PDA

Orijinalini görmek için tıklayınız : Güneş


nehir
05-24-2008, 15:05
Güneşin batışını izledi sahil kenarında. Tüm doğruları ve yalanları göz ardı ederek parlak yuvarlağın denizde kayboluşunu heyecanla takip etti. Onu karanlıktan ve yanlışlardan alıkoyan, her gün akşama kadar onunla olan, sıcaklığını tenine hissettiren, ışığı gözünü alan ona yol gösteren güneşi izledi.
Biraz önce battı. Ve artık yalnız gecenin karanlığında. Sabah tekrar yanında oluncaya dek, tek başına gecenin karanlığına hapsoldu. Artık gecenin koynunda duygularıyla baş başa. Bir dost seçmesi gerektiğini biliyordu, ama gerçek dostunu bulamıyordu. Çünkü gözleri görmüyordu, hisleri köreldi, bir başına hiç yalnız olmadığı kadar kendini yalnız hissediyordu. Çünkü onun gününü aydınlatan sıcaklığı yanında yoktu. Sadece o ve gecenin soğuk yüzü bedeni ile bütünleşiyordu. Yanlış dallara el uzatıyor, bilmediği hiç tatmadığı duygulardan içiriyordu kalbine. Nasıl olduğunu bilmiyor fakat ne olduğunu biliyordu. O yanında olmadığı zaman oluyordu her şey. Akşamlar onun kâbusuydu. Vakitlerin geçmediği, rüzgârların esmediği yağmurun yağmadığı, gökkuşağının siyaha büründüğü akşamlar. Uzun bir vakitten sonra uyudu, gecenin karanlığını üstüne örtüp.
Sabah yüzünde hissettiği sıcaklık ile gözlerini açtı. Karşısındaydı, bütün güzelliği ile. Çünkü onun güneşiydi. Işığı ile aydınlatan, sıcaklığı kalbini yakan güneş ona bu zamanlarda en güzel hediyeyi, sabahı sunuyordu.
Artık yalnız değildi. Etrafındaki insanların yüzlerini görüyor, rahat nefes alıp veriyordu. Sabahın bütün güzelliği gözlerine yansımıştı. Gülümseyerek yataktan kalktı. Gecenin karanlığını silkeleyip işine koyuldu. Hiçbir derdi tasası olmadan. Ama biliyordu ki akşam yine olacak karanlık çökünce başka bir kimliğe bürünecekti. Ama olsun dedi yaşadığı saatlerin tadını çıkarmaya çalışıyordu. Kim bilir bir gün gelirde akşamın karanlığından kurtulurum diye düşündü. Belki de sadece sabahları değil, akşamları da hissedebilirdi günün güzel duygularını, kim bilir.
Herkesin bir güneşi vardır. Bize yol gösteren her zaman yanımızda hissettiğimiz elimizden tutan, doğruyu ve yanlışı öğreten, duygularımızı perçinleyen bir güneş vardır. Ne diyeyim dostlar bazen güneşimiz batabilir, herkes gibi şanslı değilizdir doğuşunu izlemeyebiliriz. Ama sizin güneşiniz hep yanınızda olsun ve hiç batmasın. Sevgilerle…

onur durmuş dogan habergs:gs:gs:

tomqoliq
06-07-2008, 19:20
saolasn :)

nehir
06-09-2008, 15:39
ben tşkr arkadaş köşe yazısı okuyanımız o kadar az ki..