"Aşk yalan mı gerçek mi, sen söyle hayat..."


Bu akşam yine;
Yolum, yollarına düştü.
Peşim sıra karanlıklar üşüştü...


Şimdi ben,
En koyu tonuyum karabasan anların!

Ya sen?

Biraz ışık istedim,
İtirafımdır çekingen,
/Sesini duymak istedim/
Susadım hani sana!
Sus olmuş dudakların;
Lâl olmuştun yani bana.

Öyle mi?
Doğru mu anlıyorum ayrılığın dilinden?

"Beni sesli harfleriyle çağır yüreğinin dilinin...
Gözlerine beni ser,
Ellerini bana uzat,
Saçlarımda nefesin dolaşsın..."

demek de vardı/çizmek lazım hepsinin üzerini.
Ayrıldığımızı unutmuşum.
El olmuştun sen bana.

İçimin br yarısı inatçı bir çocuk gibi,
Denizin dibinde seni bekliyor.
Ben söylüyorum söylüyorum laf anlamıyor!
Kimeyse bu inat.
Yüreğim, aşkı at!

El oldu yar sana
/ yar sana lâl oldu/

Şair : Derya