SENİ UNUTTUM
Seni unuttum. Her gün geçtiğimiz sokaklardan geçerken aklıma hiç gelmiyorsun.Arkadaşlarla,bana aşkını ilk kez kızaran yüzünle,dolan gözlerle ve titreyen ellerinle ellerimi avuçlarına aldığın,o kafeye gittiğimizde seni hiç hatırlamıyorum...Sarılarak gezdiğimiz nehrin kenarından geçiyorum.Gözlerim uzaklara daldı,bir an küçük ayrıntılar geçiverdi işte gözlerimin önünden.Öylesine. ...seni unutamadığımden değil. Yağmur yağıyor ben oralardan geçerken...Seninle yağmurdan saklanmak için sığındığımız yüksek binaların altlarından geçiyorum.Bu kez yağmura aldırmıyorum.Yanımda "yağmur bitsin sonra gideriz "diyen kimse yoktu çünki.Yağmur yağıyor.Gözlerim yanıyor,burnumun direği sızlıyor ama soğuktan.Eh malum havalar buz gibi...

....yalan söylüyorum galiba.Kendi yüreğime bile seni unutamadığımı itiraf etmiyorum hiçbir zaman.Az önce aynanın karşısına geçtim,kendi gözlerime bakıpta "unuttum" diyemedim.Bir nehir gibi birden bire taşan gözyaşlarıma yine engel olamadım.İçimde olan sevgini yine dışa vurması mıydı bu,yoksa senden kalan boşluğun verdiği yalnızlığın acısı mı?Senin kadar kimseyi sevmedim.2 yıl geçmesine rağmen kalbimi isteyenlere veremedim.Denedim,ama olmadı.Kimseye senin hayalin hala yanımdayken tahammül edemedim..Bilirsin kolay sevemem..Eş adayları,sevgili adayları...hiç kimseyi istemiyorum...Senin gibi olur mu ki bir daha?Ya sen?Yerime onu oturtturabildin mi?!Yüreğinde ben evinde bir başkası mı var şimdi?Beni unutmuş olsaydın hisseder miydim seni?Ne günah işledim de allahım bana böyle bir aşk verdi...Kendi kendime kırık dökük mısralar yazıyorum,hiç kimseye açıklayamıyorum içimdeki duyguları.Biz birbirimizsiz olamazdık,şimdi ise kavuşmamız imkansız.Sen imkansızlaştırdın her şeyi...Ah ne olurdu "senede bir gün" de olsa görebilsem,yüzüne yüzümü bile kez sürebilsem,kokunu yine duyabilsem,ellerini yüreğimde hissetsem...Şu an dizlerimin dibinde olmak için nelerden vazgeçerdim bir bilsen...sadece BİR kez...Seni hep sevdim-Seni hala seviyorum.Geçimsizim...