MetinCeylan
07-30-2008, 00:16
http://www.misafir.net/resimyukle/resimler/4f2f88f09c300d8e457ec52eaaa42672.jpg (http://www.misafir.net/)
Kurşun atmakla şiir yorulmuyor
Silahın kelimesi sarıyor canı
Can!
Ne de sabah, ayağına düşmüş iki söz
Bir avuç kadar garip
Bir heyula kadar gerçek
Ölmek için ölmemeyi
Seçmek elimizde değil
Saçlarına girmeli şimdi kış temrinleri
İki havadis –kapak yapmalı- baş sayfana
Biri doğman, diğeri ölmen
Örtünme o zaman, selalar okunurken
Boşuna söylenmiş sözler
Bir minare boşluğunda
Kılıfına uyar zaten.
Can!
Ne de insicam vardır perdelerin soluğuna
Yağlı başların izinde bir lekeye dönüştüğü
İki gaip, iki hezeyan, iki aşikar
Benzetme asılır, askıya
Biri sen olursun
Biri ben.
Denizlerin korsanı ben değilim
İçim içimi yerken, garipken, bihâlken
Can!
Ve de sen, kaçmışken
Uğuldar saçlarımda teneffüsün
Uğuldar boşluğun.
Yada bir sarnıcın kahrı yatar sesinde
İçimde ilkin salyalanmış kuduz belirtileri
Arıdından sardığım küfürbâz temrinler
Ve sonra bitişin can!
Gidişin kadar karanlıktır ölümün
Yaşaman kadar meşakkatli.
Zordur iki kurşuna sığdırmak ömrü
İki şiir yazıp asmak kadar
Biri hayatın gerçeği
Diğeri ölümün soğukluğu
Can!
Ne de azsın
Çok olduğun kadar
Kaybolmuşsun.
Kuş hüzünleri sarsar depremini
Anlayışına sığınırım vedaların
Hangi gün düşmüşse takviminden
Bilirim ki merhamet için dua
Düşmüştür dilime
Kutsanırım.
Can!
Sevmek, seni öldürmek kadar canice
Unutmak dirilmen kadar zor
Kurşun atmakla şiir yorulmuyor
Silahın kelimesi sarıyor canı
Can!
Ne de sabah, ayağına düşmüş iki söz
Bir avuç kadar garip
Bir heyula kadar gerçek
Ölmek için ölmemeyi
Seçmek elimizde değil
Saçlarına girmeli şimdi kış temrinleri
İki havadis –kapak yapmalı- baş sayfana
Biri doğman, diğeri ölmen
Örtünme o zaman, selalar okunurken
Boşuna söylenmiş sözler
Bir minare boşluğunda
Kılıfına uyar zaten.
Can!
Ne de insicam vardır perdelerin soluğuna
Yağlı başların izinde bir lekeye dönüştüğü
İki gaip, iki hezeyan, iki aşikar
Benzetme asılır, askıya
Biri sen olursun
Biri ben.
Denizlerin korsanı ben değilim
İçim içimi yerken, garipken, bihâlken
Can!
Ve de sen, kaçmışken
Uğuldar saçlarımda teneffüsün
Uğuldar boşluğun.
Yada bir sarnıcın kahrı yatar sesinde
İçimde ilkin salyalanmış kuduz belirtileri
Arıdından sardığım küfürbâz temrinler
Ve sonra bitişin can!
Gidişin kadar karanlıktır ölümün
Yaşaman kadar meşakkatli.
Zordur iki kurşuna sığdırmak ömrü
İki şiir yazıp asmak kadar
Biri hayatın gerçeği
Diğeri ölümün soğukluğu
Can!
Ne de azsın
Çok olduğun kadar
Kaybolmuşsun.
Kuş hüzünleri sarsar depremini
Anlayışına sığınırım vedaların
Hangi gün düşmüşse takviminden
Bilirim ki merhamet için dua
Düşmüştür dilime
Kutsanırım.
Can!
Sevmek, seni öldürmek kadar canice
Unutmak dirilmen kadar zor