ya aşırı cesur ve zeki ya da tam bir aptal. Lost Planet 2 tekli oyunculara sunulması oldukça zor bir oyun çünkü LP2’nin geliştirilmesinde sanki tamamen co-op mantığı güdülmüş gibi. Oyunu yanınızdaki gerçek oyuncularla oynadığınızda tamamen farklı bir deneyim ediniyorsunuz. İlk oyundan çok daha iyi grafikleri ile bu jenerasyon konsollarında pek görmeye alışık olmadığımız görsellikteki dikkat çekici savaşlar LP2’yi ilk oyunun ötesine taşımayı başarıyor. Oyuna başlamadan önce sadece sizi nelerin beklediğini bir daha düşünün ve bazı can sıkıcı noktalarına rağmen oyundaki eğlenceli deneyimi yaşamak istiyorsanız, LP2’yi oynamaya başlayın. Güzel oyunlu günler...
Oyundan Görüntüler:
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps34byk.jpg
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps35byk.jpg
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps36byk.jpg
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps37byk.jpg
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps38byk.jpg İlginizi Çekebilecek Diğer Başlıklar:
İlk Lost Planet oyununa dönüp baktığımda yalnızca oyunun başında geçirdiğim eğlenceli saatleri hatırlıyorum. Büyük boss savaşları, büyüleyici grafikler ve sağlam oynanış mekanikleri bana yeterli gelmiş, oyunun korkunç save sistemi, tutunma kancasındaki tüm dandiklikler ve tabi ki berbat senaryosuna rağmen oyun beni eğlendirmeyi başarmıştı. Peki Capcom Lost Planet 2’yle seride önemli değişiklikler gerçekleştirerek ortaya sonunda kaliteli bir TPS oyunu mu çıkardı yoksa değişiklikler yanlış noktalarda mı yapıldı? Yazı boyunca işte bu sorulara cevap arayacağız.
Lost Planet 2 ilk oyunun sonundan 10 yıl sonrasındaki olayları konu ediniyor. E.D.N. III gezegeni erimiş ve dünyada sahip olduğumuz gösterişli ormanlar, çorak çöl arazileri ve yerleşim yerleri gibi karışık bir çevre yapısı ortaya çıkmıştır. Düşman insan kuruluşları Thermal Enerjiyi ele geçirmek için birbirleriyle savaşmaktadır ve aynı zamanda her biri küçük insanları yok etmeye çalışan böceğimsi Akrid adındaki uzaylı ırkıyla da mücadele etmektedirler. Tüm bu ortamda bizim amacımız ise kendi kar korsanlarımızı kullanarak gezegenin kontrolünü ele geçirmek. Oyunun hikayesi, ilk oyunda olduğu gibi unutulmaya oldukça müsait ama farklı bölümlerden oluşan serilerin birleşip ana hikayenin toparlanmasını sağlıyor. Tek bilmeniz gerekense her şeye, her zaman ateş etmek.
Lost Planet’teki yapılan en büyük değişiklik oyuna 4 oyuncuya kadar co-op desteğinin konulması. LP2 arkadaşlarınızla bir arada oynayabileceğiniz bir single player oyunu değil, hayır LP2 yalnız başınıza oynayabileceğiniz bir co-op oyunu. Bu önemli bir ayrım çünkü oyunu nasıl oynadığınıza bağlı olarak oyundan edineceğiniz deneyimde çılgınca farklılıklar gösterecektir. Oyunu yalnız başınıza oynarken diğer 3 yapay zeka dostunuzun size yardım etmesi güzel bir şey fakat bu durumda LP2’deki bütün hatalar gözünüze daha da fazla batıyor. Oyunu arkadaşlarınızla oynadığınızdaysa, herkes bir arada çalışıyor, oyunun size verdiği ekipmanları kullanıyorsunuz ve hatalar hala mevcut olmasına rağmen, oyunun size sunduğu diğer güzelliklerin ışığı altında bunlara pek aldırış etmiyorsunuz.
LP2’de her ne kadar farklı tarzda insanları yönetseniz de, sonuçta yine bir insanı yönetiyorsunuz ve oyunun oynanış şekli de aynı kalıyor. Bir insan olarak farklı türden yüksek güçlü silahlar edinebiliyor ve bir dizi havalı Vital Suit’leri (VSs) kullanabiliyorsunuz. Bu büyük savaş robotları size çok daha büyük bir yıkım gücü bahşediyor ve uçma seçeneği sunuyorlar. Genel olarak yapmanız gereken her bölüme dağıtılmış data mesajlarını aktivite etmek ve ardından alanın sonuna kadar ilerlemek olacak. Burada karışık bir şey yok fakat tetiği çekmeye hazır düşman orduları ve saldırgan Akrid’lerin hepsi sizin kanınızın peşinde, bu yüzden öleceksiniz.
Oynanış olarak, Modern Warfare gibi yüksek aksiyonlu oyunlarla kıyaslandığında LP2 biraz ağır geliyor fakat yine de bir aksiyon oyunu. Canınız Akrid ucubelerini paramparça etmek istediği zamanda bile genel olarak, nereden geldikleri belli olmayan insan yığınlarıyla mücadele ediyor olmanız biraz can sıkıcı. İnsan düşmanlarınıza karşı verdiğiniz mücadeleler uzaylı düşmanlarınızla yaptığınız savaşlar kadar etkileyici değil. At boyutlarındaki dikenli yaratıkları öldürüyor ya da bina ebatlarındaki bir bossun işini bitiriyor olun, bu adamlar yine de şovu sizden çalıyorlar. Hepsi parlayan zayıf noktalara sahipler fakat yine de dikkatsiz olursanız birkaç öldürücü darbeden sonra karakterinizin öldüğünü fark edeceksinizdir.
Yaşam ve onun korunması LP2’nin anahtar parçası. Akrid’lerin, insan düşmanlarınızın öldürülmesiyle ve çevredeki çeşitli patlayıcı nesnelerden toplanan Thermal Enerji, harmonizer adındaki yeni bir araç sayesinde, sağlığınızı yeniden doldurmanız için kullanılabiliyor. Ayrıca dostlarınıza da Thermal Enerji verebiliyor ya da onları içerisinde daha iyi ve eşit güçteki (mükemmel plasma tüfeği gibi) silahlar bulunduran sandıkları açmak için kullanabiliyorsunuz. Bu sistem oldukça hatasız işliyor fakat oyunun en büyük problemi bir diğer yenilik olan “Battle Gauge”de karşımıza çıkıyor.
Battle Gauge harika bir fikir ve kahrolasıca bir baş ağrısı. Aktif hale getirdiğiniz data mesajlarınızla onu dolduruyorsunuz ve öldüğünüz her seferinde gauge’niz yani göstergeniz tükenmediği sürece tekrardan doğabiliyorsunuz ve sistem oldukça iyi işliyor. Bu, böylesi bir co-op oyunu için olmazsa olmaz bir özellik, fakat tekrardan doğamadığınız anlarda işler ters gitmeye başlıyor. LP2 episodelara ayrılmış durumda, onlarda kendi içerisinde chapterlara ayrılmış ve oyun bir chapterı tamamlamadığınız sürece save yapmıyor. Yani örneğin bir chapter içindeki birkaç bölümü geçtiniz ve sonra şanssızlık eseri öldünüz. Battle gauge’iniz tükenmiş durumda öyleyse çok şanssızsınız çünkü oyun sizi görevin başından başlatmak yerine o chapterın en başına atıyor. İlk oyun modası geçmiş, oldukça zorlayıcı bir save sistemine sahipti ve yapımcılar her ne kadar yeni ve farklı bir şey denemek istemişlerse de LP2’deki save sisteminin de ilk oyundan aşağı kalır bir yanı yok. Maalesef bu kötü save sisteminin çoğu oyuncuyu da oyundan soğutacağına şüphe yok.
LP2’yi gerçek ve ne yaptıklarını bilen insanlarla oynamanız oldukça önemli. 3 aptal yapay zeka karakteri ile sizinle işbirliği yapan, ihtiyacınız anında size destek sunan, bir kalkanla sizi koruyan, haritanın doğru noktasını savunan ve shooter oyunlarına yatkın 3 arkadaşınız arasında azımsanmayacak bir fark var. Oyunun başlarındaki 90 saniyelik bir savunma görevi yapay zeka ile oldukça zorlu ve zevksiz olabiliyor fakat yanınızdakiler gerçek insanlarsa bu savunma görevi gerçek bir savunma savaşına dönüşüyor. Ayrıca devasa boss savaşları da sizi yapay zekayla oldukça zorlayacaktır, fakat onları arkadaşlarınızla iyi bir ekip oyunu sergileyerek kolayca alt edebilirsiniz.
Diğer bir sorun hala biraz sınırlandırıcı olan tutunma kancasında karşımıza çıkıyor. LP2’de kancamızı ilk oyunda olduğundan çok daha fazla kullanıyoruz, fakat sistemde hala hiçbir akıcılık fark edilmiyor. İyi silahlar ve çeşitli ekipmanların bulunduğu yüksek platformlara çıkmamızda işimize yarıyor fakat kancayı havadayken kullanamıyoruz ve bu da Just Cause ya da Bionic Commando’da olduğu gibi seri geçişler yapmamızı engelliyor.
Oyunun sizi hayal kırıklığına uğratmayacak yönü ise sunumu. Lost Planet'te karlı mekanlar o zamana göre çok iyi görünüyordu ve devam oyununda bu mekanlar çok daha iyi gözüküyor. Akridler, beklenildiği gibi, Capcom’un MT Framework motorunun neler yapabileceğini bizlere en iyi şekilde gösteriyor. Her şekilde ve boyutta yaratıklar bazen tamamen bir vadiyi kaplayabiliyorlar. Bunlar büyük yaratıklar ve bu yıl görsel açıdan karşılaştığınız en etkileyici canlılar. Genel olarak tek yaptığınız Capcom’un görsel manadaki detaylandırmalarına bakmak olsa da bazı bölgeler, diğerlerine göre biraz daha sönük ve sıkıcı.
Oyunun bir diğer bahsedilmesi gereken yönü de sahip olduğu multiplayer modları. Oyun 16 oyuncuya kadar destek sunan Elimination, Team Elimination, Data Post Battle, Akrid Egg Battle, Fugitive and Battle Series. VSs gibi birçok online moda sahip. Oyuna Warhawk benzeri bir savaş gemisi gibi yeni mekanik araçlar eklenmiş. Multiplayerda 10 harita var ve bunlardan bazıları oldukça büyük, kara ve denizi de kaplıyorlar. Bu etrafta oyuncuların yüzebileceği ciddi su altı savaşlarının bizleri beklediği anlamına geliyor.
Capcom ya aşırı cesur ve zeki ya da tam bir aptal. Lost Planet 2 tekli oyunculara sunulması oldukça zor bir oyun çünkü LP2’nin geliştirilmesinde sanki tamamen co-op mantığı güdülmüş gibi. Oyunu yanınızdaki gerçek oyuncularla oynadığınızda tamamen farklı bir deneyim ediniyorsunuz. İlk oyundan çok daha iyi grafikleri ile bu jenerasyon konsollarında pek görmeye alışık olmadığımız görsellikteki dikkat çekici savaşlar LP2’yi ilk oyunun ötesine taşımayı başarıyor. Oyuna başlamadan önce sadece sizi nelerin beklediğini bir daha düşünün ve bazı can sıkıcı noktalarına rağmen oyundaki eğlenceli deneyimi yaşamak istiyorsanız, LP2’yi oynamaya başlayın. Güzel oyunlu günler...
Oyundan Görüntüler:
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps34byk.jpg
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps35byk.jpg
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps36byk.jpg
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps37byk.jpg
http://www.oyunsitesi.com/images/incelemeler/2010-05/lopl2-ps38byk.jpg İlginizi Çekebilecek Diğer Başlıklar: