Sana bu mektubu çok uzaklardan yazıyorum, öyle say..


Farzetki meçhullerdeyim.. Kaybolmuşum.. Öyle say ve oku.. Oku ki sana ait ne varsa içimde yalan olmadığını anla sevgilim..


Seni o gözlerime ilk baktığın günden beri sevdim ben.. Sen hiç anlamasanda değerimi.. Sevgini herşeyin üstüne koydum bir Dünya yarattım kendimce, bir yol çizdim hep seninle biten.. İçimde ki bu aşkı kimse silemedi ve kimse dindiremedi yanan aşkın bende hiç kül olmadı...


Gittin acımasızca terkettin bir başıma bıraktın beni kurtlar sofrasında.. Eski ben olsaydım belki ama artık gücüm kalmadı ve yitiyorum bütün bu insanların yabancı bakışlarına yalan sözlerine dayanamaz oldum artık..


Gittin hiç gitmeyeceğim demiştin oysa, ne zaman beni düşünsen seninle olduğumu göreceksin demiştin...


Uyudum uyandım seni buladım, acıktığım sofralardan aç kalktım seni bulamadım, bizi düşün derdin hep ikimizi, düşündüm hatıraları seni bulamadım..


Bana bizi çekemeyenlere güldürdün şimdi.. Herkez alay ediyor benim büyük sevdamla unut diyorlar unutabilmek mi asla?


Seni düşünmekten kendimi kaybettim ben..


Sensiz seni yaşarken kendimi öldürdüm..


Nasıl vazgeçebilirim ki söylesene..


Nasıl geçebilirim gözlerinden..


Ama biliyorum yalan herşey sende, aşkında yalan ve bende yalan oldum sayende.. Bir başıma bıraktın beni boş sokaklarda, ıssız yollara yolcu oldum sayende şimdi yıkık perişan bir aşığım..


Olurya birgün geri dönersin gittiğin yerden beni sorma kimseye farzetki sensiz öldüm buralarda.. Şimdi tek bir dileğim ve son bir sözüm var sana unutma her nerede olursan ve kiminle olursan ol yalnızca seni sevdim ben


Ama yalanmış senin sevgin Nasıl inandım bilmiyorum.. Yalan