Hasret
01-21-2009, 23:45
İçindeki tüm katliamların faili benim değil mi…? Umut yüklü tüm cümlelerinin gücünü ben yok ettim zaten dilinde, şehirlerinin tüm ışıklarını ben gömdüm karanlığa, varlığımızdaki tüm gelişleri anlamsızlaştırıp gitmelere ben bıraktım değil mi kent bakışlı ……?
Irak bakıyorsun bana! haklısın ellerine devrik mutluluklar bulaşmış bir faile hangi senle bakabilirsin, hangi SEN’ in gözünde ölmemiş güneş kaldı ki…….?
“Bit” dedin bittim sende, toz zerrecikleri geldi gözünün arkalarında iken gözlerinin ferine, görür oldun görmezleri, gördüklerin göstermez oldu senli görüşlerimi. Öyle inandın ki görmediklerine, inanmaz saydın sana sızı ile bakan bir çift yorgunu….
Ben söndürdüm değil mi, tek bir gidişle tüm güneşlerini? İçindeki kentlerde karanlıktır şimdi senin, ışık cesetleri kaplamıştır tüm sokaklarını, senin sokak lambaların vardı değil mi ve her gece oturup hayaller satın altığımız kaldırımların...? Ben ölüyorum be kent bakışlı …! O kadar unutulmuş bilinenin failiyim ki, sendeki unutulmazlarımı dahi unutur olmuşum…
Kimseler sen gibi bilmez ki bizdeki tüm hayalleri ben yaktım, nerden bilebilirler ki bizi, artık SEN ve BEN hiçlerde hayal olmuşken. olsun be kent bakışlı, ne de olsa bununda faili benim….
Sendeki benleri de ben yok ettim.
Üzülme sen, senin ellerinde hala mutluluğun resmi var, hala temiz ellerin, sen hiç bulaştırmadın ellerini hiçe, benim ellerimden şehir şehir hiçlik damlarken. Ben ellerimi hiçe bulaştırdım kent bakışlı, ellerindeki resimle hiçsiz kal sen, SEN’ de…
Ceset kokusu gelmeye başladı içerden, artık vakti gelmedi mi cesetleri gömmenin? Ölüler topraksız yaşayamazmış kent bakışlı, ver cesetleri toprağa temizlensin için. Ama dokunma cesedime, bulaştırma ellerini ben yıkarım sendeki cesedimi, ellerine değmesin bir failin, kirli hayali…
Sendeki beni siyah bir kefene saralım mı? bilirsin ben siyahı severim. Kefenimi iyi saralım olur mu, üşümesin ayaklarım. Bilirsin siyah kadar sıcağı da severim… Beni, yıktığım bir Düşün altına gömelim istersen enkazın altında fazla yerini de kaplamam, zaten temiz bir toprağı hak edecek ne yaptım ki sende?... Cesedimi istemezsen at dışarı senden kent bakışlı, kapanan bir yarandan dışarı çıkar beni, bırak bir dağın yamacına, arkana bakmadan
Git…
MURAT EKER
Irak bakıyorsun bana! haklısın ellerine devrik mutluluklar bulaşmış bir faile hangi senle bakabilirsin, hangi SEN’ in gözünde ölmemiş güneş kaldı ki…….?
“Bit” dedin bittim sende, toz zerrecikleri geldi gözünün arkalarında iken gözlerinin ferine, görür oldun görmezleri, gördüklerin göstermez oldu senli görüşlerimi. Öyle inandın ki görmediklerine, inanmaz saydın sana sızı ile bakan bir çift yorgunu….
Ben söndürdüm değil mi, tek bir gidişle tüm güneşlerini? İçindeki kentlerde karanlıktır şimdi senin, ışık cesetleri kaplamıştır tüm sokaklarını, senin sokak lambaların vardı değil mi ve her gece oturup hayaller satın altığımız kaldırımların...? Ben ölüyorum be kent bakışlı …! O kadar unutulmuş bilinenin failiyim ki, sendeki unutulmazlarımı dahi unutur olmuşum…
Kimseler sen gibi bilmez ki bizdeki tüm hayalleri ben yaktım, nerden bilebilirler ki bizi, artık SEN ve BEN hiçlerde hayal olmuşken. olsun be kent bakışlı, ne de olsa bununda faili benim….
Sendeki benleri de ben yok ettim.
Üzülme sen, senin ellerinde hala mutluluğun resmi var, hala temiz ellerin, sen hiç bulaştırmadın ellerini hiçe, benim ellerimden şehir şehir hiçlik damlarken. Ben ellerimi hiçe bulaştırdım kent bakışlı, ellerindeki resimle hiçsiz kal sen, SEN’ de…
Ceset kokusu gelmeye başladı içerden, artık vakti gelmedi mi cesetleri gömmenin? Ölüler topraksız yaşayamazmış kent bakışlı, ver cesetleri toprağa temizlensin için. Ama dokunma cesedime, bulaştırma ellerini ben yıkarım sendeki cesedimi, ellerine değmesin bir failin, kirli hayali…
Sendeki beni siyah bir kefene saralım mı? bilirsin ben siyahı severim. Kefenimi iyi saralım olur mu, üşümesin ayaklarım. Bilirsin siyah kadar sıcağı da severim… Beni, yıktığım bir Düşün altına gömelim istersen enkazın altında fazla yerini de kaplamam, zaten temiz bir toprağı hak edecek ne yaptım ki sende?... Cesedimi istemezsen at dışarı senden kent bakışlı, kapanan bir yarandan dışarı çıkar beni, bırak bir dağın yamacına, arkana bakmadan
Git…
MURAT EKER