Bir çok kişinin hamileliği yüzünden yada çocukları olduğu için kedisini terketmesinin nedeni kedi-köpek tüyünün kist yaptığı inancıdır.Oysa kedi tüyü kist yapmaz!

Kedi veya köpeklerle birlikte olduğumuzda elbette üzerimize tüy gelir. Günlük belli bir miktar tüy dökümü normaldir. Herhangi bir nedenle bu tüy yutulursa değişmeden bağırsaklar aracılığıyla atılır. Tüy boyutundaki yabancı bir cismin mide tarafından kan damarları aracılığıyla emilmesi imkansızdır. Solunum yoluna girdiğinde ise hapşırık, kaşıntı gibi etkilerle dışarı atılır. Kiste neden olan tüy değil, bir tür iç parazittir (echinococus) .
Çiğ et yemeyen köpeklerde asla bulunmaz. Parazit, kontrolsüz çiftlik hayvanlarında bulunur. Ve bu eti çiğ olarak yiyen kedi, köpeklere bulaşır.Kedi yada köpeğe enfekte olan hayvan, parazit yumurtalarını dönem dönem toprağa bırakır. Bu topraklarda yetişen sebzeler aracılığıyla (örneğin marul)evlere taşınır. Kontrolsüz sularla sulanan tarım ürünleri de bulaştırabilir.Bu sebzelerle bulaşması ihtimali parazit bulaşmış kedi yada köpekten bulaşma olasılığından çok daha fazladır.Zaten kedi yada köpeğinize parazitin bulaştığı çiğ çiftlik hayvanı eti yedirmiyorsanız bulaşma olasılığı yok denecek kadar azdır.
Bulaşmış olsa bile Parazit yumurtası tüye yapışır ve yutulursa tüy atılır ama yumurta kalır. Ve bu çok zayıf bir olasılıktır. İstatistiklere göre kist hayvan beslemeyenlerde çok daha fazla görülür. Nedeni ise bulaşma yollarının daha etkili olmasıdır.Mesela sebzelerin yıkanması esnasında tırnak aralarına giren parazit yumurtaları yutulabilir. Bu yüzden hastalık genelde ev hanımlarında görülür. Fastfood tipi gıdaların yenmesi risk taşır. Ayrıca kuruyan topraktan, kumdan toz taneleri aracılığıyla solunum yoluyla da alınır. Kedilerde gelişme olasılığı çok zayıftır. Beslenilen evcilde parazit yoksa, kontrolsüz çiğ et yemiyorsa “echinococus” diye bir sorunu kesinlikle olmaz ve tüyler de orada tüy yumakları oluşturmaz.