Hasret
02-11-2009, 23:54
Estetik ameliyatın caiz olan ve olmayan kısmı
Sorular şöyle geliyor köşemize. Deniyor ki: "Bazen yüzümüzde, elimizde ya da herhangi bir yerimizde rahatsız olduğumuz bir çıkıntı ya da bir görüntü gibi dikkat çekici bir fazlalık oluyor. Bunu aldırmak için estetik ameliyat gerekir." Estetik ameliyata ise kimileri 'caiz olmaz' diyorlar, kimileri de 'caiz olacağını' söylüyorlar. Siz nasıl bakıyorsunuz bu estetik ameliyatla rahatsız edici görüntüyü düzelttirme olayına?..
Efendim estetik ameliyatı ihtiyaç olan olmayan diye ikiye ayırırsak daha kolay anlayabiliriz. Yoksa ihtiyaç olana verilen caizdir, hükmüyle, ihtiyaç olmayana verilen caiz değil hükümleri birbirine karışır, şaşırmaktan kurtulamayız... Zannederim farklı görüşler bu farklı durumlar için söyleniyor, bunu fark edemeyenler ise 'birinin dediğine diğerinin dediği uymuyor' diyerek şüpheye düşüyorlar.
Bu sebeple baştan diyoruz ki: Estetik ameliyatın caiz olan, olmayan kısmı var. Şöyle ifade edebiliriz caiz olan olmayan kısımlarını:
- Elde, yüzde yahut da bedenin herhangi bir yerinde bir fazlalık, yahut da bir farklılık vardır. Karşıdan gelenlerin dikkatleri hemen oraya kayıyor, ilk olarak o görüntü dikkatlerini çekiyor. Bunu da bakılan kimse fark ettiğinden rahatsızlık duyuyor. İşte burada bir ihtiyaç söz konusudur. Çünkü bakanların dikkatleri oraya takılıyor, bakılan da bundan rahatsızlık duyacak kadar bakışları hissediyor. Öyle ise buradaki bu rahatsız edici şeyi estetik ameliyatla düzeltmek caiz olur. Çünkü ihtiyaç vardır. Bu aynı zamanda rahatsız edici şeyi gidermek için bir tedavidir.
Şayet bakanların dikkatleri böyle bir görüntüye takılmıyorsa, bakışların oraya kilitlenmesi gibi rahatsızlık veren bir durum söz konusu olmuyorsa, herkes gibi onun da kendine mahsus farklı bir yaratılışı ve görüntüsü varsa, buna rağmen kendisi kafayı takmış, rahatsız edici bir yanı varmış gibi kendini falan ve filana benzetmek için müdahaleye gerek duyuyorsa bunun caiz olmadığı ifade edilmektedir. İşte 'estetik ameliyat caiz olmaz' diyenlerin sözleri bu ihtiyaç olmayan ama kafanın takıldığı kısım için söz konusudur.
Kaldı ki, insanda bir suret (dış görüntü) güzelliği vardır, bir de siret (iç oluş) güzelliği... Suret güzelliği kısa zamanda yok olmaktadır. Şayet bu suret güzelliğine kafa takılır da bununla değerini bulacağını sanırsa kısa zamanda değeri kaybolup değersiz hale gelmeye mahkûm olur. Halbuki siret güzelliği esas alınır da ahlak, bilgi, beceri ve davranış güzelliğine önem verilirse yaşlandıkça değeri daha da artan güzelliğe talip olunmuş olur, itibarı yaşlandıkça artar, daha da güzelleşmiş olur.
Hazret-i Ali efendimizin meşhur sözü de bunu ifade eder. Der ki:
- Elbise ve süslenmelerle elde edilen dış güzellik kalıcı güzellik değildir. Asıl güzellik ahlak ve davranış güzelliğidir ki onun sahibini hem imanlı çevresi hem de Yaratan'ı sever.
Sözün özünü söyleyecek olursak diyebiliriz ki: İnsan dış görünüşe çok fazla takılmamalı da iç oluşa önem vermeli, ömür boyu devam edecek olgunluğa talip olmalıdır. Bununla beraber dış görüntüde bakanların dikkatlerini çekecek derecede rahatsız edici bir durum söz konusu ise onu rahatsız etmeyecek hale getirmenin de caiz olduğu düşünülmeli konuya kafa takıp da büyütmemelidir... Peygamber'imizin (sas) bir hatırlatmasıyla bağlayalım konuyu:
- Allah sizin dış güzelliğinize, beden yapınıza bakmaz; ancak, kalbinize ve amellerinize bakar!..
Sorular şöyle geliyor köşemize. Deniyor ki: "Bazen yüzümüzde, elimizde ya da herhangi bir yerimizde rahatsız olduğumuz bir çıkıntı ya da bir görüntü gibi dikkat çekici bir fazlalık oluyor. Bunu aldırmak için estetik ameliyat gerekir." Estetik ameliyata ise kimileri 'caiz olmaz' diyorlar, kimileri de 'caiz olacağını' söylüyorlar. Siz nasıl bakıyorsunuz bu estetik ameliyatla rahatsız edici görüntüyü düzelttirme olayına?..
Efendim estetik ameliyatı ihtiyaç olan olmayan diye ikiye ayırırsak daha kolay anlayabiliriz. Yoksa ihtiyaç olana verilen caizdir, hükmüyle, ihtiyaç olmayana verilen caiz değil hükümleri birbirine karışır, şaşırmaktan kurtulamayız... Zannederim farklı görüşler bu farklı durumlar için söyleniyor, bunu fark edemeyenler ise 'birinin dediğine diğerinin dediği uymuyor' diyerek şüpheye düşüyorlar.
Bu sebeple baştan diyoruz ki: Estetik ameliyatın caiz olan, olmayan kısmı var. Şöyle ifade edebiliriz caiz olan olmayan kısımlarını:
- Elde, yüzde yahut da bedenin herhangi bir yerinde bir fazlalık, yahut da bir farklılık vardır. Karşıdan gelenlerin dikkatleri hemen oraya kayıyor, ilk olarak o görüntü dikkatlerini çekiyor. Bunu da bakılan kimse fark ettiğinden rahatsızlık duyuyor. İşte burada bir ihtiyaç söz konusudur. Çünkü bakanların dikkatleri oraya takılıyor, bakılan da bundan rahatsızlık duyacak kadar bakışları hissediyor. Öyle ise buradaki bu rahatsız edici şeyi estetik ameliyatla düzeltmek caiz olur. Çünkü ihtiyaç vardır. Bu aynı zamanda rahatsız edici şeyi gidermek için bir tedavidir.
Şayet bakanların dikkatleri böyle bir görüntüye takılmıyorsa, bakışların oraya kilitlenmesi gibi rahatsızlık veren bir durum söz konusu olmuyorsa, herkes gibi onun da kendine mahsus farklı bir yaratılışı ve görüntüsü varsa, buna rağmen kendisi kafayı takmış, rahatsız edici bir yanı varmış gibi kendini falan ve filana benzetmek için müdahaleye gerek duyuyorsa bunun caiz olmadığı ifade edilmektedir. İşte 'estetik ameliyat caiz olmaz' diyenlerin sözleri bu ihtiyaç olmayan ama kafanın takıldığı kısım için söz konusudur.
Kaldı ki, insanda bir suret (dış görüntü) güzelliği vardır, bir de siret (iç oluş) güzelliği... Suret güzelliği kısa zamanda yok olmaktadır. Şayet bu suret güzelliğine kafa takılır da bununla değerini bulacağını sanırsa kısa zamanda değeri kaybolup değersiz hale gelmeye mahkûm olur. Halbuki siret güzelliği esas alınır da ahlak, bilgi, beceri ve davranış güzelliğine önem verilirse yaşlandıkça değeri daha da artan güzelliğe talip olunmuş olur, itibarı yaşlandıkça artar, daha da güzelleşmiş olur.
Hazret-i Ali efendimizin meşhur sözü de bunu ifade eder. Der ki:
- Elbise ve süslenmelerle elde edilen dış güzellik kalıcı güzellik değildir. Asıl güzellik ahlak ve davranış güzelliğidir ki onun sahibini hem imanlı çevresi hem de Yaratan'ı sever.
Sözün özünü söyleyecek olursak diyebiliriz ki: İnsan dış görünüşe çok fazla takılmamalı da iç oluşa önem vermeli, ömür boyu devam edecek olgunluğa talip olmalıdır. Bununla beraber dış görüntüde bakanların dikkatlerini çekecek derecede rahatsız edici bir durum söz konusu ise onu rahatsız etmeyecek hale getirmenin de caiz olduğu düşünülmeli konuya kafa takıp da büyütmemelidir... Peygamber'imizin (sas) bir hatırlatmasıyla bağlayalım konuyu:
- Allah sizin dış güzelliğinize, beden yapınıza bakmaz; ancak, kalbinize ve amellerinize bakar!..