varliginla yoklugun arasinda kalmayacagim artik,
sadece olmayacaksin.sensiz kalma ihtimali olmayacak
aleyhine kurulmus cümlelerimin sonunda.

belki bir kac satir arasinda unutulacaksin,
bir müddet sonra.Icimden olmayacak,bos bir
kagidin gölgesine siginmayacak sana sitemlerim.
hani hep kizardinya "konus,konus,konus.."derdi n,
haykirabilirmiyim simdi korkakligini.
biraktigin bu mavi düslerle avunan yalnizligi,
artik sahiplenilmeyecek olmanin,
buruklugunu yasarken,haykirabilirmiyim dersin,
susarmiyim,gülüp gecermiyim yoksa?

aslinda alistirmaliyim kendimi hic dönmeyecekmissin,
dönülmeyecek bir yerdeymissin gibi farzetmeli,unutmali
seni hic tanimamis gibi yasamimi sürdürmeliyim
Var oldugum her yer askin sehri olmali artik,
yeniden sevebilmenin,sevilebilmenin yeri her yer,
zamani yasanan ve gelecek tüm zamanlar olamali benim icin.
Evet sayfalardan bir bir koparip savurmaliyim seni
yasanmis tüm zamanlara,uzaklasan,
her adimimla haps etmeliyim bu anilar sokagina,
kopan takvim yapraklari sensiz gecen günleri saymamali,
yoklugunun güncesini tutmayi artik birakmaliyim,
her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim,
kabullenmeli,hazmedebilmeli ,aldirmamali,
hatta sana hak verebilmeliyim
Bu satirlarla büyümeye baslamaliyim,sirf seni,
ve cocuklasan bu aski kolayca unutabilmek icin
Zira yoksun.Benim hic senim olmamis
sanki biz hic yasamamisiz,
sanki ask denilen o hoyrat sarkiyi
mirildanmis ve sonra yarim birakmisiz gibi.


artik yeni bir sarki söylemenin vakti,
yasanmisligina,yitikligime hic aldirmadan,
sanki benim hic senim olmamis gibi...