Yangın Yangın bakışların saçların rüzgar rüzgar

Savur alevini yansın gözlerine konan turnalar

Savur alevini yansın gözlerine düşen damlalar

Sen hiçmi bahar görmedin

Yüreğini aşka sermedin

Beni kovsan gitmem derdi.

Yaban kokusuz yalancı

Şehirde eskimiz yandı gittin.

Deva bulmam gözlerime degdi

Şimdi kupkuru çöl gibi sözlerin

Yaban kokusuz yalancı...

SANA GELDİM SONA

SENDE YERYÜZÜDÜR GÖLDE VURAN

EY SULARININ SONSUZLUĞU

BAKIŞLARIM DEMİR ALSIN GÖZLERİNİN LİMANINA

FIRTINALAR YORGUNU YÜREĞİM SANA

BÜTÜN SABAHLARIM SESİNDE AĞARSIN

KEDER TIRMANMASIN YÜZÜME BİR DAHA SARMAŞIK GİBİ

ÖPÜŞLERİN DAMLASIN ÇÖL DUDAKLARIMA

BİLİYORUM YÜREĞİM DURGUN SUDUR DİNDİĞİM

KORKU KIYILARIMI SİLDİĞİM

SANA GELDİM SUSTUM VE YUMDUM

İKİ DAMLA ATEŞ DÜŞÜRDÜN GÖZLERİME

AL USLANDIR KORSAN BEDENİMİ

GECE KANAT ÇIRPSIN PARMAKLARIMDA

BİRBİRİMİZDEN KAÇIRACAK YERİMİZ KALMASIN

BİRLEŞSİN YAĞMUR SUYUNDA ELLERİMİZ

BIRAK ÖPÜŞLERİM AĞZINI KAPASIN UZUN UZADIYA

SUSARAK KALALIM BİRBİRİMİZDE

SABAHA SÖYLEYECEK SÖZ BIRAKMAYALIM

KÖPEKLER GİBİ HAYLAYAN ACILARIMIZ SUSSUNSEVDA ÇÖZMESİN KENDİNİ BİZDEN

SULARCA GÜLÜŞELİM YÜREĞİM ALI KOYSUN GİTMELERİNİ

SANA GELDİM SANA...

En kaynar su bile olsan ateşini söndürürdün

Yüreğine bir sorabilseydin bu zulümü bitirirdin

Yangınına el olanın umutları fot olur

Bir ömür yangınsızda yanar yanar kül olur

Sen hiç mi bahar görmedin beni kovsan gitmem derdin

Yaban kokusuz yalancı

Şehirde eskimiz yandı gitti.

Deva bulmam gözlerine değdi

Şimdi kupkuru çöl gibi sözlerin

Yaban kokusuz yalancı