Yak bu Şİİrİ Bütün lambalarini yak evinin, Ve bütün perdelerini aç, Ve bekle gelmeyecek sevgiliyi Bütün ihtimalleri sonuna kadar kullan, Umutsuz harflerle umutlu tümceler kur, Ve yasamak gibi anla her seyi Biraz da kendini anla Kalbim; Sana kanamak yakisir...

Mazideki anilar kadardir göz yaslari, Ve hatiralar kadardir kan damlalari, Bir gün kanamaz,aglamaz olursun Belki de yorgunlugunla unutursun Kalbim; Vazgeç bu sevdadan, Kendinden geçmeden Seven aglatir mi sevdigini? Ama seven de sendin,aglayan da Hasret ilmegi dolandiginda boynuna, An ve an kanayan da, Onu isteyende sendin son arzunda Kalbim;

Yargisiz infazlari infaz et O seni infaz etmeden Sendin, Adimlarini delice yoran Sendin, Gece gündüz aglalayan Sendin,

Sevdayi sevda için yasayan Ve sendin, Nefes aldikça onu arayan, O yoksa yok olan sendin Kalbim; Zamansiz isyanlari azad et kendinden, O seni azad etmeden Bir zemheri sevda için düstün dile Ne gurur kaldi,ne onur, Bilki; Cehennem atesinin odunu o'dur Kalbim; Yak bu siiri O seni yakmadan.....

alıntı