PDA

Orijinalini görmek için tıklayınız : Hayatın Figüranları..


Hasret
12-16-2008, 14:14
Kurmaca dünyanın kobaylarıyız biz sadece
Labirente bırakılan farelerden farksızız
Deneylerden geçer not almamamız halinde
Işığı görmemekle tehdit ediliyor ruhlarımız
Sınanıyoruz durmadan günahların çekimiyle
Masumiyet artık en tehlikeli silah ellerimizde…
Bir konsomatrisle bir alkolik aynı dublede
Rakının şişedeki gibi durmadığı fikrinde
İkisi de kalp kırıklıklarını meze etmiş
Her masaya oturduklarında yalnızlıkları
‘Aşk meselesi var bir de
Bir teni bir dokunuşu özlemek var’ diye
Girmiş sohbetin içmeden söylenmeyenlerine
Kaç promille kapanır sevda yaralanmaları
Ne zaman biter hüznün mesaisi, bilinmemekte…

Cinayetlerine intihar süsü vermekten yorgun
Mesleğinin doruklarındaki bir katil
Düşlerine dayıyor silahını bir palyaçonun
-Gülümseyen yüzün mü yoksa maske mi sence?
-Bu beni öldürmene yardımcı olacak mı?

Ağır anlamların hamallığını yapan
Kelimeleri nasır tutmuş bir şair
Yastığının altında hapsolmuş gökyüzünde
Uçurtmasına tecavüz edenleri izliyor
Düşüncesizlikten atmışlar onu hücreye
Geçmişini öfkeyle lavaboya kusuyor
Aklının kaçıncı mahkûmiyeti bu kim bilir…

Öğretmen müfredatın dışını anlatıyor yine
Geceleri uykusuz ve taksi plakalı
Çocuklar hayatı soruyor mavi önlükleriyle
Yalanlarla büyütülemeyecek kadar zeki hepsi de
-Susup kendinizi dinleyin cevap sizsiniz
-Peki ya kader ne?
-Tanrıyla aranızda kalacak bir sır belki de…

Figüranlar yaratır hayatın kahramanlarını
Kötü pay edilmiş belli ki rol dağılımı…