Ünlü bir futbolcu karisini öldürmekle suçlaniyordu..

Futbolcu yakalanmisti...
Ama karisinin cesedi ortada yoktu..

Durusma Amerikan filmlerindeki gibiydi..
Futbolcu sanik sandalyesinde oturuyordu..

Kucak dolusu parayla tuttugu avukati juriyi ikna etmeye ugrasiyordu:
"Sayin juri, muvekkilimin sucsuz olduguna yurekten inaniyorum..
Buna az sonra siz de inanacaksiniz..

Neden mi?

Bakin, simdi 1’den 10’a kadar sayacagim ve muvekkilimin oldurdugu
iddia edilen karisi bu kapidan iceri girecek..

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10..."

Butun juri kapiya dondu... Kimse girmedi iceri..

Avukat bir savunma dehasiydi; oldurucu hamlesini yapti..

"Bakin, siz de kadinin oldugune inanmiyorsunuz..

Cunku hepiniz iceri girecek diye kapiya baktiniz..
Iste karari Buna göre vermenizi talep ediyorum.."

Juri, unlu futbolcuyu suclu buldugunu bildirdi ve dava bu sekilde
sonuclandi..

Mahkeme cikisinda avukat, bayan juri baskanina yaklasti:

"10’a kadar saydigimda siz de diger uyeler gibi kapiya bakmistiniz..
Neden böyle bir karara imza attiniz?"

"Dogru" dedi juri baskani;
"Ben de kapiya baktim,ama muvekkiliniz kapiya bakmiyordu!.."

süper okumuştum bunu daha önce =)

evet bende okumuştum sağol ...

zeki insan nasıl da biliyor gerçekden öldürmeseydi o da bakardı kapıya..işde meslek böyle yapılır..çok güzel miş tşkr..