kAcAhK
01-01-2008, 09:59
http://image.fakulteli.net/resim/res54.jpg
Radyodan bir ses yankilaniyor, davudi bir ses bir siir okuyor. Dinleyen adam dalip dalip gidiyor. Dusunuyor gibi yapiyor kafa salliyor. Duruyor bosluga sapliyor gozlerini. Yitik bir seyi ariyor, silik bir seyin netlesmesini bekliyor. Bulutlar icinde yagmur , yagmurlar icinde bereket bekliyor. Her satirdan bir kelime aliyor doluya koyuyor almiyor, bosa koyuyor dolmuyor. Icinde "Kalbi sokulmus cagin" diye bir satirin gectigi misra geciyor siirler icinde bir yerde.
Bu cumle takiliyor diline tekrar edip duruyor. "Kalbi sokulmus cagin" takiliyor diline, gayri ihtiyari, kalbini yokluyor. Eli buz gibi yokluga degiyor. Usuyor titriyor, irkiliyor. Koskoca bir yok, yada soguk bir yokluk. Bir daha, bir daha yokluyor kalbini, yine ayni sogukluk ve yine ayni yokluk. Kalpsiz bir adam, her seyi ile mekanik, kalbi, gonlu, sevgisi, sevdasi, daha da otesi yuregi olmayan bir insan. Ve en vahimi, kendi olmayan , kendi olamayan, kendini arayan ve bulamayan bir insan. Kalbini koynundan dusurmus bir insan.
Kalbi olmayan kalpsiz birinden kalbi olan sozler beklenebilir mi? Kalbini nerede nasil kaybetmistir bu adam. Yaka cebinden cikardigi kagitlarla birlikte bir gun dalginliga gelip yere mi dusurmustur. En son birine cicek takdim ederken, daha icten olsun diye kalbini ciceklerin arasina koymustur da onunla mi gitmistir. Cocuklar yok mudur bu adamin hayatinda , goz yaslari , umitler, sevgi ve muhabbet. Nerede nasil yok olmustur... Kimbilir. Mekanik bir adam aglamayan , sevmeyen, muhabbeti olmayan , herkesi dusman, her bakisi art niyetli , her gulusu alacakli, her agiti dilenmek mi gorur bu adam. Bu adam nasil bir adamdir.
Bu adam aynada ki adam midir? Ya da bu adamin adi var midir. Hem kalbi olmayan birinin adi olmus ne cikar ki.
Adini, adimlarinin altina alip, adini askina adak adayip, adanmisinin ardindan aglamadan, askinin ardindan attigi adimlarini azaltmadan, aslina aslanlar gibi kosmali degil miydi?
Radyodan bir ses yankilaniyor, davudi bir ses bir siir okuyor. Dinleyen adam dalip dalip gidiyor. Dusunuyor gibi yapiyor kafa salliyor. Duruyor bosluga sapliyor gozlerini. Yitik bir seyi ariyor, silik bir seyin netlesmesini bekliyor. Bulutlar icinde yagmur , yagmurlar icinde bereket bekliyor. Her satirdan bir kelime aliyor doluya koyuyor almiyor, bosa koyuyor dolmuyor. Icinde "Kalbi sokulmus cagin" diye bir satirin gectigi misra geciyor siirler icinde bir yerde.
Bu cumle takiliyor diline tekrar edip duruyor. "Kalbi sokulmus cagin" takiliyor diline, gayri ihtiyari, kalbini yokluyor. Eli buz gibi yokluga degiyor. Usuyor titriyor, irkiliyor. Koskoca bir yok, yada soguk bir yokluk. Bir daha, bir daha yokluyor kalbini, yine ayni sogukluk ve yine ayni yokluk. Kalpsiz bir adam, her seyi ile mekanik, kalbi, gonlu, sevgisi, sevdasi, daha da otesi yuregi olmayan bir insan. Ve en vahimi, kendi olmayan , kendi olamayan, kendini arayan ve bulamayan bir insan. Kalbini koynundan dusurmus bir insan.
Kalbi olmayan kalpsiz birinden kalbi olan sozler beklenebilir mi? Kalbini nerede nasil kaybetmistir bu adam. Yaka cebinden cikardigi kagitlarla birlikte bir gun dalginliga gelip yere mi dusurmustur. En son birine cicek takdim ederken, daha icten olsun diye kalbini ciceklerin arasina koymustur da onunla mi gitmistir. Cocuklar yok mudur bu adamin hayatinda , goz yaslari , umitler, sevgi ve muhabbet. Nerede nasil yok olmustur... Kimbilir. Mekanik bir adam aglamayan , sevmeyen, muhabbeti olmayan , herkesi dusman, her bakisi art niyetli , her gulusu alacakli, her agiti dilenmek mi gorur bu adam. Bu adam nasil bir adamdir.
Bu adam aynada ki adam midir? Ya da bu adamin adi var midir. Hem kalbi olmayan birinin adi olmus ne cikar ki.
Adini, adimlarinin altina alip, adini askina adak adayip, adanmisinin ardindan aglamadan, askinin ardindan attigi adimlarini azaltmadan, aslina aslanlar gibi kosmali degil miydi?