SENİ YAZMAK
Ne zaman
Bir şir yazmayı düşünsem
Sana dair
Ne hüzünlü kış akşamları
Ne göçmen kuşlar
Ne ulaşamadığım
Ne dokunamadığım
Gelir aklıma.
Güne yeni uyanmış dalları
Kuş cıvıltılarını
Bahçede oynayan çocukları
Bembeyaz çiçekleri düşünürüm.

Bir şiir yazmayı düşünsem
Seni anlatan
Ne umutsuzluğum
Ne umutsuzluğun
Ne yakınken uzaklığın
Ne uzakken yakınlığın
Gelir aklıma.
Camdan süzülen damlalar gibi
Ve hep yeni başlamak kokan
Bahar toprağı gelir aklıma,
Sanki hiç çiçekler solmamış
Sanki hiç gün batmamış
Sanki hiç büyümemişiz
Sanki hep bizmişiz gibi gelir.

Bir şiir
Senli bir şiir (sanki sensiz varmış gibi)
Yazmaya elim varsa
Kelimeler sağa sola dağılır
Anlam yoğunluktan tutuklaşır
Duyguları taşıyamaz cümleler
Paragraflar öksüz kalır.
Soluğum deli tay misali
Kollarım masmavi semaya açık
Yüreğim bir ters bir düz
Güllerim katmerlenir
Şairliğimden utanırım.

Seni yazmak
Dünyanın en zor işi.
Ellerini, gözlerini, tenini
Hangi sıfatlar tanımlayabilir yüreğini ?
Yıldızlar altında dansın heyecanını hangi mısra anlatabilir ?
Ferhat olup delsem dağları
Bir anlam verir mi benzetmelerime ?
Mecnun olup aşsam çölleri
Bulabilir miyim seni anlatan yolları ?
Yar, gönlü her daim bahar yar
Kelimeler, mısralar, kıtalar yetersiz kalacak seni anlatmaya
Ulaşılacak anlamların en ötesindesin
Seni şiirlerle anlatmanın ne anlamı var
Uzaklarda iken bile nefesim kadar bendesin.